Gül hem korkmuş hemde sinirli bir şekilde aşağıya indi. Annesi ve babası pek mutlu gözükmüyorlardı. Annesi Güle; "Neden hiçbir şey yemedin kızım? Bak bu kaçıncı sana bundan sonra eve gelince telefon ve televizyon yasak!" deyince gül biraz sinirlendi ve ağzına gelen ilk kelimeleri söyledi. "Eğer benimle bir kez olsun konuşmaya çalışsaydınız size derdimi anlatabilirdim.
"Kızım biliyorsun ki yoğun bir işimiz var ve seninle elimizden geldiğince ilgilenmeye çalışıyoruz."
"Ayrıca annene hak veriyorum. Biz sadece senin için çalışıyoruz. Biz seni herkesten çok daha fazla seviyoruz." diye ekledi babası
"Eğer beni sevseydiniz şu lanet işte çalışmazdınız." Gülün son söylediği anne ve babasının hiç hoşuna gitmemişti babası ona "Derhal odana küçük hanım!!" deyince Gül kendini tutamayıp "Umarım bir gün o aptal işten kovulursunuz." diye bağırdı. Odasına çıktı ve kapıyı sertçe kapattı, yatağına uzandı. Derin bir nefes aldı ve yine kendi kendine düşünmeye başladı. Gözüne gözüken kadın Kimdi? ya da Neden ona "Bana yardım et" diyordu? birkaç dakika bunları düşündü, ama hiçbir sonuca varamadı ve aniden odasının kapısı çaldı. Gül "gir"dedi, ama giren olmadı ve aniden daha önce gördüğü kadın tekrar gözüne gözüktü ve tekrar aynı şeyi söyledi "bana yardım et" Gül bu sefer biraz daha az korkmuştu ama bu kadının kim olduğunu hala çözememişti. Derin bir nefes aldı. "Sen kimsin ve benden ne istiyorsun." dedi ama söyler söylemez kadın tekrardan kayboldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜL
Fantasíaİnsan ülkesini neden terk eder? Kölelik, Hayır! Savaş, Hayır! Fakirlik, Hayır Ben bilmediğim ve yeni keşfettiğim bir hastalık yüzünden kaçtım. Yıllardır hissedemiyordum DUYGULARI Bıkmıştım,mutsuzdum, kızgındım hepsinin sebebi HASTALIĞIMDI!! Bu mac...
