Valerie +18

1.Bölüm

    ...ama seni bırakmak istemiyorum. Seni kusurların yüzünden terk edemem Samuel...

  Şimdi atmayan kalbim hâlâ bu sözcükleri söylüyordu. Verdiği acı onun iyileşme ihtimali aklıma geldikçe geçiyordu.

•••

9 ay önce...

Düşüncelerimden boğulmuş bir şekilde kafeden çıktım. Caddeden yürümeye karar verip sol kaldırıma geçtim. Kar tanesinin biri burnuma düştüğünde üşüdüğümü hissettim  ve kitapçıya  girdim.

"Merhaba efendim, ne arıyorsunuz? "

Yanıma yaklaşan görevli kıza istediğim kitabı söyledim ve beklemeye başladım.
"Buyrun efendim."

Elime kitabı alıp oturduğum yerden  kalkarken siyahlar içinde birinin bana baktığını fark ettim. Bu soğuk havada benim gibi atkı takmış , şık kaşe kabanı ve o siyah kombini tamamlayan gözleri ile beni süzüyordu.

Bu duruma pek alışkın olmadığım için ani bir telaşla kasaya hızlı adımlarla yol aldım.

Caddeye çıkıp eve doğru yürümeye başladığımda düşüncelerimle boğuşuyordum. Nihayet eve vardığımda artık ellerim ve burnum soğuktan iflas etmişti.

Sıcak bir duşun iyi  geleceğini düşünerek adımlarımı banyoya çevirdim. 

Sıcak su iyice bedenimi gevşetirken aklıma bugün olanlar geldi ve düşünmeye başladım.

Elizabeth erkek arkadaşıyla kavga etmişti ve yarın onlara gidecektim. Sınav haftası yaklaşıyordu ve daha sık kütüphaneye gitmem gerekecekti. Ayrıca yarın David ile konuşup Elizabeth ile neden kavga ettiklerini soracaktım?

En yakın arkadaşımın bu denli üzülmesi beni de üzüyordu .

  Sonunda kıyafetlerimi giyip kahve içmek için ocağa su koydum. Aldığım yeni kitaba göz gezdirirken
hazırladığım kahveyi alıp içeri geçtim.

Evim bana yetecek  büyüklükteydi.
Buranın kirası ve benim ihtiyaclarım için ailem her hafta bir miktar para yolluyordu. Durumumuz iyiydi neticede fakat ayrı yaşıyorduk . Üniversiteyi başka yerde okuyordum ve birkaç yıl için katlanılabilirdi.

Kitabın artık beni sıkması ve kahvenin bitmesi sonucunda uyumaya karar verdim.
Tam yatağıma girmişken kapının tıklatılmasıyla bu saatte olsa olsa Elizabeth gelir diye düşündüm.

Kapıyı açtığımda tahminimde yanılmadığıma mi sevinsem   yoksa  arkadaşımın bu haline mi üzülsem bilemedim?

" Bu ne hal Beth?" endişeyle ona yenelttiğim soruyla ağlaması şiddetlendi.

Ağlaması durunca "David artık bana güvenmiyor Candela. Onsuz yaşayamam anlıyor musun? "

"Sorun ne Beth anlat bana?  "

"O gün yine  Barney'in bira teknesinde Natalie ile sarhoş olmuştuk . Ve David ile bir grup arkadaşı oradan geçiyordu . Zack' ı David sanıp onu öptüm ve o da bana karşılık verdi . Sonra onun David olmadığını fark ettim.  Sarhoştum Candela ne yapabilirim? Sonra David beni orada  öylece bıraktı. "

Ne diyeceğimi bilemez şekilde bir yere dalmış, düşünüyordum . Bu yaşıma kadar düzgün bir ilişki yaşamamıştım ve bana bakan arkadaşıma ne diyeceğimi bilmiyordum.

"Bilmiyorum Beth haklı olabilirsin ama kendini onun yerine koy. Aynısını sana yapsa ne yaparsın?"

" Sarhoştum diyorum. Ama yinede bir cevap vereceksem 'kıskanırdım' diyorum.  "
Verdiği cevaptan hoşnut olmuş bir şekilde ona baktım ve gülümsedim.

" Üzülmeni istemiyorum Elizabeth.  Sadece ona zaman ver . Eminim senin pişman olduğunu anlayacaktır. " 

Sımsıcak bir sarılma ardından ona aç olup olmadığını sordum ve bir şeyler atıştırma karar verdik saat gece ikiydi ve biz bu saatte yemek sipariş vermeye karar vermiştik.

Yemekleri yedikten sonra Beth ' ın bende kalmasına karar vererek ona uyuyacağı yeri gösterdim.

Yatağıma uzandığımda ne kadar yorulduğumun farkına vardım. Saniyeler sonra beni boğan uykuya hapsoldum.