Uyandığımda her şey çok sıradandı.Kendimi sıkılmış gibi hissettim.Ama tabiki de eski hayatımı geri istemiyordum.Daha sonra yemeklerin azaldığını para ihtiyacımızın olduğunu fark ettim.Okula devam etmemiz ve bir işe girmemiz gerekiyordu.Trıstian uyanmıştı ve yanıma yaklaştı."Günaydın"dedi,yorulmuş bir sesle.ben de karşılık verdim.Bana "Kahvaltı hazır mı?"dedi.İnanmıyorum sanki ben onun karısıyımda ona yemek hazırlıycam.Gülmeye başladık.Daha sonra kalan yemekleri yedik ve bütün düşündüğüm konuları konuşmaya başladık.Bana"Ne duruyoruz gidelim o zamansa?!" dedi.Bende "Sanki herkes bizi bekliyordu?Değil mi?"dedim ve tekrar gülüştük.Ve yola koyulduk bir lise ile görüştük.İyi bir düzeydeydi kayıt olduk ve çıkıp iş aradık.İşimiz rast gitti ve bir barda iş bulduk Trıstian'ın sesini çok beğenmişlerdi ve ben de barmen oldum.Çok mutluydul gidip kitapları temin ettik.ve tekrar ormana döndük.Aksiyonsuz yorucu bir gündü.DEğişik geldi.Neyse iyi geceler..:*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alın İzin
ChickLitDad!?!?!?!?? Aniden bir ses duyuldu. Ambulanslar..Polisler..Küçük Rose daha 7 yaşındaydı.Annesinin camdan uçmasına ve babasının cama çarpıp camın içine girmesine şahit olmuştu.İlginç olanda Rose'un sadece kafasının üstünde bir yarık oluşmuştu.Hastan...
