Oyun ... başlasın...!
Hayata gülecek bir şey bulamayınca ağlardım ben ... ve yine aynısını yapıyordum . Nehir 'in başında ağlarken birden koray odaya daldı. Benim ağladığımı görünce bana sarıldı ben ise ona çok ama çok kızgındım bu yüzden onu ittim kendimden uzaklaştırmak istermiş gibi ...
" bir daha sakin bana dokunma koray ... sakın " Koray bana yalvaran gözlerle bakarken ben hala ağlıyordum. " lütfen böyle yapma ben... Ben özür dilerim ".
" madem beni tanıyordun neden ... karşıma çıkıpta anlatmadın koray ? Bize seçilmiş kişi diyorlar , bunu neden diyorlar ? " dedim soran gözlerle bakarken , koray bana cevap vermek yerine sadece sustu. Bende şöyle mırıldandım " Koray tek soru soracağım... Biz ölecek miyiz ?" Koray bana baktı ve dudaklarını araladı " Hayır... çünkü biz seçilmiş kişiyiz " " bende onu soruyorum o be demek "
" oyun başlıyor hayat Nehir iyileşecek ama oyun başladı ve artık bu oyuna dahiliz tek kurtuluş yolu oyunu bitirmek ..." bir dakika sustu ve devam etti ; yarın nehir iyi olacak ... oyunu oynamak için bize kıyafetler, silahlar , sağlık kiti ve yemek ... bir sürü bina , depo, ev , benim korktuğum şu orada tek olmayacağımız orada aynı bölümde bin milyon kişi olacak onlarla savaşarak öldürerek hayatta kalacağız ama bundan önce bize eğitim verecekler silah eğitimi tabi kurallarıda öğretecekler, belki günler , aylar sürecek fakat sana söz veriyorum buradan çıkacağız " dedi . Beni bana verilen bir odaya götürdü yatmam için " özür dilerim koray sana kaba davrandım " dedim . Oda bana baktı ve gülümsedi " Hadi yat ... iyi geceler " diye mırıldandı . " iyi geceler kor -
ay " dedimMerhaba arkadaşlar bu bölümü size hediye ettim;) çünkü oylama olmasada okurlarım çoğaldı sağ olun sizleri çok seviyorum figer bölüm oylama 15 olana kadar gelmiyecek tir bilginize okurlar ise 35 olana kadar iyi geceler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSESİZLER...
AventureYetim bir kızın hayatında ki acı gerçekler ile savaşması, onu hiç bırakmayan arkadaşları var . Bu onu daha güçlü kılıyor...