「a」

813 52 53
                                    

-Tatile gidiyoruz, değil mi tatlım?

-O nasıl sual öyle, tabi ki gidiyoruz.

Genç kız, aşağı düşmüş olan lacivert penye şortunu çekip iplerini fiyonk haline getirdi. Sarı tişörtüne vurarak kırışıklıkları gidermeye çabaladı.

-Valizini al ve gidelim o zaman.

Bölüm「a」: Karlı Noel Gecesi

-Pekala.

Mavi gözlü kız parmak arası terliklerini geçirdi ayağına. Alnının terini sildi, kavurucu sıcak onu boğmuştu.

-Adrien, fanı sen mi kapattın?

-Hayır, bunu yapmak için budala olmalıyım.

Sarışın ve yakışıklı çocuk ışığın anahtarını kapadı. (Feninizi konuşturun) Işık yanmamıştı. Bunun üzerine anahtarı açtı.

-Elektrikler kesik galiba...

-Anlıyorum, o zaman yapacak bir şeyimiz yok.

Genç ve alımlı mavili, saçının ön tarafındaki favorileri bırakarak saçını tepeden at kuyruğu yaptı. Favorileri de toplasaydı şayet, geri püskürürlerdi zaten.

-Şimdi ise valizimi almaya gidiyorum.

Genç kız, odasına gitti ve kabin boyu saks mavisi valizini çekiştirdi. Çok ağırdı, çok.

Elektriklerin kesik olması ise kesinlikle bir havadis değildi, Kagami arabayı getirinceye değin kavurucu sıcak ile başbaşa kalacaklardı. Sonraysa arabayla 2 saat uzaklıktaki Nice'e (Nis) gideceklerdi.

-Adrien! Valizim fazla ağır, taşıyamıyorum!

Bağırması ile Adrien odanın kapısında bitmişti. Marinette, suratına aptal bir gülümseme yerleşmiş olan delikanlıyı süzdü. Füme rengi bisiklet yaka salaş tişörtü ve siyah şortu gibi sade bir kıyafeti ile, onun en güzel hali için fazla yakışıklıydı sevgilisi.

***

Karlı bir Noel gecesiydi. Şehir meydanındaki pek çok kişi gibi Marinette ve Adrien da dolanıyorlardı.

Marinette, gri bir kaban, pembe bir eldiven- kaşkol- şapka takımı giyinmişti üzerine. Saçını salmıştı ve uzun perçemlerini yana doğru taramıştı. Adrien ise siyah bir mantonun içine füme rengi balıkçı yaka bir kazak giyinmişti ve onun gibi olgun bir erkek için tuhaf kaçan koyi gri bir kulak koruyucu takmıştı.

Birdenbire duraklamışlardı. Işıkları ve tepesindeki yıldız ile tüm ilgilieri üzerine toplamış devasa Noel ağacının önünde, Adrien Agreste ona sevgi dolu bakışlarla şu sualini yöneltmişti:

"Marinette, benimle çıkar mısın?"

O anın ucuz aşk romanlarından çıkmaya benzeyişi, genç güzeli ne ırgalamıştı ne de kalbinin olabildiğine çarpmasına mani olabilmişti.

"Evet, her şeyimle evet!"

「hitchhike-adrienette」
-1.Bölüm Sonu-

𝖍𝖎𝖙𝖈𝖍𝖍𝖎𝖐𝖊 | adrienetteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin