Expect the Unexpected

Thirteenth Expectation

Allaika'S P.O.V:

Pagkatapos ng nangyari ko kanina, di na ako hinayaang bumalik ng canteen ni Axel. Kaya pumunta kami sa rest house nila Axel sa Tagaytay. Siguro nagtataka kayo kung nasaan ang magulang ko no? Ulila na akong lubos. Sila Axel ang kumupkop saken. Nakakatawa no? Siguro dahil dun ayoko ng iniiwan ako at gusto kong makaramdam ng pagmamahal na kahit kailan di ko na mararamdaman. Ayoko ng kinakawaan pero eto ako ngayon, nagmumukhang kawawa sa harap ni Althea. Nagmumukhang tanga sa harap ni Keith. Pati sarili ko, pinaplastic ko na. "I already called them. Sila na daw bahala. You'll stay here for a week. Sana makapag-isip ka sa maikling oras na yon. Sorry kasi kelangan kitang iwan para lang makapagdesisyon ka. Are you okay, baby?" Sabi ni Axel saken. "Ayos lang. Sige na. Umalis ka na." Di na sya nagsalita bagkus ay umalis na sya. My cousin is too sensitive when it comes to me.

Nang masiguro kong wala na sa paningin ko ang sasakyan ni Axel, nilock ko na ung pinto. Eto ako ngayon, nagmumukmok sa sala. Bat ba apektado ako? Tangina. Napatingin ako sa salamin. Suot ko pa ung sapatos na pareho kami ni Harley. Tangina naman, Allaika! "Mahal pa rin kita, Keith. Kahit ginago mo ko. Mahal pa rin kita." Bulong ko kahit alam kong hindi nya ako maririnig.

Habang nagmumukmok ako, biglang may kumatok ng sunod sunod. Amputa. Panira ng moment. Kaya binuksan ko. "Allaika, let's talk." Sino pa ba? Edi si Keith. "Kei-Harley?" Tangina. Sinara ko kaagad ung pinto. Full force. "Let's talk, please? ALLAIKA, NAMAN O!" Sigaw nya from the other side of the door. At dahil nga tanga pa ako sa kanya, binuksan ko. "Ano pa bang pag-uusapan naten? Alam nyo naman na ung sikreto namin, di ba? So, wala na. Go!" Tangina. Di pa ako nakakapagpunas ng luha. -_- Tangina talaga. Mukha akong miserable.

KEITH'S P.O.V:

Okay. Looking at her makes me weak. Tangina. Ganito ba sya kamiserable dahil sa ginawa namin? Ganito na ba ako kasama? Kami? "About us, Allaika. About us." Umiling sya at ngumiti, but her smiled doesn't reach her eyes. "Simula palang wala nang tayo, Harley. Umalis ka na. I need to find myself." Tumakbo sya papunta sa kwarto at nagkulong.

Napako ako sa kinatatayuan ko dahil sa palahaw nyang iyak. Kasalanan kong lahat to. Kung di ako nagpadala sa inis nung first day. Siguro, maayos kami ngayon. Siguro, normal lang ang tratuhan namin. Siguro, may chance kaming maging masayang magkasama. Sorry, Ix Cuat.

I want to stay. I don't want to leave her side. But what can I do? She's mad at me. I promised not to make her cry again, but what did I do? She's crying because of me. This is my karma. Without checking her, I left.

_______________________________________________________________

[A/N]: Short lang to. Sorry. <//3 Academic week na kasi namin ee. <//3 Di pa ako nagrereview. Kawawa naman kami. Losing spree. HUHU. Pagpray nyo Kalos ah!