Libro ng Tadhana

Sa Unang Pag kikita

Napaka banayad ng gabi na ito, maaliwalas ang hangin at napaka liwanag ng mga tala habang pinag mamasdan ko ito, malawak na kapaligiran at napaka tahimik na lugar, ganyan ko ilalarawan ang lugar na aking kinalakhan," Ako nga pala si Isabel , anak ng nag iisang panadero dito sa aming lugar , simple lang ako kung aking ilalarawana ng aking pisikal na kaanyuan , mataas ang ilong maliliit at bilugan na mata na may mahahabang pilik mata, mataas at kulay itim na buhok , balingkinitang katawan at hindi kataasan" mmmm... tama naman ang pag lalarawan ko saaking sarili hehehe masyado lamang pang sariling paglalarawan, masaya ako sa aking pamumuhay ng isang pang yayari ang naganap nagulo ang maayos at tahimik kung buhay. 'Isabel'

Isang Umaga sa hapag kainan ng pamilya nina Isabel,

"Ina ni Isabel" mag madali kanang kumain para sumabay kana sa iyong mga pinsan papuntang skwelahan.

"Isabel" opo ,

At umalis na ang mag pipinsan patungo sa skwelahan.

'Andrea '   Insan, ano satingin mo mamayang gabi  puntahan natin yung bahay na puti.

"Isabel" mmmm.. Safe ba dun? Baka naman  ano mangyari saatin huh

'Andrea'  Ano kaba , sisilipin lang natin, ano  sama kaba?
" Isabel" sige interesado ako hehehh

Isabel's POV
Halos buong araw ko iniisip kung ano ba talaga ang meron sa puting bahay na yun  ang sabi sabi sa  mga taga bayan  ay  nung sinaunang panahon ay isang mayamang pamilya  ang nakatira doon ngunit ang buong pamilya nila ay namatay  sa anong kadahilanan kaya  ( nakatingin sa binta si Isabel at hindi nya namalayang tapos na ang kanilang klase )
"marco" binibining Isabel tila ata lumilipad ang iyong pag iisip, ( hindi sya narinig ng dalaga ) Isabel?

"Isabel" huh? Ako bay kinakausap mo ginoo?
marco?
"marco" kumain na tayo , nandoon sa ibaba ng puno ng mangga nandun nagtitinda si aling lourdes.
" Isabel" naku! Ginoo pasensya na pero may dala akong pagkain , gawa ng aking ina, maraming salamat sa iyong imbitasyon.
"marco" ganoon ba! cge , maraming salamat mauna na ako sa iyo. ( nalungkot na mukha ni marco)

Matagal ng may lihim na pagtingin si marco kay binibining Isabel, ngunit sa kadahilanang mga bata pa sila at nag aaral pa hindi nya masabi sa binibi ang kanyang saloobin.

'Andrea' isabel! Isabel!
"Isabel" Ano iyon andrea?,
"Andrea" wag mo kong uuwian mamayang uwian yung plano natin tandaan mo aantayin kita sa tulay malapit sa likod ng paaralan. ( Nakangiting sabi ng kanyang pinsan )
"Isabel" ( kinakabahan ) mmmm... Oo naman,

Mabilis natapos ang isang buong araw , halos buong araw nag isip si Isabel sa pag punta sa puting gusali na sinasabi ng kanyang pinsan.

"Andrea" Isabel dito tayo ( tinawag sya pasigaw )
"Isabel" napaka tahimik naman dito para dumaan andrea.
"Andrea" natatakot kanaba maganda kong pinsan?? Hahhaha tara na

Maraming puno at banayad na hangin ang humahaplos sa kanyang balat na tila tinatawag sya na pumunta sa isang lugar na kaylan man ay hindi pa nya na pupuntahan, nagagalak ang kanyang pakiramdam sa tuwing humahakbang sya papalapit sa gusaling puti.

"Andrea" huy!!!? Isabel ano na ! Pumasok na tayo! Hihihihi amg laki ng gusaling ito , siguro napaka yaman ng nakatira dito , ngunit napaka tahimik naman.

Pumasok na sila sa gusaling puti, may malaki at malawak na hardinan at napaka laking entrada bago mo marating ang pintuan ng gusali , maraming matataas na puno.

( Binuksan ni andrea ang pintuan )

"Andrea" ( nagagalak sa kanyang nakikita at manghang mangha)

Pag pasok sa pintuan ay may malaking bukal na nababalutan ng liwanag mula sa taas nito dahil ito ay salamin mula sa itaas, sa bandang gilid makikita mo ang malaking larawan ng pamilyang nakatira doon, napapatitig doon si Isabel habang si Andrea ay nag paikot ikot sa gusali.

( Isang boses ang nagsasalita)
Boses ng lalaki: Binibi ! Binibi!
"Isabel" ( nagtaka kung saan galing ang boses) , may tao ba dito?!
Boses ng lalaki: Ano ang iyong pangalan magandang binibini?
"Isabel" sino ka ginoo? Mag pakita ka!
Boses ng lalaki: kinagagalak ko ang pag dating mo dito ! Masaya ako at may makakausap at makakasama na ako!
"Iaabel" sino ka? At nasaan ka? ( kinakabahan na sagot ni Isabel )

Sa pag hahanap ng kasagutan ay humakbang sya ng ilang dipa mula sa larawan na nakita nya malapit sa bukal, at natagpuan ang isang silid , madaming alikabok at tila ilang taon ng hindi nalilinisan, namangha ang dalaga sa kanyang nakita , napaka raming larawan na guhit ng isang magaling na pintor , ngunit isa lang amg nakatawag pansin sa kanyang mga mata , ang larawan ng isang babae na nakatalikod at tila my inaabot na isang bagay at sa kadahilanang gusto nya itong makita ng mas malapit  at mahawakan ay humakbang sya papunta rito ngunit sya ay may narinig na nanaman na boses.
Boses ng lalaki: Huwag!!! Binibini!

Ngunit huli na ang lahat nag dilim ang paligid , napaka lamig na hangin  ang humahaplos sa balat ng dalaga, tanging liwanag lamang ng buwan ang  naaninag nya.

"Isabel" POV
( biglang may humawak sa kanyang mga kamay at hinila sya papalayo sa liwanag ng buwan) Natatakot ako ! Ramdam ko ang init ng kanyang kamay na dumadaloy sakin para akoy hindi lamigin, rinig ko ang tibok ng kanyang puso na parang may gustong sabihin saakin , nasaan ba ako? Saan ako dadalhin ng nilalang na ito.

Sasusunod na kabanata.....