İşte bu olayın üzerinden yüzyıllar geçmesine rağmen hala anlatılmaya devam ediliyor. İşte ne şans ise bizde babamın mesleğinden dolayı buraya taşınmışız.Biz o zamanlar oranın yabancısı olduğumuz için bu olan olaylardan haberimiz yoktu. Ve kimse bize ne bu konu hakkında ne de başka bir konu hakkında bilgi vermek istemiyordu. Bu durum babamın garibine gitmeye başlamış olacaktı ki anneme sürekli tayinimi isteyim gidelim buralardan diyip duruyordu.
Annem tersleyen bir tavırla otur oturduğun yerde CON diyordu.
O akşam evi araştırmaya gittiğim günün akşamı saat 11.59 civarı bodrum katından bir eşya düşmesi sesi geldi. Ve o an koşarak evin çıkış kapasına yöneldim. Ve kapayı açmaya yeltendiğim de kapı kitliydi. Şok olmuştum. Eve girerken kapının üzerinde herhangi bir kilit yoktu. Açmaya çalışırken arkamdan bir ses bana bağırıyordu. "Nereye kaçabileceğini sanıyorsun. Bu evden ancak ölü olarak ya da büyücüyü yeniden geri getirerek çıkabilirsin. Yada sende onlar gibi bu evde bir eşya olup kalırsın. Seçim senin hahaha. "
Duyduklarımdan sonra orada donup kalmıştım ve kımıldayamıyordum.Şaşırarak" Ne eşyası dedim. Hem buradaki eşyalar bizim eşyalarımız onlar birer insan değil. "Ses bana onların benden önce bu evin sırrını çözmek için gelen arkeologlar olduğunu eğer istediğini yapmazsam benimde öyle olacağımı söylüyordu. Tuhaf olan tek şey ise benim kımıldayamamamdı.
