Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. I felt something heavy na nakapatong sa legs at tyan ko.
Tapos nang gumalaw ako, I felt pain sa ibabang bahagi ng katawan ko. I groaned, dahilan para magising ang lalaking katabi ko.
Oh shet! We really did it! I can‘t believe this pero deep inside me masaya ako na at siya ang unang lalaki sa buhay ko. But part of me is worried. I made love to a married man.
“Goodmorning Mommy Love, okay ka lang? bakit ka tulala dyan?”
“I’m... I-I-I’m Fine....” Yumuko na lang ako, sa sobrang kahihiyan ko.
“Nagsisisi ka ba?” Nagsisisi nga ba ako? Nagaalala ako.
“No! It's just that....” Hindi ko matuloy tuloy ang sasabihin ko, dahil masasaktan lang ako sa isasagot niya.
“Marry me.” Tinignan ko siya.
Tanga ba 'to? ‘Di ba kasal na siya?“But you're already married!” Tumawa lang siya, kapreng ‘to.
“Silly! Tingin mo ba hahayaan kong may mangyari sa 'tin kung kasal ako sa iba? Annulled na kami ni Farrah.”
Namilog ang mata ko.
“Hindi mo ba narinig ang sinabi ko sa ‘yo kagabi, Love?” Meron nga ba? I was so tired.
“I said I love you!” I gasped. Tama ba ang narinig ko? Teka, bakit parang na bingi ako ngayon?
“I don't know when but I love you and I always wanted to kiss you, to hug you, to be this close to you. Last night was great. Making Love to you was just a dream and I am happy that I am the first man in your life. I love you, Marliah.”
OMG!! mahal niya din ako? Joke ba ‘to? I cried, hindi kasi ako makapaniwalang maririnig ko sa kanya ‘yan.
“Shhh, Love, Don't cry please.” Mahal talaga ako ng kapreng ‘to?
“What if? Nakikita mo lang sa ‘kin si Farrah dahil kamuka ko siya.”
“No. Magkamuka nga kayo pero malaki ang pinagkaiba nyo. Kapag tinitignan kita, kapag hinahalikan kita, ikaw lang, Liah, at hindi ko sya nakikita. Matagal ko rin ‘tong pinag-isipan ‘to, na baka nga nakikita ko lang siya sa‘yo. Pero hindi, Love. Ikaw na ang mahal ko, lalo pa ngayon. I love you, Marliah Eerah Madin Mendoza. Will you marry me and be my real wife?” Adik ‘to, nagpopropose wala namang singsing.
Pero kinikilig ako at gusto ko tumalon talon sa kama.
“Wala ka namang singsing e!” I said with a pout.
“Love, I could buy later. Ano na, sasagot ka ba?”
“Impatient are we, Mr. Montereal? Yes, John Dale Montereal, yes! I will marry you.” Bakit pa ako tatangi? He loves me, and I love him. ‘Don pa din naman ang bagsak namin.
“Oh, I love you Mommy Love.” at pinugpog niya ako ng halik.
“I love you too!” Tumigil siya kakahalik sa ‘kin at namilog ang mata.
“Oo, mahal din kita. Tingin mo bibigay ko sayo ang sarili ko kung hindi? At papakasal pa ako sa‘yo.” He claimed my lips, and I responded.
Ang sarap talaga niyang humalik. Shet na malagkit! Magiging asawa ko na siya. Bumaba ang kamay niya sa may puson ko.
“Masakit pa ba?” Tanong niya.
Namilog ang mata ko. Gusto na naman niya? Naka-ilang rounds na kami kagabi ah.At nakumpirma ang tanong ko when I felt something poking in my tummy. He's hard again?
I pinched his nose. “Love, masakit pa.” parang naging kamatis yung muka ko.
“Don't worry, Honey, mamayang gabi na lang ulit.” then he winked.
“You Pervert!” Hinampas ko siya sa dibdib.
“Only because of you, Mommy. Binuhay mo ang katawang lupa ko.” I chuckled. Corny kasi.
He went on top of me and kissed me on my lips. I kissed him back. Naaadik na ako sa halik niya. We went to shower together.
Pinaliguan namin ang isa’t-isa, lasting for an hour. Patapos na akong magbihis ng may kumatok sa pintuan niya. I borrowed his bathrobe, he opened it at ang yaya ni Naila.
“Sir, sorry po sa distorbo, pero kanina pa po nag-iiyak si Naila. Ayaw po tumahan, hinahanap niya Mommy niya.”
“Oh shit.” Nasambit ko na lang at tumakbo papunta sa room namin ni Naila. There she is, iyak ng iyak.
“Baby!”
“Mommy! Mommy!! I thought you left me again.”
“Shhh, tahan na anak. Nauna lang gumising si Mommy. I will never leave you. Love ko kaya ‘yong baby ni Mommy.”
“I love you, too, Mommy.” She hugged me tight.
“I love you, more, baby.” Then I hugged her too, may nakiyakap namang kapre sa ‘min.
“Mas love ko kayo.” He kissed Naila on her cheeked at ako naman sa labi.
Masaya ako. Bumaba kami to eat breakfast. Naila slept again, ang aga naman kasing umiyak. Nag-iintay na sina Mom at Dad ni Jd. Susubo na rin sana ako ng pagkain ng magsalita siya.
“Dad, Mama, Marliah and I are getting married.” Nabitawan ko ang kurbyertos na hawak ‘ko.
“Sorry po,” sabi ko na lang. Tinignan ko ang reaksyon ng parents niya.
“Well, that's good news!” sagot ng Mama niya.
“I’m happy for the both of you.” habol pa niya at, ngumiti sa ‘kin.
“Kailan ang kasal? Gusto ko na din magka-apo ng lalaki.” Sagot naman ng Papa niya. Shemay! Apo agad?
“Aayusin ko lang ang mga papers, Dad, at paguusapan namin ni Marliah ang details, right Love?” He looked at me. I nodded as a response.
THIRD PERSON POINT OF VIEW.
I’m going back to the Philippines. I want to be with them. I miss Jd so much, and I miss my daughter. I could continue modeling there. Marami naman akong job offers don. I can’t wait to be with them again.
BINABASA MO ANG
INSTANT MOMMY AKO? (ON GOING)
RandomInstant coffee? Instant Noodles? Ano pabang instant na alam ko? Paano kung isang araw nag-grocery lang ako mommy na pala Ako? "Mommy! Mommy!" Hinihila niya pa ang laylayan nang damit ko. "I'm sorry baby, but I'm not your Mommy!" "No, your My mommy...