2. Bölüm

18 0 0
                                    

                     Kafamda binlerce soru...
 
  Farkın da değildim ellerimin içleri terlemiş ve bacaklarım titriyordu. Sanırım bu batunun bana yaklaşımından dolayı yaşadığım bir heyecan olsa gerek. Kızlar henüz sınıfa gelmemişti,kendi sıramdan kalkıp gidemiyordum utancımdan.

    Oysa ki utanacak ne var ki ?

Öyle olmuyormuş utanıyormuş insan. Camdan dışarı baktığımda kızlar bahçede oturuyordu.
" Pekala " dedim. Oysa ki ben bunu içimden diyorum sanarken sesli bir şekilde söylememe ne demeli?

Batu duymamıştı,belki duymuştu ama duymamış gibi yapıyordu sanırım. Sıramdan kalkmak için yana doğru kaydığımda batu bana doğru dönmüştü.

-Nereye küçük hanım?

Bu sorusuna ne diyeceğimi bilemedim bekledim öylece.

-Sorduğum soru zor olmasa gerek,nereye gideceğini mi bilmiyorsun, dedi.
-Aaa evet, diye bir cevap çıktı ağzımdan bende şok olmuştum oysa ki kızların yanına gidecektim.
-Hadi o zaman benimle kantine geliyorsun, diyerek kolumdan tutup çekti beni.
O an ölümsüz olmalıydı sanki. Merdivenden birlikte iniyorduk,dönüp kimse bize bakmıyordu. Çünki batu sadece sınav zamanlarında yanımda gezerdi. Okuldakiler yine bir sınav olduğunu düşündüğü için böylelerdi sanırım.
 
Peki ya ben ne düşünüyorum,aa yeter artık bu şekilde saçma sapan düşünürsem yaptığı en ufak hareketten umut dolacak biri olucaktım.

  Bahçeye gelmiştik , kızların gözlerinin içine bakıyordum. Deren kalkmıştı ve sanırım yanıma gelecekti,bade kolundan tuttup tekrar yerine otutturdu.

İçimden; Hayır,hayır beni yalnız bırakmayın çok utanıyorum diye tekrarlıyordum.

Kantinin önüne geldiğimizde batu gözlerimin içine bakıyordu,sanki bana bir şeyler söylemiş ama ben kendi kafamın içinde kendimle konuşmaktan onu duymamış gibiydim.

-Açelya! Dedi
Hiçbişi belli etmemeliydim.
-Aa efendim,
-Kahve ister misin diye 3 kez sordum,istiyor musun?
-Kahve mi? Olur tabiki. Dedim ama ben sütsüz kahve içemezdim ki!
Ama şuan sert bir kahve olsa bile içerim,sonuçta bu kahveyi bana batu alıyor ve benim batu ile ilk kahve içeceğim andı. Kafam da hala sorular vardı. Batunun bana bu şekilde davranması için böylesine yakın olması için bir sebebi olması lazımdı.

Kızların yanına gitmek için batuya bir şey demem gerekiyordu. Aniden..
-Ben kaçtım
dedim.
Batu arkamdan nereye diye bağırdığında arkamı dönmeden kızları gösterdim. Kızların yanına ayaklarım titriyerek ilerliyordum,kızlar ise koş koş diye işaret yapıyorlardı.

Bade, ne oldu,ne dedi sana.
Sadece sustum
Derin,açelya konuşsana!!!

İçimde anlatmak istediğim çok şey vardı ama dile getiremiyordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 08, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Dün, Bugün Ve Gelecek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin