Neá Árchí: Achilles Villanueva

CHAPTER 2

Megan POV

"Megan! Amabagal mo naman kumilos!"

Nagsisigaw na si Ern sa labas ng kwarto ko. Ang usapan 10:30 pero anong oras pa lang ngayon aber? A freaking 7:30 in the morning!

"WTF Ern! Bakit kasi ang aga-aga mo ha?!" pasigaw kong sagot sa likod ng pinto.

Okay, to cut the story short.  6:00 in the morning dumating na dito si Ernestine para pag-ayusin na ako dahil pupunta na kami sa boutique ni Ate Emily, Older sister ni Ernestine. Ngayon na kasing araw yung Alumni Homecoming sa SHU at wala pa kaming nabibiling susuotin, coz you know I'm a busy person. Lalo na ngayong week since yung stock ng company drastically increase, dahil siguro March is a wedding season maraming nag-aavail ng units.

"Girl, are you crazy or what? Ikaw ang speaker mamayang homecoming! Supposedly, ikaw dapat yung mas tulirong-tuliro kaysa sa akin. You should look nice! Kaya move your ass up and let's go to Ate Emily." pangangaral sakin ni Ern.

Nagsuot lang ako ng plain shirt with gray cardigan tsaka ripped-jeans, paired with my black sneaks. Casual attire it is.

Lumabas na ako ng kwarto at parang reynang naka-upo si Ern sa couch habang kumakain ng naka-imbak kong strawberries sa fridge.

"Ernestine naman! Ang hirap kaya magpashipped niyan sa Baguio, tapos ikaw parang reyna lang na nilalantakan yang babies ko sa mamahalin kong couch? Are you kidding me?"

"No, i'm not kidding you. Nakakabagot kaya mag-antay! Tsaka ansarap nung wine sa likod ng counter, bakit 'di mo ako binigyan?" nakanguso niyang ani habang may hawak na wine glass.

What the actual freak! Is that my Eagle Cabernet 1992!?

"WHAT THE FUCK ERNESTINE! That's my greatest belonging na dinala ko dito sa Pinas tapos iinumin mo lang?! That's $500,000 worth! Antagal kong hinahanap yan sa buong mundo tapos makikita ko lang na iniinom mo ng walang paalam! Are you nuts? Nakakainis ka Ern!"

I'm in  beast mode! That's my Screaming Eagle Cabernet 1992 and it is $500,000 worth for one bottle! Isa yan sa mga treasures ko. I like liquor, but wines have a special place in my heart.

'Di talaga ako yung liquor girl dati, pero after learning na I have a high alcohol tolerance and ofcourse under the influence of my friends, I learned to loved it.

Stop about how alcoholic I am.

Kung walk-out man ang tawag dito, then I am. Nauna na akong pumunta sa parking lot at sumakay sa kotse.

"Good Morning ma'am! Si Ma'am Ernestine po?" tanong sakin ni Kuya Ferds. Driver ni Ernestine.

"Long time no see kuya Ferds! Si Ernestine ba kamo? Nalunod-- I mean pababa na yun kuya." sagot ko naman at nagpatuloy na sa
kakatingin ng mga email galing sa Vienna.

Maya-maya pa pumasok na sa loob ng kotse si Ernestine.

"Meg-Meg." tawag niya sa akin. 'Di ko lang siy pinansin at nagpatuloy lang sa pagtingin sa phone ko.

"Kuya sa boutique po ni Ate Emily." utos niya kay Kuya.

"Megan naman eh. Sorry na! Papalitan kona lang." pagmamakaawa niya.

Hinarap ko siya at inirapan.

"Kung makahanap ka."

"Yung strawberry kasi yung papalitan ko. Patapusin mo kasi ako."
I know, ang hirap hirap kaya makabili ng isang bote ng Cabernet.
Tsk, 'di ko kasi matiis itong babaeng ito.

"Sorry na Megan, puhlease?" with matching mata at nguso pa.

"Ay sige na! Just stop what you doin' on your face. Ang cringey, girl."