Affan Arslan:
Uzun süredir olduğu gibi salonumda oturmuş içiyordum. Evet normalde arkadaş ortamı olmadan veya özel günler hariç içki içmeyen ben şu 8 gündür adet haline gelmiş gibi içiyordum. Tek başıma, mutsuz ve kimsesiz. Evet herkesi tersleyen, kimseyi arayıp sormayan ben olsam da şuan ihtiyacım vardı Can'a, Bartu'ya, Cemre'ye ve en önemlisi Anka'ya. Burada olsalar ne yapabileceklerse sanki, az önce Anka'nın attığı mesajları okudum okudukça içimi yaktı geçti. Biliyorum ona bunları yapmaya hakkım yok sırf sevdiği adam için buraya gelip hayatını değiştiren birine bunları yaşatmak çok adice biliyorum. Onu sürekli benim için uğraşırken, o kadar şey söylememe rağmen hala benden ümidi olması beni bırakmaması...
Ben bunları düşünürken kapım çaldı şu 8 gündür çalmayan kapım. O kadar içkinin vermiş olduğu dengesizlikle kapıyı açtım, karşımda geleceklerini düşünmeyeceğim arkadaşlarımı görmeyi beklemiyordum gerçekten. Bunun şaşkınlığı ile kapıda bir süre kaldıktan sonra ilk lafa giren Can olmuştu.
Can: Kapıda durmaya gelmedik çekilsen de geçsek bir zahmet
Affan: Aaa şey geçin buyurun
Bartu: Buranın hali ne lan böyle
Cemre: Affan bu kadar içkiyi ben içtim deme lütfen
Affan: Tamam demem
diyip her zamanki koltuğuma geçip oturdum onlarda karşıma oturmuşlardı.
Can: Ne bu halin Affan
Affan: Gelmezsiniz sanıyordum
Cemre: Demi hiçbir aramamıza dönmeyip, arayıp sormayınca
Bartu: Tamam Cemre neyin var abicim senin
Can: Bırak bu kadar içki içmeyi yalnızken ağzına sürmezsin ki sen
Affan: Demek ki gün gelince içiliyormuş
Cemre: Ne oluyor Affan
Affan: Hiiiç
Can: Dalga mı geçiyorsun lan bizle sen
Cemre: Ne kadar endişeleniyoruz senin için haberin var mı senin
Bartu: Sadece sen mi yalnızsın sanıyorsun, ne kadar bir arada olsak da bir parçamız eksik sen yoksun oğlum
Can: Hadi bizi geçtim Anka ne halde haberin var mı senin
Affan: O nasıl
Cemre: Bize soracağına kendin sorsana o kadar şey yazıyor bir cevap versene
Affan: Cemre
Cemre: Ne Cemre ne şu halimize bak, şu haline bak ne oluyor Affan anlat artık hepimiz kötüyüz
Can: En başta sen ve Anka darmadağın
Bartu: Sizinkileri aradık, anneni babanı ikisi de açmıyor ulaşılamıyor telefonlarına daha fazla da rahatsız etmek istemedik
Cemre: Canım günden güne çöküyorsun instagrama öyle iki gönderi atmayla olmuyor farkındayız nasıl olduğunu
Can: Biraz kendi haline bırakalım toparlayınca döner dedik ama
Affan: Anka nasıl
Can: Allahım biz ne diyoruz bunun dediğine bak kötü oğlum kötü bok gibi seni düşünmekten
Cemre: Engelledi hepimizi de aramayalım diye
Affan: Neden
diye sordum şaşırarak o sırada Bartu hareketlenip cebinden telefonunu çıkardı ve bir ses kaydı açtı bu Anka'nın sesiydi. O kadar özlemişim ki sesini, bana attığı o sesi bile kaç kere dinlediğimi bilmiyorum. Farkında değildi herhalde ses kaydına alındığının çünkü farkında olsa bu kadar rahat konuşamazdı. Bütün her şeyi öğrendim bizim çocukları nasıl postaladığını, eğer ben iyi olacaksam onlarla görüşmeyeceğini her şeyi. Şu kısa zamanda bizimkilere ne kadar değer verdiğini görebiliyordum benim için bizimkilerden vazgeçmesi.
Can: Lan ha aklınla bin yaşa
Cemre: Anka bunu duysa bizi öldürür ama iyi yapmışsın
Bartu: Normalde whatsapp'tan atacaktım ama gelince dinletirim diye durdurdum
Can: Sende anlatacak mısın abi artık
Affan: Tamam anlatacağım
Eveeet uzun bir bölüm oldu heh? Uzun bölüme özel +10 vote / +10 yorum :)
Acaba Affan'ın sorunu ne ? Tahmini olan var mı ?
Diğer bölümde öğreneceğiz bakalım. :)
Bölüm nasıldı efendim yorum ve votelerinizi bekliyorum :)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AFKA
Historia CortaBilinmeyen Numara: Yorgun hislerim, bütün hayallerim yalan olmuş. Bilinmeyen Numara: Yakılmış gemiler, dönülmez geriye artık. Bilinmeyen Numara: Çok geç oldu ben kalkayım. Affan: Bence de şimdi kalk yarın gel Mizah #1 => 12.05.2019