"İnsan yaşamı boyunca bir kişiyi sever. Önceki ve sonrakiler birer arayış, kaçış ya da aldanıştır." Goethe'nın bu sözünü benim hayatıma geçirirsek arayış ve kaçışlarım kimdi? Daha onlara varmış mıydım? Yoksa hâlâ en çok sevdiğimi mi yaşıyordum? Ya da onu da mı daha bulamamış mıydım? İşte bu an beni benden daha iyi tanıyan biri olmasını tekrardan istemiştim. Kendimde kaybolduğumda yine beni kendime getirecek biri olmasını. Ve bunu yapanın da arayış veya aldanışlarım olmasını istemiyordum."
°~°
Yoongi ile birlikte rutin olarak gittiğimiz Rotten'e gidiyorduk ve bu sefer birkaç arkadaşını daha çağırmıştı maksat muhabbetti fakat benim kafamdaki muhabbet şu bizim Komedyendi acaba gelecek miydi? Ve neden o kadar yılışıktı?
- Yoongi, bu bahsettiğin Kim Taehyung mu? Bak kapıda, yaklaşıyor.
Siktir. Bu Kim Taehyung muydu? Komedyen olduğu kadar yakışıklıydı da ayrıca seksiydi de ayrıca... Ah ne diyorum ben, kendine gel Jeon.
- Hey Taehyung!
- Ah selam, naber?
- İyi, senden?
Bu komedyenler hep mi böyle yoksa benim şansım mı yaver gitti?
- İyiyim, seni görmek için sabırsızlandığıma değdi açıkçası Jeon.
- Evinden alamadım bu sefer.
Neden bu kadar çirkin gülümsüyordum ve bu esprilerin bilinçaltımda işi ne?
- Etkileyici olduğun kadar komiksin de Jeon, sevdim.
- Komik olmak daha çok sana yakışıyordu, Kim.
- Jeon, dövme sever misin?
- Vücutta tenim dışındaki lekeleri pek sevmem.
- Büyük konuşma.
- Bana dövmeyi mi sevdireceksin? Deneme bile.
Sırıtarak baktım, kararlı olduğumu her insana anlatmak bu kadar zor olmamalıydı.
- Sana her türlü dövmeyi ve izi sevdireceğim, merak etme.
- Yapamazsın komedyen.
Bunu dediğimden sonra hafiften pişman olmuştum çünkü ona baktığımda gerçeği bir insanın gözünden ölçmeyi öğreneceğimin farkına vardım.
Kim Taehyung'un aurası dünyadan farklıydı. Aklınız onda olmasa bile bütün düşüncelerinizi ona itmeye zorluyordu.
O kadar uzun süredir yere bakıyordum ki hayali cisimler görmeye başlamıştım.
- Jeon, burada mısın? Hadi ama benden bu kadar etkilendiğini bilmiyordum.
- Ben buradayım fakat özgüvenini benimle konuşurken gözden geçirsen iyi edersin. Çocuklar işlerim var size iyi eğlenceler parti akşamı görüşmek üzere.
-Taehyung, umarım görüşürüz.
- Ben bırakayım mı seni Jeon?
- Sağol gideceğim yer yakın ama teklifini aklımda zamanı gelince kullanırım.
İlkbaharı anımsatan irisleri vardı. Gözlerinde sanki yeni açmış karanfiller görüyordunuz.
Bakışlarını üzerimde hissediyordum. Bizim Komedyen umarım kapanış sahnesini yapıp, bana bakmayı keserdi.
Bakmasana ya.
Cevabını beklemeden Rotten'den çıktım. Bakışları sırtımda geziniyordu tuhaftı işte. Onu düşünmek istemiyordum.
.
.
.
umarım beğenmişsinizdir gelecek bölümlerde sizi çok şaşırtacak olaylar olacak görüşürüüüüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘙𝘰𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘤𝘢𝘬𝘦✓ kth+jjk
Fanfic"İnsan yaşamı boyunca bir kişiyi sever. Önceki ve sonrakiler birer arayış, kaçış ya da aldanıştır." Goethe'nın bu sözünü benim hayatıma geçirirsek arayış ve kaçışlarım kimdi? Daha onlara varmış mıydım? Yoksa hâlâ en çok sevdiğimi mi yaşıyordum? Ya d...
