Still, not over him :( / 9

204 2 0
                                    

**Chapter 9**

El’s POV

It’s been two weeks since I first stepped in here in Saavedra Univ. Who would have thought that John Benedict Saavedra was the son of the owner of this univ. Marami na rin akong naging friends. Pero everytime I try to be happy, he always pops out into my mind. I know, he’s happy for me, but I just can’t be happy without him by my side. I know I said before that I’ll try to forget him. But it seems that I can’t. I just can’t.

“Hey, El.. Are you alright?” sabi ni JB/Bryan

“Yeah I’m ok. Wala lang ako sa mood. Would you mind if I’ll go ahead?” sabi ko. Gusto ko lang mapag-isa. Siguro bibisitahin ko nalang sya.

“O-oh, Okay. Are you sure you don’t want me to accompany you?” sabi nya

“I’m okay B. Don’t worry. Geh I’ll go ahead.” sabi ko sabay kuha ng bag ko..

“Okay El. Just remember, I’m here.” he said then smile.

“I’ll never forget that. Bye.” Then I walked away. Sumakay nalang ako sa aking car at nagdrive na papunta sa tabing dagat. Siguro nagtataka kaya kung bakit wala na akong body guard pano ba naman ganito ang nangyare….

FLASHBACK

“Hey El.. Over here..” sabi ni Diva

“Oh daig mo pa ang prinsesa sa dami ng BG mo ah..” sabi ni Winwyn

“Yeah. I know, alam nyo naman si daddy masyadong OA..” sabi ko sabay kuha ng ice cream na kinakain ni Louise

“Yah! Akin yan eh..” sabi ni Louise sabay palo sa kamay ko..

“Hey! I’m elder than you!” sabi ko

“Eh, El akin yan eh..” sabi nya..

“Eh ubos na eh. Tara punta nalang tayo sa bagong ice cream parlor sa mall..” sabi ko

“Oh sige tara na..” sabi nilang tatlo

Pagdating naming sa mall ay nakasunod pa rin ang aking mga body guards. Pinagtitinginan tuloy kami.Naglalakad kami sa mall ng biglang..

SPLASH!

“OHW MY GOD!” sabi ko natapunan lang naman ako ng mainit na coffee! Gosh! Tumakbo naman agad ang aking mga BG at agad na hinuli yung lalaki.. Hala kawawa naman..

“Hey! Hey! Stop that! Bitawan nyo nga ako!” sabi nung lalaki.. Wait is that Benedict?

“Hey are you alright?” sabi ni Diva

“Ohw my God! JB! Is that you?” sabi naman ni Winwyn. Napatingin naman ako.

“JB? Manong bitawan nyo sya.. school mate ko sya..” sabi ko

“Ang OA naman ng mga BG mo! Ang dami pa.. haha” sabi nya..

“Ohw, I’m sorry for that..” sabi ko

“It’s okay. Mikhaela, Btw. Im really sorry for what happen to your dress..” sabi nya. Napatingin naman ako sa damit ko. Ohw geez! Ang puti naging brown! Huhu

“Ehem!” sabi naman ni Louise..

“Don’t worry I’ll just pay for it. Okaya kuha ka nalang ng damit jan. Papasabi ko nalang sakanila na wag ka ng pagbayarin..” sabi nya..

“No,no, It’s okay.. I’ll just go home..” sabi ko

“Ohw are you sure El?” sabi ni Diva

“Yeah! Kakain pa tayo ng ice cream eh..”sabi naman ni Louise.. Hayy. eto tlaga!

“Yah! Next time nalang kita mo n gang dumi na ni El eh..” sabi ni Winwyn

“Ohw, I’m really sorry kung nasira ko ang plano nyo ha.. If you don’t mind Mikhaela I’ll just take you home..” sabi ni Benedict

“Ahh no need. I’m fine-

“No I insist ako na rin bahalang mag-explain sa parents mo. Nakakahiya naman..” sabi nya

Kaya ayun. Hinatid nya ko sa bahay. At sakto namang nanjan si Dad. Kaya ayun inexplain nya. Dun ko rin nalaman na sila pala ang may ari ng Saavedra Univ. Tapos kinausap nya si Dad about my BG and he convinced him na wag na akong mag BG. Kasi daw safe naman ako sa Univ. Kaya wala na akong BG. Ewan ko kung anong ginawa nya pero naconvince nya agad si Dad.

END OF FLASHBACK

Back to reality :)

Nakaupo ako sa buhangin while watching the sun goes down. Naalala ko na naman sya.. Ang hirap naman oh. Ang hirap mag pretend na OK na ang lahat. Kung hanggang ngayon sya pa rin. He still has my heart. And I would never regret that I gave it to him. Because I love him, still I really DO.

“Sunset would not always mean goodbye, sometimes it’s a way of having another chance.” sabi ni Benedict? Nagulat ako ah. Bat andito sya..

“Hey..” sabi ko. Ewan ko bat pag nakikita ko sya bigla nalang akong nagiging speechless. Para bang ewan!

“For me sunset actually means another chance, another day to fulfil your dreams..” sabi nya

“I don’t get you..” sabi ko nalang. Wala naman syang alam eh.

“Don’t live in your past, Live happily. And I assure you, you’ll be free..” sabi nya.. Ano bang alam nya!

“You don’t know anything! So kung pwedi ba umalis ka nalang.” sigaw ko sa kanya!

“I’m sorry, I didn’t mean to offend you..” sabi nya Sabay abot ng panyo sa akin. Ngayon ko lang napansin umiiyak na naman ako.

“Bakit ba ganun ha! Kung sino pa yung taong mabait at taong mahal na mahal ko sya pa yung kailangan mawala.” sabi ko sabay iyak.. Yinakap nya naman ako. Dun ako lalong humagulgol.

“I’m not really good at this but I know God has plan. Even though you experienced pain, one day you’ll just realize that pain was no longer existing.. Don’t cry, hindi mo baa lam na kapag umiiyak ka pumapangit ka..” Sabi nya napatawa naman ako dun..

“Thank you..” sabi ko.

Unexpected Love <3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon