My name is Chibi Chae , I am not rich, I have no parents, I'm all alone. I live all by myself and have no friends. Ako ang bumubuhay sa sarili ko.. And you know what's my job?
to be Jamie Villafuerte's alalay.
Si Jamie lang naman ang pinakarich, famous, evil girl in the whole wide world.. She wants everybody to bow down to her. And ako ang napili niyang amging alalay, that's why I study here in Villafuerte Academy. Pinakasikat na school sa Philippines na puro rich and famous people ang nag-aaral. Oo, pagmamay-ari nga nila Jamie ang school na 'to. Before my parents died, inihabilin nila ako sa parents ni Jamie na noon ay close friend nila mommy, pero unfortunately, sobrang busy nila sa mga business nila kaya hindi nila alam kung anong kalokohan at kasamaan ang ginagawa ng anak nila sa akin. Kaya dito ako pinag-aral nila tita Julia at tito Mark, mababait sila, sayang nga lang at hindi ito namana ng anak nilang bruhilda. -_______-" Ilang beses ko na ngang napatay tong si Jamie sa imagination ko e. Zillion times na siguro. Psh. Akala mo kasi ang ganda ganda, sus. Uggh. Kung di ko lang talaga kailangan ng pera at kung di ko lang gustong mag-aral, e di sana di ako alalay nitong bruhang to. Pinalayas ako ni Jamie sa bahay nila dati, kaya nga may sarili akong apartment pero kailangan kong magpunta araw-araw sa bahay nila para lang dalhin ang gamit niya at maglakad ako papuntang school. Kahit may sasakyan sila., wala talaga siyang awa. She's a heartless, spoiled, b*tch.
"Hoy panget, bili mo nga ako ng soda sa baba and you better hurry up okay? It's so hot in here, wag kang babagal bagal at sisipain kita!" Okay, eto na naman tong Jamie na to. Gumagana na naman ang pagka-bruha.
I just got down to the canteen para bilhin ang gusto niya. Kahit malayo. Anjuju. --______--
Pagbalik ko dun, kinuha na ni Jamie yung soda at ininom. Tapos..
"Hey sweetheart, can you get me some tissue downstairs?" Sabi ni Jamie. Uggh, either sa cr or canteen ako kukuha. Sa CR na lang kasi isang babaan lang.
"Oh and by the way, get it from the canteen." Sabi niya. Bwisettttt. >____________< Rawrr.
Actually, nasa rooftop kami. And pang 5th floor kasi yun tas nasa 1st floor ang canteen. -_- Imagine that! Uggh. Kumuha na ako at umakyat na ulit.
"Honey, please get me some water at the canteen." Sabi niya.
"Could you just let someone buy you water. I'm freakin' exhausted." I answered. Tumatagkatak na ang pawis ko. Wew.
*SLAPP*
"What are you talking about? You're complaining huh? You think you're allowed to do that? I can kick you out of this school anytime I want. So just get my water or else!" Sigaw niya at bumaba na lang ako kasi gusto ko pang mag-aral. :((( Life, bakit ba pinapahirapan mo ko ng ganto? TT__TT
Habang bumababa ako, nakaramdam ako ng hilo at nung nasa stairs ako. Bigla akong natumba at buti na lang 2 steps na lang. TT_______TT
"Miss, are you okay? Hey hey, wake up." Sabi nung lalaki habang tinatapik tapik yung mukha ko.
"Umma? Oppa?" Oo nga pala, half korean ako. ^____^v Akala ko kasi mama o kuya ko yung nagsasalita. Limot ko, wala na pala kong family. TT_______TT :(
"Miss. Dalhin na kita sa clinic." At pagkasabi niya nun naramdaman kong binuhat niya na ako.
"Gamsahamnida." Sabi ko which means "thank you" in korean.
"Irom-i uttuke joseyo?" Tanong niya sakin. OMO! He speaks korean too? :O AWESOME! He asked me "what's your name?"
"Jeoneun Chibi Chae." I'm Chibi Chae. Pagsagot ko.
