Eve gider gitmez ders programını yazdım ve "bana" teşekkür etti . Bir teşekkür sayesinde bu kadar mutlu olmam içinde bulunduğum durumu açıklar nitelikte...
Yağrın erkenden kalkıp hazırlandım ve annemlerden önce yola çıkıp o en ön sırayı kaptımm " yaşasın kötülük " . Sınıfın kapısından içeri giren jenna bana yine uyuz bir bakış attı , bu kıza uyuz olma sebebim Ken 'nin onun yanına oturması falan değil ciddiyim. Kendini çok zeki zanneden inek bir canlı daha önceden beri uyuz yani. :)
Açıkcası herkez gelmesine rağmen Ken gelmedi hala dersin başlamasına beş dakika var ... Derse her zaman 20 dakka geç giren Türkçe öğretmenimizden bile sonra geldi .Siz düşünün artık durumun vahimliğini . Sınıfa girer girmez özür diledi ve yanıma oturduu ( ͡° ͜ʖ ͡°) başka yer yok çünkü ... ikinci dersteyiz ikidebir parmak kaldırıp cevap veriyo , bende basit bulduğum soruyu sallayıp parmak kaldırdım . Bi çocuk için ne hallerdeyim ben ve parmak kaldırmak bendeki şansla tabiki yanliş çıktı uyuz jenna arka sıradan sırıtıyodur . Sonra Ken o ilahi sesiyle " Sana birara anlatırım bu konuyu " dedi ve hafif tebessüm etti. O sırada yanlış bildiğime sevindim doğrusu öğretmen haftaya bu ders sınavımız olduğunu söyledi o an bu sınavdan çok yüksek almam gerektiğini hissettim ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pasta
Chick-LitEvin yakınındaki pastanenin yeni çıragı ile ,umuyorum Emily 'nin hikayesini beğenirsiniz.