မေန႔ညကတည္းကေရွာင္က်န္႔သတိေမ့သြားတာအခုထိသတိျပန္မရေသးေပ။ရိေပၚမွာေတာ့
တုတ္တုတ္မၽွပင္မလႈပ္။
မ်က္ႏွာက္ုေအးစက္စက္အရာတခုလာထိေနသည္ဟုေရွာင္က်ႏ္ြခံစားမိသည္။
"အင့္.....င့္င့္......င့္င့္င့္......"
ညီးညဴသံႏွင့္ႏုိးထလာသူကားေရွာင္က်န္႔ပင္။
မ်က္စိမွာဖြင့္ခ်င္ေသာ္လည္းဖြင့္မရ။မ်က္ခြံမ်ားမွာ
ေလးလံေနဆဲ။မရမကႀကိဳးစားဖြင့္ၾကည့္မွသာ
အလင္းေရာင္မွံ ုမွံ ုေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
အလင္းေရာင္ၾကားတြင္လူ၁ေယာက္။
သူ၏မ်က္ႏွာအားေရစိုေနေသာပဝါစျဖင့္ဖြဖြေလး
သုတ္ေပးေနသည္။ေရွာင္က်န္႔မ်က္စိကိုႀကိဳးစား
ဖြင့္ကာေတြ႕လိုက္ရေသာသူကားေရွာင္က်န္႔ကို
အလြန္ထိတ္လန္႔သြားေစသည္။သူသည္ေရွာင္က်န္႔
မ်က္ႏွာႏွင့္တပံုစံတည္း။
"ႏိုးလာၿပီလား"
"အာ့....အင့္င့္....ခမ်ားက....ဘယ္သူလဲ"
"ေအာ္....ငါက....ေဝ့ဝူရွန္႔....ေဝ့ရင္းလို႔ေခၚလို႔ရတယ္"
"ေဝ့....ဝူ....ရွန္႔....ဘာ....လို႔....ခမ်ားက...."
"ေတာ္ေတာ့....ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့....မင္းေမးမဲ
ဟာငါသိတယ္....ဘာလို႔မင္းနဲ႔ငါရုပ္ခ်င္းတူေနတာလဲလို႔ေမးမလို႔မလား...."
"အင္းင္းင္း....."
"အာ့တာေတကေနာက္မွေျပာျပမယ္.....အခုေတာ့
နားလိုက္ဦး....."
ေရွာင္က်န္႔ေဝ့ဝူရွန္႔နဲ႔စကားေျပာၿပီးေဘးပတ္လည္
ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ေနာက္ထပ္အံ့ေဩာစရာတခု
ေရွာင္က်န္႔ေတြ႕ျပန္ၿပီ။ေခါင္းတြင္စည္းထားေသာအျဖဴေရာင္ဖဲႀကိဳးကေလထက္လြင့္ပ်ံေနသည္။
ဟိတ္ဟန္အျပည့္ႏွင့္အခန္းတံခါးဝနားတြင္
ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနသည္။ေရွာင္က်န္႔ၾကည့္
ေနတာေဝ့ဝူရွန္႔ျမင္ေတာ့
"အဲ့တာက.....ငါ့.....ေယာက်္ား.....
လန္ဝမ္က်ိလို႔ေခၚတယ္.....လန္က်န္လို႔ေခၚလို႔ရ
တယ္....."
"လန္က်န္႔.....အာ့ဆို.....ငါ့ေယာက်္ား.....ရိေပၚ.....ကေရာ.....သူဘယ္မွာလဲ....."
ေရွာင္က်န္႔စိတ္ပူေနဟန္ျဖင့္ျပာျပာသလဲေမးလိုက္သည္။
"မင္းေယာက်္ားရိေပၚကဝိညာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္ခန္းထဲ
မွာစိတ္ပူစရာေတာ့မရွိပါဘူး"
YOU ARE READING
Present or Past(Zawggyi+Unicode)
Fanfiction"အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကိုတန္ဖိုးမထားတဲငါကမင္းနဲ႔ ေတြ႕မွငါ့ႏွလံုးသားေလးအသက္ဝင္လာခဲ့တယ္ .....ေရွာင္က်န္႔၊မင္းကအရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္း ေနပါလား" Wan Yibo "ရုပ္တည္...
