Love [HunLi FanFic]

Love #19

Stephanie's POV

OKAY. I'm gonna walk to school alone today. Oppa will not attend school because he's not feeling well. Si mommy naman, may trabahong aasikasuhin ngayong araw. Tapos si manong driver, naka-leave.

Hindi naman ako pinag-iwanan ano?

Nagsimula na kong maglakad.

"Hi Steph." Napalingon ako sa tumawag sakin.

Sh*t. Ang creepy niya tumingin. He smirked. Inunahan na niya ko sa paglakad at ako, parang medyo kinabahan.

***

Solo akong kumakain ngayon dito sa canteen. Kasali kasi sa practice ng Dance Revolution si Krystal at Luna kaya wala akong kasabay ngayon.

Seriously? Hindi nga ako pinag-iwanan ano?

Ganito pala ang feeling? Yung parang naiinis ka sa kanila kasi iniwan ka nila. Hayy. Hindi ko siguro kakayanin kung tuluyan nila kong iwan.

"Steph unnie. Can I share?"

"Sure." Sabi ko kay Lian na agad namang umupo sa tapat ko.

"Solo ka po?" Tanong niya.

"Uhmm." I nodded.

"Parehas po tayo. Haha, siguro po kasali yung friends niyo sa Dance Revo ano?" Tanong niya kaya agad akong napatango.

Napatawa naman kaming dalawa.

"Matanong ko lang, Lian. Kayo na ba ni Ken?" Tanong ko sa kanya ng bigla naman nag-iba yung expression niya.

"H-ha? No. N-never. Bakit niyo naman po natanong?" Sabi niya.

"Lian... Pwede mong sabihin sakin... makikinig ako..." sabi ko sa kanya.

"Ayoko naman po kasi umasa na totoo yung mga sinasabi niya kasi baka masaktan lang ako ulit." Sabi niya. I pat her back.

"I understand. Siguro naman totoo yung sinasabi ni Ken, mararamdaman mo naman yun eh, tiwala lang." Sabi ko at nginitian siya.

*kring kring*

The bell rang kaya I bid my goodbye to Lian.

***

"Slope of the line is ratio between the change in y and the change in x, therefore the change in y is also known as rise or the vertical change and the change in x refers to the horizontal or the run."

Tahimik lang kaming nakikinig kay ma'am dahil malapit na ang exams sa final quarter.

May nahagip naman ang mata ko sa may pintuan...

Si oppa pala. Kumaway siya kaya kinawayan ko rin siya at nginitian. Umalis na sa may pinto si Oppa kaya nakinig na ulit ako.

Di naman nagtagal ay dinismiss na kami kaya lumabas na ko.

Nakita ko namang may kausap si oppa na teacher kaya lumapit ako ng kaunti.

"Kung kelan magfafinals na saka ka naman aalis. Expected na naman na ikaw na naman ang nasa top rank. Sige, Sade." Sabi nung teacher ni oppa at nagpaalam na.

Ngayon ko lang napansin na naka free-style pala si oppa.

"Oh, Steph..." hindi niya ba alam na andito ako at parang nagulat pa siya?

At hindi niya pa ko tinawag na 'baby ko'

Tampo ko sayo oppa.

"Anong pinag-usapan niyo, oppa?"

"Sasabihin ko sayo pag naka-uwi na tayo, baby."

***

Nadito kami sa kwarto ko...

Wala nga ata saming dalawa ang may balak mag salita eh.

Then, Oppa broke the silence.

"Steph."

"Hmm?"

"Aalis ako..."

Now, my tears are forming in my eyes pero nanatili parin akong kalmado.

"Iiwan mo ko?" I look at him directly in his eyes.

Hindi siya umimik...

"Iwanan niyo na ko!!! Iwanan niyo na kong lahat!!" Sabi ko at pinaghahampas siya ng unan habang umiiyak.

***

Sade's POV

Pinipilit ko siyang yakapin para kumalma siya.

"Sorry..." sabi ko sa kanya.

"Wag ka na magsorry! Umalis ka na! Iwan mo na ko!"

"Babalik naman ako eh, may kelangan lang akong gawing importante eh." Ngayon, tuluyan ko na siyang nayakap.

"Ang sabihin mo sawa ka na sakin."

"Hinding hindi mangyayari yun, kasi kapag hindi ako umalis... baka hindi na kita makita..." sabi ko sa kanya.

Humiwalay siya sa pagkakayakap sakin.

"Baka hindi na ko makakita..."

***

To be continued...

@Exo_KimDo13 ♥♡♥