Texting/Yoonkook ✔

31

Yoongi

Ortamdaki gerginlik devam ederken konuştum. "Neyse boşver zamanımızı o piçle harcamayalım."

İki eliyle yüzümü tuttu. "Yoongi bak, şuandan itibaren birbirimize güvenelim tamam mı?"

Yanaklarımdan sıktığı için dudaklarım büzüşmüştü. "Tomom."

Gülmüştü. Güldüğü zaman bende yüzünü tuttum ve dudaklarımızı birleştirdim. Tabii gülmesi devam etmiş ve ayrılmak zorunda kalmıştık.

Gülmesi hâlâ devam ederken konuştu. "Çok garip bir durumdayken neden birden öptün?"

Mızmızlandım. "Niye bozdun?"

Huysuzlandığımın farkına varıp dudaklarımızı tekrar birleştirdi. Bu sefer dil de eklendiğinde onu ince belinden tutup kucağıma aldım. Nefessiz kaldığımız zaman dudaklarımızı ayırdık.

"Bunu yaptığıma inanamıyorum."

Dediği şeye hmmladım. "Hoşuna gitmedi mi?"

Panikledi ve kızardı. "Hayır yani evet. O anlamda demedim. "

Heyecanlanmasına kıkırdayıp saçlarını karıştırdım.

Hâlâ kucağımda oturmaya devam ediyor ve birbirimizin nefeslerini solumaya devam ediyorduk. Kapşonlumun ipleriyle oynamaya başladığında mırıldandım. "Sanırım tekrar sormam gereken bir soru var."

Gözleri gözlerimle birleşti. "Sorma."

Sanırım ne soracağımı anladı.

Güldüm. "Tamam, peki."

Ona şimdi biz neyiz diye soracaktım.

Kapşonlumun şapkasını başıma geçirip iplerini sıktı ve iplerden çekip beni kendine yaklaştırmıştı. Aramızda uzaklık yok denilecek kadar azdı.

"Jungkook-"

Lafımı kesti. "Bir şey deme, cidden utanıyorum."

Tanrım...şuan acayip tatlısın. Mesajlaşırkenki arsız hâli resmen yok olmuştu.

Kollarımı beline sarıp birbirimize dahada yapışmamızı sağladım.