Hij gaat haar toch niet echt neerschieten? Er schieten allemaal gedachtes door mijn hoofd, de een nog vreemder dan da andere. Moet ik haar redden, misschien zelfs voor haar springen? Dan hoor ik een knal, en zie Soro op de grond vallen. Ik heb te lang gewacht... En Soro ligt daar maar op de grond, dood te bloeden. Er spijt bloed uit haar hals, en het podium kleurt rood. Er ontstaat paniek, iedereen probeert zo snel mogelijk buiten te komen. Iedereen behalve Flower, Jade en Tuck, mijn vriendinnen. Zij blijven staan en kijken me vragend aan. Maar ik let niet op ze en kijk de jongen aan die Soro heeft neergeschoten. 'Waarom heb je haar neergeschoten?' vraag ik, en kijk hem boos aan. Het is niet zo dat ik Soro aardig vind of zo, maar niemand verdient zo'n dood. Hij antwoord niet, maar pakt mijn hand, en trekt me mee naar buiten, via de achterdeur. Als we buiten zijn trek ik mijn hand los, en struikel bijna. Vergeet het dus nooit als je op 15 cm hakken loopt... Ik kijk hem boos aan. 'Dus, waarom?' Hij zucht. 'Omdat ze heeft geweigerd. En als waarschuwing voor de anderen.' 'Oh, en als waarschuwing schiet je haar zomaar neer? Dat is belachelijk!' 'Denk je soms dat ik het leuk vind om iemand neer te schieten? Ik heb ook geen keus.' Ik kijk hem aan, en even zie ik een flits van spijt over zijn gezicht gaan, maar daarna word het weer net een masker. Maar hij heeft dus ook gevoelens! 'Je hebt altijd een keus...' zeg ik. Dan komt de limousine aanrijden. We stappen zonder een woord te zeggen in, en rijden terug, geen idee waarheen.
JE LEEST
Deadwalk
Ciencia FicciónRiver is 16 en heeft een gewoon leven. Ze gaat naar school, maakt huiswerk en doet aan karate. Maar op een dag word haar leven omvergegooid. Ze word ontvoerd en voor de keus gesteld. Of ze doet mee aan de deadwalk, of zijzelf en haar famillie zullen...