İkiz kardeş olan Rüya ve Duru YENİLMEZ.Sessiz görünseler de kafa kafaya verdikleri zaman insanların en büyük korkuları haline geliyorlar.Oysa ki sıradan bir lise üçüncü sınıf öğrencileri ne yapabilir ki.Ama onlar asla sıradan değildi.Adeta belayı ke...
Duru ile eve geleli yaklaşık bir saat olmuştu.Ancak annem bir rahat vermiyordu.Neymiş akşam yemeğine misafirler gelecekmiş.Bu bahane ile beni mutfağa sokmuştu ve zorla Duru ile ikimize sarma sardırıyordu.Bana ne ki misafirlerden.Gelecekseler gelsinler.Ben sonuçta yemeğimi yer odama çıkarım arkadaş.
'Rüya hadi gidip üstünüzü değiştirin kızım.Bende o sıra da sarmaları da pişireyim.'
'Yoksa beni istemeye geliyorlar da benim mi haberim yok?'
Duru sırıtarak 'Daha seni isteyecek koca yürekli bir insan anasının karnından doğmamıştır bence Rüyacım.'
'Sen çok biliyorsun Durucum.'
Ne yapabilirdim? Annem öyle bir özeniyordu ki yaptığı yemeklere, aklıma başka bir şey gelmemişti.Hiç beklemediğim bir anda kafama gelen terlikle yüzümü buruşturdum.
'Ne yapıyorsun sultanım ya?'
'Ne mi yapıyorum Rüya? Kızım sen ne koca meraklısı çıktın.Git çabuk üstünü değiştir.Duru sen de kızım.Birazdan misafirler gelir.'
Of ya yine iş başa düştü.Tam mutfaktan çıkarken aklıma takılan soruyla anneme döndüm.
'Anne kimmiş bu kadar önemli olan misafirlerimiz.'
'Babanın bir arkadaşı var ya Hakan Özgün diye.Hani şu sizin bugün başladığınız okulun müdürü.He işte o ve ailesi geliyor.Ayrıca bir de yanın da yeğenini getirecekmiş sanırım.'
Şaşırarak 'Yuh.Yok da devenin gözü yani.'
Annem tek kaşını kaldırarak bana sorgulayıcı bakışlar atmaya başladı.
