Terlemiştim , bedenimse beni yine yanıltıyor.
ellerim buz ruhum ise kaskatıydı.
Hiç birşey hissetmemek , bu kelime çok tanıdıktı.
Uyanmak istiyorum, kardeşim ağlıyor kalkmam gerek !
4 yaşında bir çocuk , kapımı açmak için zorluyordu. kendimi toparlamam gerek , kapıyı tüm gücüyle zorlayan kardeşimi daha fazla ağlatmak istemiyordum.
Nihayet kendime gelip bir anlık hışımla yataktan kalktım.
Sabah olduğunu düşündüğüm saat gece 2 yi gösteriyordu.
kapıyı tüm gücümle açıp , kendime çektim.
Çok heycanlıydım kapımı zorlayan ve ağlayan kardeşim yoktu! İrkildim.
Hızlıca kardeşimin beşiğine gittim ve hayatımın şoku yüzüme bir tokat gibi geldi!
Uyuyordu.
Nasıl olabilirdi? Hemen annemlerin odasına gittim ve Anneee !! diye bir çığlık attım , kimse duymamışmıydı, sesimi yutuyordum sanki.
Çaresizce odama geçtim ne yapacağımı bilmiyordum , zihnimde bir çok selüetler dolanıyordu .
Hepsi farklı bir görüntü hepsi farklı bir ses,
Kafamın içinde sohbet ediyorlardı . dahil olmam için ısrarlıydılar onları dinlemelimiydim?
Bilmiyorum.
Bu yüzden insanlardan korkmuyordum kaçabilirdim, şansım yoktu kendimden kaçabilirmiydim?
Defalarca denedim uzanmış yatağa gözlerimi kapatıp , kendi içimden çıkıp gitmeyi . Defalarca hayalini kurdum bu bir hapismiydi ? bir tuzak,.
Yorgun düşmüştüm ,
gözkapaklarımın açıldığını hissedebiliyordum.
Ellerim kalkmıyordu sesler duyordum,
SU SESLERİ! konuşan su sesleri,
Tuhaf değilmi? bunları hemen hemen çoğu kez yaşıyordum, garip olan ise yaşadıklarımı iç sesim dışında kimse bilmiyordu.
