Playing Issues

Kabanata 4

"Tapos ka na ba sa revision ng chapter 3 Brazia?" 

Russ is asking if I'm about to finish the task he gave for me. This was our last hard trial for this semester and after this, goodbye senior life na talaga. I'm a bit excited for what's ahead after this school year and kung kakayanin ko ba yun. Hanggang ngayon wala pa rin akong maisip na kukuning kurso.

I am totally proud of him for his consistency in his studies. He's serious in all matters and I can feel that he values his time more than anything else. Walang nababalitang lovelife. Walang nababalitang nightlife tho he may enter some high end clubs with his cousins pero wala akong nababalitang may ka one night stand or yung papalit palit ng babae. 

He's intimidating. If you don't know him personally you can't dare to mess up with him. Ikaw pa yung mapapa bow sa kanyang galing. Never mo siyang mautos utosan lalo na't kapwa mag-aaral ka lang. He speaks power. 

Ilang beses na akong nagpapansin sa taong ito pero never man lang akong tinapuan ng tingin. Laging nakasimangot kapag ako ang kaharap. Soft naman siya sa iba pero pag ako talaga, mag-aasim yung pagmumukha niya.. Bwesit..

He's a mixture of American and chinese descent. His cousins are all handsome. May natipunan rin ako sa mga yun pero sa susunod nalang yun kapag wala na talaga akong pag-asa sa lalaking to. hehe

I looked at him who's waiting for my answer. 

"Uhm No.. I still need to refine something" It's true. Konti nalang talaga. Hello summer na! 

He just nod a lil bit. 

"Okay just send it to my gmail your  final output" I smiled at him but napawis ang ngiti ko nang tinalikuran man lang ako at bumalik na sa kanyang upuan. tsss

Pag ito talaga naiinlove sakin nako! Mababaliw talaga to. Charot! Asa! Ako mapapansin? In my dreams..

"whoopps! Oh bakit nakasimangot?" sabi na Anabel na papalapit sa aking upuan. I look at her with greeted teeth. She raised her right brow at napangisi hanggang sa bumahakhak na talaga. What's wrong with her?

"I saw that. Hahaha. Sa dami-dami ng lalaking nalilink sayo at pinatulan mo, sa kanya lang talaga wa epek yung beauty mo. Hoy! Gumising ka na bes. Wag mo nang gambalain yun. Swear! Hindi ka talaga papansinin nun. Hahaha"

"Excuse me, your statement was purely fallacy. Mapapansin ako nun. Pa cute-cute lang yan. Kunwari hindi ineresado sa akin. Tss. Alam ko na yang mga galawang yan"

"Hala! Over confident! Sge raw, paano mo makukuha ang pagkalalaki niya?"

"Anong Pag kalalaki? Gaga! Ang dumi mo  talaga mag-isip Anabel. Saka na yun"

"Hahahahaha. WALA. SIYANG. MAPAPALA. SAYO. KAYA. TUMIGIL. KA. NA"

"Hoy! Anong wala? Kapag talaga sinisiraan mo ako sa kanya lagot ka talaga sa akin impakta ka."

Benelatan lang ako na umalis habang ang tawa abot hangang kabilang seksyon .

Wait lang.. wala nga ba talagang mapapala sa akin? Haleer! Ang ganda ko kaya. Self proclaimed yun bakit ba.  My mom and dad raised me well and I'm sure hindi ako pabigat sa aming pamilya. Si daddy may lahing Italyano at si mommy naman lahing British. I got 50/50 of their traits kaya naman laking pasasalamat ko talaga sa kanila kaya ako may maraming admirers. hahaha.

Height? may katangkaran rin at hindi ako payatot. Sakto lang. May pagkakulot yung ibabang bahagi ng aking buhok at fair skin lang. Hindi masyadong maputi. I love bitches kasi.. este beaches. 

My parents were my number 1 fan in everything I did. From acads to extra curricular activities at pagsali sa mga inter school pageants, todo ang supporta. 

I have plenty of friends especially boys. Malapit ako sa boys kasi tropa tropa ko sila eh. Pag may mga naghahamon ng away sa akin lalo na yung mga pabida bidang cheerleader at ano pang ka ek ekan,  todo rescue kaagad sila. 

Ngayon, sinong hindi mapapamahal sa akin? Laking challenge talaga tong si Russ!

Pero wait lang.. yung puso ko pala.. hindi pa buo sa ngayon. Charot! 

I got my first heartbreak from my first boyfriend-Cyprus. 2 years kaming kunyaring nagmamahalan. Kunyari.. kasi sinaktan niya ako. And sa pagiging bitter ko, hindi ko na kinukwenta yung mga panahong inlove kuno kami sa isa't isa. 

I loved him. Sobra. Classmate namin siya but hindi niya dito tinapos ang pag-aaral. He flew to Canada. It wasn't a big deal for me kasi desisyon nang pamilya niya yun. I am willing to wait for him and assured him that everything's gonna be okay. We can fight for it and we can do it even tho we are in a long distance relationship. Loyal ako no! 

But the sad thing is, He can't wait for me. He don't wan't me to hope that there will be us in the future. He can't certainly give me the plea I was asking for him. 

And it broke my heart. He didn't trust me. 

And he didn't trust himself. 

Maybe he's thinking I can find something better and vise versa. 

But the truth is, he's way perfect for me. Call it a puppy love but I can feel it then. I can feel he's the only one for me and I for him. 

Tatlong beses siyang nakipag break sa akin at sa pangatlo palang ako sumuko. Tapos na ang aking tolerance. May mga hindi pagkakaunawaan man kami sa ibang bagay pero inintindi ko lahat ng yun. Tinanggap ko. Kaya lang.. Sumuko parin kami. Napagod na. 

One thing I learned about it? Love yourself more. Huwag mong ipilit ang sarili mo sa taong ayaw naman sayo. Let go if it's toxic. If it's unhealthy, stop it. You should learn to accept the circumstance and embrace the fact that it was all over. The best way to overcome it is to divert your attention for something else. 

Kaya sa ngayong aliw aliw lang talaga yung ginagawa ko. Im not yet into serious relationship. I can wait for it. Purely challenge lang talaga yung mga lalaki sa akin ngayon lalong lao na si RUSS!. Ang tindi! But sinong nag sabing susuko agad ako? I'm happy being in this status. Yung mga walang commitment. walang label. date2 lang mga ganun.  

"Wag kang mag-alala makukuha rin kita" ika nga. bwahahaha humanda ka talaga Russ!