PLEASURE FOR RENT (Ang Makabagong Magdalena)

CHAPTER 1

*****

NAGISING ang labing anim na taong gulang na si Maru dahil sa mahinang paglangitngit ng pintuan ng kaniyang kuwarto. Sapat lamang iyon upang makagawa ng ingay. Kagaya ng kaniyang inaasahan narito na naman ang demonyo niyang tiyuhin. Mabilis niyang ibinalot ang sarili sa manipis na kumot na kaniyang ginagamit. Hindi niya alam kung hanggang kailan nga ba niya matatagalan ang kahayupan na ginagawa sa kaniya ng kalaguyo ng kaniyang ina. Katulad nang dati magmimistulang bulag, pipi at bingi na naman ang dalagita.

Ilang sandali pa nang maramdaman niya ang mahihinang yabag ng mga paa. Tuluyan na nga itong nakapasok. Papalapit ito nang papalapit sa kinaroroonan niya. Hindi niya magawang gumalaw o kumislot man lang. Pikitmata siyang nakikiramdam sa susunod na mangyayari. Nanalangin na sana'y sapian ng mabuting espirito ang utak ng kaniyang amain.

Unti-unting bumigat ang kaniyang higaan. Hindi man niya ito tingnan ay alam niyang nakaupo na ito sa kaniyang tabi. Mayamaya lang ay naramdaman niya ang paglilis ng kumot sa ibabang parte ng kaniyang katawan. Dahil dito ay hindi na niya napigilan pa ang sarili. Agad siyang napaupo at isiniksik ang sarili sa sulok ng kama.

"T-tiyong, a-anong g-ginagawa n-n'yo r-rito?" Nanginginig ang kaniyang tinig habang pilit na tinatakpan ang katawan. Nakasuot lamang siya ng puting t-shirt at maong na short para sa pagtulog. Hindi tuloy kayang ikubli ng kanyang kasuotan ang magandang hubog ng kanyang pangangatawan. Maging ang dibdib niya na sa murang edad palang ay sumibol na ay nais nang kumawala sa hapit niyang damit. Kapansin-pansin ang malagkit na pagtitig ni Roberto sa dalagita. Para bang ano mang oras ay handa na itong sumalakay upang mairaos ang makamundong pagnanasa.

Gustuhin man niyang sumigaw at humingi ng saklolo ay hindi niya magawa. Natatakot siyang baka totohanin ni Roberto ang pagbabanta. Mga pananakot na papatayin siya nito at ang kaniyang inang si Marissa kapag nagsumbong o pumalag siya. Dahil sa takot na namamayani sa kanya at sama ng loob ay hindi na niya napigilan pa ang mga namumuong butil ng luha sa kaniyang mga mata. Maging ang mahihinang paghikbi ay kusa nang kumakawala sa kaniyang mga labi. Muli na naman ba siyang magpapaubaya at hahayaan ang demonyong nasa kaniyang harapan na lapastanganin ang kaniyang pagkababae?

"Sandali lang ito Maru. Pagbigyan mo na ako! Wala ang nanay mo ngayon kaya walang makakarinig sa atin," sambit ni Roberto na tila sabik na sabik sa dalaga. Sinasabayan pa nito iyon nang paghaplos sa mala-labanos na binti ni Maru. Paitaas ito nang paitaas hanggang sa makarating ang kamay nito sa hita ng dalaga. Habang ang isa nitong kamay ay may hawak na kutsilyo at nakatutok sa kaniyang tagiliran.

Malikot ang mga kamay ni Roberto. Tila nais nitong halughugin ang bawat parte ng katawan ni Maru. Mapusok at mapaglaro ang bawat pisil nito na nagdudulot ng pagkasuklam sa dalaga. Hindi sarap kundi matinding poot ang nararamdaman niya sa mga oras na ito. Nais niyang manlaban at kung maaari lang ay patayin na ang tiyuhin ngunit ano bang laban niya kung mas masahol pa kay Satanas ang kaharap niya.

Langhap na langhap ni Maru ang amoy ng alak mula sa hininga ng tiyuhin. Tama nga ang hinala niya. Lasing na naman ito. Ganito ang madalas na nangyayari sa tuwing nakainom si Roberto.

"Tiyong, tama na po!" Pagmamakaawa niya ngunit tila walang naririnig ang huli. Tila nababaliw ito sa sensasyon at init na nararamdaman sa bawat paghimas sa katawan ng anak-anakan.

Wala sa loob ni Maru nang kusang kumilos ang kaniyang mga kamay at agad itinulak ang kamay ni Roberto. Maging siya mismo ay nagulat sa kaniyang naging reaksyon nang piliting ipasok ng amain ang kamay sa pang ilalim niyang suot.

Galit na galit si Roberto. Nagniningas ang mga mata nito sa inis, animo ay sinasapian ng isang demonyo. Agad dumapo ang mag-sawang sampal sa magkabila niyang pisngi, halos mabali ang leeg ng dalagita sa lakas ng sampal ng tiyuhin. Ramdam niya ang hapdi at sakit. Pakiramdam niya ay nangapal ang kaniyang pisngi. Napansin niya ang pulang likido na tumutulo mula sa pumutok niyang labi.

"Hayop ka! Hayop ka Roberto! Sisiguraduhin kong pagbabayaran mo lahat ng kahayupang ginagawa mo sa akin!" Matapos ay saka niya dinuraan ang mukha nito. Nakahanda nang ipanangga ni Maru ang kaniyang braso sa gagawing pananakit ni Roberto nang bigla itong huminto. Tila may naisip itong mas magandang iganti sa dalaga kaysa ang pagbuhatan ito ng kamay. Gumuhit ang nakakaloko nitong ngiti sa kaniyang labi na tila nawawala na sa sarili.

"Ang dami mo namang arte, e. Alam ko namang gusto mo rin 'to!" Pagkatapos ay marahas na hinatak ang mga paa ng dalagita papalapit dito. Hindi na nakapalag pa si Maru nang hawakan ni Roberto ang magkabilaan niyang palapulsuhan. At saka siya walang habas na pinaghahalikan.

Dahil sa kasabikan ay nagawa nang bitiwan ni Roberto ang hawak na kutsilyo at sa halip ay pinaglakbay nito ang kamay sa katawan ng dalagita.

Pilit kumakawala si Maru sa kaniyang amain. Nang mainis ang lalaki dahil sa hindi niya magawa nang maayos ang gusto ay walang kagatol-gatol nitong sinikmuraan ang kawawang dalagita. Namalipit sa sakit si Maru hanggang sa tuluyan nang kumawala ang mga luhang ayaw na sana niyang pumatak pa. Kagat labi niyang dinadaing ang sakit. Namimilipit at halos hindi siya makahinga dahil sa malakas na suntok na natamo. Pakiramdam niya ay umiikot na ang kaniyang paningin. Nais niyang mawalan na lamang ng ulirat.

Ilang sandali pa ang nakalipas hanggang sa siya na mismo ang sumuko at hinayaan na lang ang tiyuhin. Iniisip na lamang niyang isa lamang itong masamang panaginip. Bangungot na unti-unting sumasakmal sa buo niyang pagkatao.

Napangiti na lamang siya ng mapait habang pinagmamasdan ang lalaking walang sawang pinagsasamantalahan ang kaniyang katawan. Tanging ang apat na sulok ng kaniyang silid ang siyang naging piping saksi sa masaklap niyang kapalaran.

"Ito na ang huling pagkakataong tutulo ang mga luha ko. Balang-araw ipaparanas ko rin sa iyo ang impyernong ipinaranas mo sa akin. I will make sure na mismong si Satanas ang sasalubong sa 'yo kapag dumating ang araw na 'yon," bulong niya sa sarili. Isang pangakong itinatak niya sa kaniyang isipan.