THE DEVIL INSIDE ME

Chapter three

A/N:
Enjoy reading^_^
Please recommend my story.
And this is how we pronounce their names.
Leigel - laygel
Deigha Kayne Heartlington
(-Deyah - keyn - herlington.)

Deigha Kayne Heartlington's POV:

Im so excited to see her, ngayon lang kasi ako nagkaroon ng update tungkol sa kaniya....
ilang taon ko syang pinahanap sa private investigator namin  pero maski traces niya di nila matunton.

Tsk! Para talaga syang kabuti, once in a blue moon lang kung lumitaw.. lilitaw lang sya kapag gusto niya... Ang tigas ng ulo!

Inaamin ko, 'di ko kayang hanapin sya nang mag-isa kaya humingi nako ng tulong sa isang kakilala...

Ayaw ko sanang lumapit sa taong yun, kasi alam kong tuso sya at mandurugas... lalo pa't alam kong di sya mapag-kakatiwalaan. But I have to take risk!

Im aware of my acts and I know I have to be ready whatever the consequences is.

I'm scared, yes I'm scared but that can't do anything to me...

"Siguraduhin mong di ka aatras, kasi kahit gustuhin mo man, hindi ka na makakatakas... we will hunt you wherever you are..."  Tandang tanda ko pa yung mga iniwan niyang kataga...

Wala nang atrasan to!

"Anak, Anong  iniisip mo?"  Bigla akong bumalik sa realidad ng biglang pumasok si mommy at umupo sa tabi ko... nakaupo lang kasi ako sa kama..

"Mom, kasi I'm planning to transfer to another school"  mom, kailangan kong gawin to para di na kayo madamay kung saka-sakali..

"But why baby?"  Takang tanong niya.

"I'm not happy anymore in my school mom, they keep on bullying me, they're hurting me" nagsimula na 'kong umiyak.. sorry kung mag sisinungaling ako sayo mommy... I can't tell you the truth kahit gustuhin ko man... ayaw kong madamay kayo sa gulong to!

"Who hurt you baby?? Tell me, magrereklamo ako sa school nyo"  hinawakan niya ko sa mag-kabilang balikat at iniharap sa kaniya... pag katapos at chineck nya 'ko kung may pasa at sugat ako sa katawan... mom I will miss you..I will miss how you cared about me..

"Mom don't, please! Gusto kong umalis ng tahimik"  tiningnan ko sya sa mata, at halos madurog ang puso ko ng makita kong umiiyak sya....

"Mom, why are you crying?"  I wipe her tears using my thumbs..

"Kasi baby, alam ko... Alam ko kahit di mo sabihin sakin... anak kita, ako ang nagpalaki sayo kaya ako ang higit na nakakakilala sayo." Iyak niya habang hinahaplos ang mukha ko...

Kaya hindi ko sya maloko kasi kilalang kilala nya talaga 'ko e... sana lang maintindihan niya ko...

"And I understand why you're doing this.."

"Mom" sambit ko na lang... sobrang na-ooverwhelmed ako..

I wrapped my hands around her...hinding hindi ako magsasawang yakapin sya ng ganito....

We stayed like that in almost 3 minutes... Hanggang sa sya na mismo ang kumalas... she cupped my face and said...

"Ako na ang bahala sa lahat"  pinahiran niya yung mga tumulong luha sa mga pisngi niya at tumingin sa kisame para tuyuin at pigilan ang mata niya sa pagluha...