𝖍𝖎𝖙𝖈𝖍𝖍𝖎𝖐𝖊 | adrienette

「c」

Sevgilisinin kollarından aldı kendini genç kız, kırmızı spor arabanın kapılarından birini usul usul açtı. Adrien'a baktı, yavaşça gülümsedi.

Arabaya bindi daha sonra, deri koltuğun serinliğinde rahatladı. Arabanın ballı zerdeçal kolonya kokusu ile bir anlığına kendini cennette sanabilirdi.

Bölüm 「c」: Otoban

Yüksek sıcaklık sebebi ile neredeyse zamka dönen asfaltın üstünden hızla geçti arabanın tekerleği. Kenarlarını bozkırlar süsleyen tekinsiz otobanda onlarınkinden başka tek bir araba yoktu. Çekirge sesleri ve onlar.

Yolun ilerisi biraz yükseliyordu. Çok net görünen aydınlık gökyüzü, bu yolculuğa keyif katan yegane şeydi.

-Radyo bile çekmiyor bu otobanda, diye mırıldandı Marinette.

-Biliyorum, çok sıkıcı! Çok acıktım zaten.

-Yemek yiyelim o zaman. Yolluk almıştım ya yanıma? Hem yol da ıssız.

-Olur.

Ani frenle birlikte sürtünme kaynaklı uyuz bir ses çıktı. Marinette arabadan indi ve yollukları ortaya çıkardı.

-Sen de kalkmalısın Adrien! Terden ayaklarım koltuğa yapışmış oturmaktan.

-Olur, dedi Adrien ve arabadan indi.

Marinette yemeği Adrien'ın eline verdi.

Yemek yerken ani bir itiraf geldi Marinette'ten.

-Kagami'ye çok ayıp oldu. Keşke hotel ayarlarken bana haber verseydin.

-Sen bana onu çağırırken haber verdin mi?

-Aynı şey değil, Adrien.

-Peki.

Yemekleri bittikten sonra arabayı çalıştırmak istediler. Ama araba ilerlemedi. Adrien arabadan inip sebebi kavramaya çalıştı ve çok geçmeden anladı. Zamka dönen asfalt ve tekerleri yumuşatan kavurucu güneşin etkisiyle tekerlekler, iflas etmişti.

-Ne olmuş aşkım?

-Tekerleklere bak. Sıcaktan erimiş.

-Ne yapacağız şimdi?

-Telefon da çekmiyor. Umutsuzca, başka insanları bekleyeceğiz, otostop çekeceğiz.

-Bu çağda, hele "hitchhike" olayları varken kim bizi alır ki?

-Dünyada hala iyiliklerin olduğuna inanan biri, Marinette.

-Artık böyle pek kimsenin olmadığı bu dünyada, bu ıssız otobanda, böyle birini bulamayız Adrien.

-Belki de buluruz.

-Çok hayalperestsin, her zamanki gibi.

-Çok nesnelsin. Mucizlere inan Marinette.

Ondan sonra uzun çaplı bir sessizlik oldu. Düşündü güzel kız, o kadar nesnel miydi? Ama hayat ona bunu öğretmemişti ki... Mucizeler gerçek olabilirdi. Mesela Adrien'ın onu sevmesi bir mucizeydi. Mucizeyle gelmiş olduğu bu hayatta daha fazla mucize olamayacağı kanısındaydı sadece.

-Mucizeler gerçek olabilir, Adrien.

Adrien Marinette'e bakıp gülümsedi. Tam o sırada bir korna sesi ile irkildiler. Bu bir tırdı!

Hemen otostop işaretini yapmaya başladılar. Şanslarına, araba durdu.

-Buyurun, hanımefendi ve beyefendi?

-Bizimiz arabımızın lastiği eridi. Yedek 4 lastik veya bizi bir yere bırakmanız için yüklü bir miktarda ödeme yapabiliriz.

Adam hiç düşünmeden teklifi kabul etmişti. Bu aşırı tuhaf bir durum olsa da ikisinin başka yapabilecekleri bir şey yokmuş gibi duruyordu.

-Arka tarafa binin.

Arka kapıyı açıp içeri girmeleriyle beraber, gözleri karardı. Neler oluyordu?

"Mucizeler gerçekleşemez."
「hitchhike-adrienette 」
-3. Bölüm Sonu-