Ako si Uno Fernandez. I'm in love with a girl who doesn't even know I exist. Pinagmamasdan ko siya palagi, hindi niya nga alam yun e. Lagi ko siyang hinihintay dito sa park every 1 pm. Kasi palagi siyang nandito at nagsi-swing. I never got the guts to tell her what I feel. Di ko kasi kayang mag-confess e, nakakalambot masyado. I'm afraid that she'll just reject me or ignore me or something like that. Napakaduwag ko masyado. Tsk. It was 2 years ago, when I last saw her in that place. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta, o kung anong nangyari sa kanya. I never saw her since. Pero 2 years ago din nung una ko siyang makausap, that was the best day of my life. Napakasaya ko talaga nun e. Hindi ko alam na kinabukasan at sa mga susunod na araw ay hindi ko na siya makakusap o kaya'y masusulyapan pang muli. Sana bumalik na siya. Miss na miss ko na siya e. Kahit na hindi ko pa siya masyadong kilala, hindi ko na talaga mapigilan pang tumibok ang puso ko para sa kanya. Mahilig akong kumanta at magsulat. Hobby ko iyon. 4th year college na ako. Hindi ko pa nakikitang naka-uniform si Denny o mystery girl, kaya I have no idea kung saan siya nag-aaral.
2 years ago.. (October 10, 1012)
"Haiii! Sayo ba tong pencil case na to?" Nagsusulat ako ngayon at kasalukuyang hinihintay si mystery girl. Pagtingin ko dun sa nagsalita, laking gulat ko ng makita kong, siya yun. Wala siya dun sa swing, nandito siya sa bench na inuupuan ko and I'm sitting beside her. O_O
"Ah oo, akin nga. Salamat." Sabi ko at inabot na yung pencil case ko. Kinakabahan ako kaya tinuloy ko na lang ang pagsusulat ko. Nanginginig ako. -_-"
"Bakit ka nga pala nandito? 1pm pa lang oh? Di niyo pa siguro uwian, aga pa e. Kasi ang naaalala ko, 4pm pa labasan niyo." Sabi niya sabay smile sakin. :D :""> HEAVEN pare. :)))
"Pano mo nalaman? Haha, pwede naman kami lumabas since break time namin." Sabi ko. Pano niya kaya nalaman yun? Hmmm? xDD
"Dati kasi dyan din ako nag-aaral. Pero after a year hindi na nila ko tinanggap pa ulit. Ayaw na daw nila ako papasukin e." Sabi niya at pansin kong lumungkot bigla ang mukha niya.
"Huh? E bakit naman daw?" Nagtatakang tanong ko.
"Kasi may sak-" Nagulat ako ng bigla may babaeng lumapit samin at nag-interrupt, hinila niya bigla si.. Teka, "Ui teka saglit! Ano nga palang pangalan mo?" Pagtatanong ko habang palayo sila ng palayo. "Ako si Denny! Paalam! Ingat ka palagi ah?" Sigaw niya at hindi ko na naaninag pa kung saan sila nagpunta. Nalungkot ako dahil hindi ko na ulit siya nakita after nun. Pero masaya ako kasi at least, for the first time, nakausap ko siya.
End of flashback..
Ngayong araw na to, kakanta kami sa park. Naaalala ko na naman si Denny. :(( Nasaan na kaya siya? Naaalala niya pa kaya ako? Kasi ako, alalang-alala ko pa rin siya. Hindi niya man lang nalaman kung anong pangalan ko. =((
Nagpe-prepare na kami sa stage na pagpe-performan namin. Inimbita kasi kami dito ng mga kaibigan naming performers din at ako kasi ang vocalist ng bandang to. :D
After the preparations, we got out of the backstage at laking gulat namin.. dahil sobrang daming tao dito. Wala namang nakakakilala sa banda namin bukod sa schoolmates namin. Haha, ang astig naman. :))))
I don't know you
But I want you
All the more for that
Words fall through me
And always fool me
And I can't react
