Hello, Friends! The long wait is over. Wait, ‘long’ na ba ‘yung 2 days? Hindi naman, ‘di ba? Actually, mabilis ko lang na nasulat ‘to (kahit ang dami kong ‘work from home’, promise) kasi matagal ko nang nasulat ang mga dialogues between Aldus and Gracie (08.29.19, based sa date ng notes ko sa cellphone). There were 2 versions but I chose the version na kung saan hindi talaga matitiis ni Aldus si Gracie niya. Hindi naman kasi talaga, ‘di ba? Never na mangyayari ‘yun. Baka matiis ni Ashley si Aldus pero hinding-hindi matitiis ni Aldus ang kanyang Gracie (sa aking pagkakakilala kay Aldus). Magtatampo pero hindi magtatagal ay magpapatawad. Mag-smiley grin na ullit. So, ‘eto yung version na ‘yun. Ewan ko ba anong pumasok sa isipan ko at nasulat ko pa ‘yung isa? Medyo madrama.
Masaya ako habang isinusulat ito. Masaya ako kapag nanalo ang pag-ibig at pagmamahalan. Kahit na dito lang sa mundong ito nina Robert Aldus at Ashley Grace—sa mundo ng buong gang. Uy, wala akong hugot, ah. Masaya ako sa buhay ko because I always choose to be happy.
Share ko lang sa inyo ‘tong 2 Bible verses na sakto para sa update na ‘to. Pwede ring sakto sa buhay nating lahat. I love you all! Spread love and not hate. Enjoy reading! ❤ -- Dyosa
P.S.
This is my 100th part/chapter. Grabe 'no? Ang tagal at ang layo na ng pinagsamahan natin since na-introduce ko sa inyo si Ashley Grace (sa love story nina Lucas at Stasha) at Robert Aldus (sa love story nina Jacob at Miranda). Look at them now? Away-bati. Pero mahal na mahal ang isa't-isa. Sorry, dami ko pang sinasabi 😝. Enjoy! ❤ -- D
“I am my beloved’s and my beloved is mine…” – Song of Solomon 8:3
“Above all, love each other deeply, because love covers over a multitude of sins…” 1 Peter 4:8
**************************
ASHLEY
“HI…” HALOS PABULONG kong sabi. “Missed me?..” I smiled again.
You fight for the people you love, Ashley Grace… Miranda told me over the phone.
Yeah. I fucking do.
Kaya lahat ng sama ng loob at galit ko, sumama na sa mga shooting stars pabagsak sa lupa.
Marahang tumango si Robert Aldus. “Yeah… So much like crazy… “
He was ready to explain. And we were both ready to listen.
Lalo kong mahigpit na niyakap ang tuhod ko. “If you really missed me, why did we end up like this?” puno ng hinanakit na tanong ko.
Bakit ba ayaw huminto ng mga luha ko sa pagbagsak?
“Why did I have to chase you from Manila all the way here--twice? Why…” Lumunok ako. “… am I crying now?”
Napahikbi ako. Para akong batang pinagkaisahan at iniwan ng mga kalaro sa isang sulok.
Naglabas siya ng isang malalim na buntong-hininga at napahilamos sa mukha. “I’m sorry… I truly am…”
It was so full of sincerity and remorse.
Our eyes met. We both have tears in our eyes.
Bakit hindi ko magawang magalit nang matagal kay Robert Aldus?
Bakit doble ang sakit na nararamdaman ko dahil lang nakikita ko siyang umiiyak at nasasaktan gayong sinaktan din naman niya ang damdamin ko?
Napahikbi ulit ako. “Asshole…”
Pero kulang iyon sa conviction.
“I am… The fuck I am…”
“You promised me—“ panunumbat ko. I wiped my tears away.
BINABASA MO ANG
My Make-Believe Boyfriend College Hottie Series : Bobby and Ashley
General Fiction"I have a proposition," kaswal na sabi ni Ashley. "What?" tanong ni Bobby. "Tutal iniwan ka na ni Kate at hindi na magiging akin kahit kailan si Jacob...Wala kang girlfriend, wala rin akong boyfriend--" Ashley smiled playfully. "Pwedeng tayo na lang...
