Bölüm 12

429 15 0
                                    

Yeni bölümle herkese merhaba!Bu bölümü Kerem'in ve Zeynebin ağzından yazacağım yani boool bol ZeyKer olacak :) Bu beğenilirse onların ağzından yazmayı çoğaltabilirim :) Herkese keyifli okumalar...

Zeynep
Gözlerimi açtığımda başımın Kerem'in göğsünde olduğunu anlıyorum bir an şaşırsam da sonra hatırlıyorum.Bunlardan sonra ayağımda bir acı hissediyorum acı yavaş yavaş artıyor.Daha fazla dayanamayıp Kerem'e sesleniyorum.

Kerem
Zeynebin başı göğüsümde mışıl mışıl uyurken bir anda Zeynebin hafif ağlamaklı sesiyle uyanıyorum.Bana sesleniyordu.Hemen "Ne oldu güzelim? " diye sorunca Zeynep zar zor konuşarak "Kerem, Kerem ayağım, ayağım çok acıyor!"demesiyle yataktan fırlayıp hemen ayağına bakmaya gidiyorum.Gördüğüm tek şey ayağının kanıyor olması oluyor.Hemen onu teselli etmek için "Tamam güzelim geçecek şimdi."dememle Zeynebin ağlayarak "Ama ama Kerem canım çok yanıyor! Lütfen lütfen birşey yap ne olur!"diyince hemen dayanmayıp onu kucağıma alıyorum ve Can'lara "Biz hemen geliyoruz!"diyip hiçbir soruyu cevaplamadan hemen Zeynebi arabaya götürüyorum ve hastaneye doğru arabayı sürmeye başlıyorum.

Hastaneye vardığımızda ilk gittiğimiz doktor karşımıza çıkıyor ve "Ne oldu delikanlı? Bir sorun mu var yoksa?"diye soruyor ve ben de hemen "Zeynebin ayağı kanamaya başladı durmuyor da"diyorum. Doktor " Anladım delikanlı şimdi onu bir röntgene alalım sonra konuşalım.Hemşire hanım hastamızı röntgene alalım. " diye cevap veriyor ve Zeynebi tekerlekli sandalyeye oturtup bir anda yanımdan alıyorlar ve götürüyorlar Zeynep arkasını dönüp bana masumca bakınca ona sadece "Korkma güzelim geçicek hepsi hiç birşey yok. Hepsi iyiliğin için ben buradayım." diyorum Zeynep masumca kafasını sallıyor ve hemşireyle röntgene giriyorlar. Benimde içim yanıyor,onun canı yanıyor benimde yanıyor, o ağlıyor benimde ağlayasım geliyor onu öyle görmeye dayanamıyorum. Lütfen, lütfen birşey çıkmasın diye mırıldanıyorum bir yandan da gözlerimin dolduğunu hissediyorum.

Zeynep

Çok canım yanıyor neden bilmiyorum ama çok canım yanıyor. Röntgene giderken arkamı dönüp son kez Kerem'e bakıyorum onun yanında daha iyiydim galiba... O kadar uğraşıyor ki benim iyiliğim için.Söyledikleri biraz da olsa rahatlatıyor beni biraz da olsa alıyor acımı.N olur şu acı bitsin artık lütfen.

Bunları düşünürken tekrar sandalyeye oturuyorum ve hemşire beni dışarıya çıkarmadan bir odaya sokuyor.Doktor önce içeri girip röntgene bakıyor sonra da dışarıya çıkıyor.Kerem'in yanına gittiğini anlıyorum. Birşey var birşeyler ters gidiyor.

Kerem
Röntgen odasından çıkan doktorun bana doğru geldiğini görüyorum ve hemen ona doğru gidip "Ne oldu Zeynebin nesi var neden bu kadar acı çekiyor?"diye soruyorum.Doktor da "Merak etme delikanlı güzelin mi desem kız arkadaşın mı desem karar veremedim ama diyip gülümseyip devam ediyor Seni anlıyorum endişeleniyorsun ama biliyorsun deniz kestanesi batmıştı ayağına Zeynebin çıkardıklarımız dışında bir de çok derinde varmış şimdi onu ameliyatla almamız lazım operasyona hemen alıyoruz ki acısı geçsin şimdi seni yanına alıcam hemşire onu hazırladı ve sen ona tabiki moral vericeksin merak etme hiçbir şey olmayacak."diyor.Ve beraber bir odaya doğru yürüyoruz.

Zeynep
Bir operasyon geçireceğim.Çok korkuyorum tam bunları düşünürken odaya bir anda Kerem giriyor.Bana doğru gelince ağlayarak "Kerem ben,ben çok korkuyorum. " diyorum. Kerem de hemen "Şşş önce ağlamayı kes bakalım. Diyor ve gözyaşımı siliyor sonra da devam ediyor. "Hiçbir şey olmayacak güzelim daha iyi olacaksın.Hem çok az tamam mı biraz."diyor.Sonra doktor "Hadi bakalım Zeynep artık gidelim inan hiçbir şey olmayacak. "Diyor. O anda hemşire Z
beni alıp götürüyor.Doktor da bizimle beraber odadan çıkıyor.

Gülüşün Hayata Bedel - ZeyKer-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin