ស្នេហ៍ឥតព្រៀង

Chapter 37

{ទិវាក្អួត}

Author's PVO

វិមាន Kim 🕍

អ្វីគ្រប់យ៉ាងដូចសព្វមួយដងខុសត្រង់ថាថ្ងៃនេះអ្នកប្រុសដែលជាម្ចាស់វិមានមិនមកញុាំអាហារពេលល្ងាចទេ។

Moo<<បង Mew ជិតដល់ម៉ោងហើយ!>>

Mew<<ហុឹម!ហើយយកអីច្រើនម្ល៉េះ!?>>

Moo<<ថ្ងៃនេះអ្នកប្រុសមិនមកទើបគិតចង់ធ្វើនំខ្លះយកឲក្មេងៗ>>

Mew<<តោះ!>>ហើយពួកគេក៏នាំគ្នាយកម្ហូបនឹងនំឲក្មេងៗមុខរបងនោះ។

ទីត!ទីត!

កំពុងតែនិយាយលេងជាមួយក្មេងៗស្រាប់តែឡានម្ចាស់វិមានមកទើបម្នាក់ៗនាំគ្នាស្លេកមុខ។

ក្រាក!ក្រិប!

ទ្វារឡានបើកឡើងនាយចាប់ Moo បោះចោលក្នុងឡានហើយបិទទ្វារឡើងចង់របូតទ្វារហើយឯ Mew បានត្រឹមឈរមើលរួចឡានក៏បរចូលទៅ។

V<<មកណេះ!>>នាយចាប់បោចសក់នាងអូសឡើងកាំជណ្តើរដ៏ខ្ពស់មហាខ្ពស់នោះទីណាត់ទីណែងនាងរត់ក៏មិនទាន់គេផង។

ក្រាក!គ្រាំង!

ទ្វារបិទស្ទើររលំទៅហើយផ្អើលអស់ចាបទំលើដំបូល។

V<<ស្រឡាញ់ក្មេងណាស់ហេ៎!?ចង់បានកូនមែនទេ!?ល្អយើងបំពេញបំណង!>>នាយទាញក្រវ៉ាត់ករចុះ។

Moo<<អ្នកប្រុសយ៉ាងម៉េចនឹង!?>>នាយល្អិតរត់ទៅពួនក្រោមគ្រែឲតែពេលគេខឹងដឹងតែទ្រោមខ្លួនហើយ។

V<<ចេញមក!ឲឆាប់!>>នាងម៉េចនឹងហ៊ានចេញនោះបើកម្រោលចូលខ្លួនគេហើយ។

V<<ចេញមកឲឆាប់!ផាំងៗៗ!>>នាយបាញ់ទៅក្រៅតាមបង្អួចដែលបើក។

V<<មិនចេញហេ៎!?ផាំង!>>

Moo<<អួយ៎!>>គ្រាប់សំណចេញពីកាំភ្លើងខ្លីបាញ់ទម្លុះស្មារបស់នាងឈាមហូររហាមដាបពេញឥដ្ឋ។

V<<ចេញមកនេះ!>>ត្របកភ្នែកនាងក៏ទន់ទៅៗកម្លាំងកម្ហែងបាត់អស់មិនដឹងដល់ណានៅកន្លែងណា?ទើបនាយប្រញាប់ឱនទាញដៃនាងចេញមកគេគ្មានបំណងបាញ់ឲត្រូវនាងទេគ្រាន់តែចង់បាញ់បញ្ឆិតតែនេះត្រូវមែនទែន។