البارت السابع

712 19 13
                                    

فى بيت رنا وامير بعد مراوحوا كانوا قاعدين كلهم بيتعشوا
مصطفى /بقولكم يا جماعه انا عذمت ادم المنياوى بكره على الغدا يا ناديه اعملى حسابك
ناديه/ينور يا حج
رنا وهى بتحاول تتذكر سمعت الاسم ده فين بس مش فكره وقال بمرح/وطبعا لازم انا وامير نقلع ناقبلوا ونسلم عليه ونقعد باحترامنا صح يا كبير
مصطفى بمرح/شكلك فاهم يا نصه
امير بضحك/وعلينا اتباع الوصايا السبعه كامله واللا العقوبه الطرد من المنزل صح يا بوص
مصطفى بهزار/انتو لييه بتحسيسونى انى رئيس مافيا وانك دراعى اليمين والشمال
امير ورنا فى نفس الوقت بمرح/شكلك فاهم يا نصه
ناديه وهى بتضحك على جوزها وعيالها اللى مش بيكبوروا ابدا/حراام عليكوا انتو مسخره والمصحف
مصطفى بمشاغبه وخبث/انبى انتى اللى قمر يا قمر
ناديه بمكسوف/بس يا حج العيال قاعده
مصطفى بمشاغبه /سيبك من ولاد الكلب دول وركزى ماعيا انا يا نونه
امير متدخلا بمرح/ومالك الوقتى انت ببابانا ده حتى راجل طيب وزى السكر ثم قال موجها حديثه اللى رنا /مش كده يا رانى
رنا بمرح/كده وابو كده كمان
مصطفى بضيق/عيال فصيله ثم اكمل موجها حديثه الى ناديه برومانسيه/ثوانى يا جميل هربى العيال اللى متروبوش دول وارجعلك يا عسل
ثم اكمل موجها حديثه اللى امير ورنا وهو يستعد لضربهم/تعالولى بقا انتو اللى الاتنين
فى خلال ثانيه كان امير ورنا كل واحد فى قوضته
رجع مصطفى لناديه ليقول رومانسيه وتسبيل لا يناسب سنه/كنا بنقول اييه يا نونه
ضحكت ناديه بكسوف وخدود محمره بشده واكنها ذات العشرين مش ذات الخامسه والاربعون
اكمل مضطفى بمشاغبه/حلاوتك يا بيض ثم...................

&..............................................&

تانى يوم فى بيت ادم المنياوى يستيقظ ادم بنشاط وكانه مش نايم متاخر امبارح ويلبس (بدله رومادى وقميص اسود وشوز اسود ويصفف شعره بطريقه جذابه ويضع عطره الخلاب ويلبس ساعته الفضيه ليصبح اقل مايقال عنه انه وسيم)
وينزل من على السلم بخفه ورشاقه يشوف رهف قاعده بتفطر
ادم بهدوء/صباح الخير يا رهف
رهف بهدوء مماثل/صباح النور يا ادم
ادم بجديه /ملبستيش ليه مش عليكى جامعه انهارده
رهف بهدوء/لا يا ادم موريش حاجه مهمه النهارده فمش هروح
ادم ببرود/براحتك انا رايح الشركه عايزه حاجه
رهف بحب/اعوز سلامتك يا ادم
ادم باس راس رهف وسابها ومشى ركب عربيته وراح الشركه دخل الشركه بطلته الخذابه الخاطفه للانظار
ادم وهو متوجه لمكتبه قال لرحمه بهدوء/رحمه ابعتيلى القهوه بتاعتى من فضلك
رحمه باحترام/حاضر يا بشمهندس
ادم بهدوء/كارما عامله اييه وجوزك اللى مبيسالش
رحمه بضحك/كارما بخير الحمدلله واما بنسبه لحمزه فهو مطحون فى شغله واللهى
ادم بمرح/انا مش عارف اييه حبه فى الشغل ده
رحمه بضحك/كانت حلمه بقا وحققه نعمله ايبيه
ادم بضحك/متعمليش حاجه يا رحمه ابعتيلى القهوه بتاعتى وبس
رحمه بابتسامه/من عنايا حاضر
اكتفا ادم بابتسامه اظهرت غمازاته فجعلته يستحق لقبه وهو الملك

اسيره الملكحيث تعيش القصص. اكتشف الآن