Seni seviyorum ...
Gözlerimi açtığımda beyaz tavan ile karşılaştım etrafa bakındım fakat kimse yoktu . Kendimi çok yorgun ve halsiz hissediyordum . Kolumdaki serum daha yeni takılmış olmalı hepsi doluydu yada yeni bir serum takmışlardı. Her neyse herkes nerede ? . Aklımda oluşan bu düşünce fırtınasına takıldım. Koray'ın yanımdaki yatakta yattığını görmemiştim. Komidinin üstünde ufak bir kağıt vardı. Kâğıt ta ...
"Hayat ... seni seviyorum " yazıyordu.
O an kalbimin hızlı attığını , gözlerimdeki mavi tonunu dahada açıldı. Koray uyanmadan kağıt a komidinin üzerindeki kalemi aldım." seni seviyorum koray... " yazdım. Kâğıt ı katladım ve aynı yere koydum . O uyanınca okurdu bende yattım dinlemiyordum fakat olacaklardan korkuyormuş gibi veya birimize zarar gelmesinden korkuyor gibi uyudum. Yarımsaat sonra . Ben yarı uykulu yarı dinçtim . Hışırtı duydum bu kağıt sesiydi . O dakkada örtünün bir kısmı açıldı, belimi saran eller , ensemde hissettiğim nefes . Buna alı koyamıyordum burnuma gelen kokusu beni uykuya itiyordu. Gözlerim kapandı sonrası uzun sessizlik .
( koray 'ın anlatımıyla)
Of herşey benim yüzümden ona ben işkence ediyordum resmen . Yanlış anladı, beni Veya bizi tehtid etmedi onlardan son bir şey isteme hakkımız vardı. Buradan çıkmak dışında. Onun mavi olan gözlerine adeta gök yüzündeki bulutlar kadar sade ve masum olan bakışlarını göremeyince huzursuz oluyordum .
Koray: " herşey benim yüzünden "
Batuhan: " ne alaka "
Nehir : ne alakası mı var? Sizin yüzünüzden başımıza gelmeyen kalmadı "
Koray: " Doğru diyorsun oyun bitince bizi bir daha görmeyeceksiniz "
Nehir: " ya ben öyle demek istemedim Özür dilerim ama hayat böyle düşünüyor mu? , bilmem !
Batuhan: " Nehir gelir misin ? Önemli bir konuda konuşacağım. Koray sende geç eline pansuman yaptır, hayat için duvarı yumrukladım ne yazık ki bu hayatı iyilestirmiyecek. Onun yanına git bizde gelicez."
Nehir: " tamam "
Onlar gidince hemşire pansuman yaptı ve sardı. Ondan kağıt ve kalem istedim her ne kadar ona vermeyi düşünmesem de " Hayat ...seni seviyorum " yazdım yatağının yanındaki masanın üzerine katlayarak koydum . Yatağa yattım bir veya bir buçuk saat sonra uyandım. Hayat benden önce kalkmamıştı. Kâğıt olduğu gibi duruyordu. Aklımdan geçen romantik kelimelerde yazacaktım ki kağıt ta .
" seni seviyorum koray " yazıyordu.
Büyük bir cesaret ile onun yanına kıvrıldım . Ellerimle belimi sardım kokusu burnuma geldikçe uykum geliyordu sonrasını uzun sessizlik huzur kapladı. Onu herşey ben koruyacaktım. Uyumamışken hayat beni şaşırttı uykuda olmasına rağmen elimi tuttu . Bende ona karşılık verdim ve elini sıkıca tuttum elini .Selam ;) bu bölümü fazla yazdım ama arkadaşlar oylayın lütfen bir dahaki bölüm 25 oy alınca ve 100 okumada yayında hoşçakalın💚💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSESİZLER...
AdventureYetim bir kızın hayatında ki acı gerçekler ile savaşması, onu hiç bırakmayan arkadaşları var . Bu onu daha güçlü kılıyor...