"Harrem!" Halos balyahin ni Kelly ang pinto ng silid ng kaibigan sa mansiyon ng Lopez. Kanina pa kasi siya kumakatok, ngunit wala pa ring nagbubukas niyon. Naka lock din ang seradura na pinipilit niyang pinipihit. Tiyak naman niyang nasa loob lamang ng silid si Harrem. Dahil weekend at wala silang curricular activity ngayon sa school.
Ibabagsak na lamang niya ang nakakuyom na kamay sa pinto nang bigla na lamang iyong bumukas at iluwa ang pormal na mukha ng lalaki.
Sa nakalantad na dibdib ni Harrem tumama ang kanyang kamay.
"It's six in the morning, Kell." Pupungas-pungas pang saad ni Harrem. "Too early to irritate me."
Nagsusungit na naman ito, nang ganon kaaga.
Hindi kaagad siya nakasagot. Paano ay napatitig siya sa malapad ng dibdib ng kaibigan na dati rati ay puro ribs lang nito ang nakikita niya. Tila kay sarap haplusin niyon. Bumaba pa ang tingin niya sa nakalantad nitong nipples, at pababa pa sana.
Salamat na lamang at may suot itong brief. Kung sa bagay, alangan naman haharap ito sa kanya ng naka hubad? Asa pa siya.
"Mukhang malayo na ang nararating ng mga mata mo, Kell." Naiiling na sabi ni Harrem.
Saka lamang niya ibinalik ang mga mata sa mukha nito. Hindi man niya nakikita ang sarili, alam niyang pinamumulahan siya ng mukha.
Gayunpaman, pinilit ni Kelly kumilos nang kaswal.
"Bakit ang tagal mong buksan ang pinto, at bakit ka nagla-lock?" Tanong niya sa mataray na boses.
"It's my privacy." Bakas ang iritasyon sa tinig nito.
Nagtaas siya ng kilay. Bago tinabig ang kanang kamay nitong nakahawak sa hamba ng pinto at walang pasubaling humakbang papasok sa loob ng silid nito. Since a childhood, naglalabas at pasok siya sa silid nito.
"Ano na naman ba kasi ang kailangan mo?" Nakasunod nitong tanong ng isara ang pinto.
Dinampot buhat sa coach ang royal blue men robe at itinabing sa katawan.
"Bakit ka nakipagpalit ng upuan?" Ang nakapamaywang na sita niya rito. Umupo ito sa ibabaw ng gilid ng kama. Habang siya naman ay piniling nakatayo pa rin sa harapan nito upang kastiguhin.
"May masama ba sa ginawa ko?"
"Bakit nga?" Nanggigil siyang totoo. Ilang araw silang nagpatigasan na huwag magpansinan pero siya itong hindi nakatiis.
Tumingala ito sa kanya. "Naisip kong makalat ka. And you are so unkept. Bilang pag-iwas ko na rin na huwag tayong nagtatalo."
Kasabay ng panlalaki ng mga mata ay ang pagtaas ng mga kilay niya. Dinuro niya ang dibdib nito at bahagyang itinulak. Kung hindi nakakapit sa gilid ng kanto ng kama si Harrem ay malamang tutumba ito patihaya sa ibabaw ng kama sa lakas ng pagkakatulak at pagkakaduro niya sa dibdib nito.
"Ang arte mo naman! Hindi naman ako ganoon kakalat. At di ako unkempt, 'no?" She hated herself for admitting it. Pero siya naman iyong uring inaamin ang totoo.
Hindi kumibo si Harrem at nakatitig lang sa kanya.
Nagbuntong-hininga siya at naupo sa tabi nito.
"Tabi na tayo ulit. Promise, hindi ko na sasadyaing ikalat ang mga gamit nating pareho.."
"Sinasadya mo?" Hindi makapaniwalang sabi nito.
She made a face. "Gusto lang kitang inisin. Sobra mo naman kasing maimis. Para kang ba——." She stopped in mid-sentence, pinakatitigan ito sa nanunuring mga mata. "Hey. Lalaki ka bang talaga? Baka naman——."
"Magtigil ka, Kelly Mae!" He snapped at her, more amused than angry. "Gusto mong patunayan ko sayo ngayon ang binibintang mo?"
To her surprised, Harrem cupped her face and turned it towards him.
At bago pa siya makaisip ng sasabihin, nakita niya ang unti-unting paglapit ng mukha nito sa kanya. Gusto niyang pakawalan ang mukha mula sa mga kamay nito subalit tila siya hindi makakilos. Kasunod niyon ay ang pagkaramdam niya sa hininga nito sa mukha niya. It was just his breath fanning her face but she couldn't explain why she felt something unrecognizable. Something shivering.
Kapagkuway dumampi ang mga labi nito sa mga labi niya. She gasped aloud. Automatically she closed her eyes. At hindi niya malaman kung bakit niya ginawa iyon.
Naramdaman niya ang init ng mga labi nito sa mga labi niya. At may kakaiba siyang nararamdaman na hindi niya kayang ipaliwanag. Like as if the earth moved. Sa wari ay hindi niya gustong huminga. At sa kung ano mang kadahilanan, she wanted the kiss to linger, na manatiling nakalapat iyon sa mga labi niya.
Pero hindi lang nanatili ang mga labi nito sa pagkakalapat sa mga labi niya. She felt his mouth opened and then he claimed her lips. Gusto niyang maghabol hininga. Hindi niya alam ang gagawin lalo na nang unti-unting gumagalaw ang mga labi ni Harrem, sucking her lips gently.
Lalo na ng maramdaman niya ang kamay ni Harrem na dinadama ang dibdib niya. She gasp loudly. Pero hindi niya gustong alisin ang kamay nito. He was fondling her nipples through her blouse. Mabigat ang paghinga nito. Mayamaya ay yumuko ito patungo sa dibdib niya.
Nanlaki ang mga mata niya nang maramdaman ang bibig nito sa nipple niya sa ibabaw ng teen bra niya.
"H-Harrem.." hindi niya tiyak kung nakalabas iyon sa lalamunan niya. Pero hindi siya makapaniwalang gusto niya ang ginagawa nito.
Napamulat siya nang pakawalan ni Harrem ang dibdib niya. Madaling inayos nito ang kanyang blusa. Nararamdaman niya ang pag-iinit ng mga sulok ng mga mata niya. Kung sa anong kadahilanan ay gusto niyang maiyak.
Pinagsisisihan tuloy niya ang salitang binanggit kanina lang.
"I'm sorry, Kell.." bulong nito. Pagkatapos idinikit nito ang noo sa noo niya habang hinahabol ang hininga. "I'm not sorry that I kissed and touched you. Pero nakalimot ako na wala pa tayo sa tamang edad at hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung nabigyan kita ng kahihiyan, lalo na kay tita at tito." Nag-angat ito ng ulo at tinitigan siya. Remnants of his desire still shadowed in his eyes.
"W-where.. where did you learn to kiss like that?" Words finally came out of her mouth, may pangamba siya na may ibang babae itong binigyan ng ganong klaseng halik.
Tinitigan siya nito, then slowly his mouth twitched in a shadow of a smile. "Male instinct? Or maybe from the movies...o, ikaw mismo sweetheart," he said softly. "Ikaw ang pumukaw sa akin para gawin iyon, para patunayang hindi totoo ang ibinibintang mo sa akin. Sadya lamang na burara ka, kaya ako ang nag-iimis."
"Ako, burara?" Nahalinhinan ng inis ang kasiyahang nadama niya.
"O hindi ba?"
Hindi siya kumibo at inirapan ito dahil may katotohanan, kahit paano, ang inaakusa nito sa kanya. Oh, well, ang ilan sa kaburaraan niya ay sinasadya niya upang inisin ito. Pero may ligaya siyang nadama sa nangyari sa kanila ngayon.
Nang magtapos sila ng high school ay doon lamang nag-iba ng bahagya ang landas nila, ngunit sa iisang unibersidad pa rin ang kanilang kinahinatnan. Magkaiba ang kurso nilang pareho Business Management ang kinuha niya dahil sa kagustuhan ng inang si Cassandra na pamahalaan niya ang family business. Habang si Harrem naman ay nag take ng four year course sa bachelors degree para makakuha ng karagdagang apat na taon pa sa Medical college Admissions test. Nais daw kasi nitong maging isang doktor na pinahintulutan naman ng amang si Darel dahil kinakitaan nila ng interest sa negosyo, ang pangalawang anak ng mga ito na si Miguel.
Kung naging madali para kay Harrem ang pag-aaral, kabaliktaran naman iyon para sa kanya. Dahil pinasasakit niyon ang ulo niya sa mga formula's and solutions.
Mabuti na nga lamang at naroroon parati sa tabi niya si Harrem sa tuwing may assignment siya.
Naagaw niya ang oras nito upang turuan siya, lumalabas tuloy na tutor na niya ito na kung minsan ito na ang gumagawa ng aralin niyang nakakatulugan.
Kulang na nga lang ay gawin na niyang extension ng kwarto ang silid nito sa tuwing nakakatulugan niya sa kama nito ang aralin at si Harrem nagigisnan niyang namamaluktot sa sofa upang doon matulog at hayaan siya sa kama nitong magpatuloy ng pagtulog.
Naiisip tuloy niya kung gaano ka suwerte ang magiging nobya nito. Gayong nasa age stage sila na kailangan ng inspiration.
Ang palaging maaliwalas na mukha ni Harrem sa tuwing nagkikita sila sa loob ng mansiyon ay nahalinhinan ng masungit nitong awra ng linggo ng hapong na iyon, kababa-ba lamang niya sa malawak na hagdan, habang ito naman ay patungo sana sa pag-akyat.
"May bisita ka!" Pinandiltan siya nito at nilagpsan lang nagtuloy-tuloy sa pag-akyat na pinagtaka naman niya.
Napalingon siya sa living hall area at napagtanto ang kamag-aral niyang si Albert. Ito marahil ang tinutukoy ni Harrem na bisita niya.
"Hi." Nakangiting bati nito hawak ang isang punpon ng biniling bouquet.
"Albert." Sambit niya habang humahakbang patungo rito. Hinahanap ng paningin niya ang ilang kasambahay upang magpasuyo ng meryenda sa bisita.
Nang mapansin niya ang paglapit ng isa sa mga kasambahay ay may dala na itong tray na naglalaman ng inumin at pasteries.
"Nagsabi na si Harrem, Kelly." Si Avery, nakababata ito sa kanya ng pitong taon pero naasahan nila sa pagtulong sa gawaing bahay.
"Salamat, Avery." Aniya.
Iniabot sa kanya ni Albert ang bugkos na bulaklak. "For you."
"Anong meron?" Pilit na ngiti ang pinakawalan niya rito. Alam niya ang totoong motibo nito dahil noong una pa lamang niyang pagtungtong sa unang klase ng kolehiyo ay nagpaparamdam na ito. Hindi lang naman ito ang mga naglakas loob na digahan siya. Pero wala sa plano niya ang magpaligaw, at hindi niya alam kung bakit. Wala kasi siyang maisip na tamang dahilan para magkanobyo. Isa pa wala pa rin ding nililigawan o kasintahan si Harrem kaya naiisip niyang kontento siya sa samahang meron sa kanila ng kaibigan. Kaya lamang mukhang sadya yatang seryoso ang isang ito at dumalaw pa sa mansiyon.
"Gusto talaga kitang ligawan, Kelly." Wika nito. "Crush na kita noon pang umpisa ng klase, lamang hindi ako makaporma dahil ang akala ko boyfriend mo si.." tila may pag-aalinlangan ito sa huling salita na sasabihin at binakasan ng pagkailang sa nabanaag niyang mata nito na may sinusundan ng tingin. Kaya naman napilitan siyang lingunin ang dahilan niyon.
Si Harrem, na likod na lamang ang kanyang naabutan ng tungihin ang silid aralan ng ama nito.
"Si Harrem ang tinutukoy mong boyfriend ko?"
Tumango ito, "ngayon ko lang din nalaman na totoong magkasama kayo sa iisang tahanan." May lungkot sa tinig nito nakababakasan ng kawalang pag-asa.
"Ang mommy ko at ang daddy ni Harrem ay magkapatid, not literally. Adopted si mommy at ang kakambal niyang si tito Lucas nang daddy ni tito Darel."
Napaangat ito ng paningin na tila nakasilip ng pag-asa sa ipinaliwanag niya. "Hindi totoo ang bali-balita sa Campus?"
Umiling siya, pero inaasam na sana ay totoo nalang para walang umaaligid sa kanya kagaya nito. Pero sa isang banda, may kung anong kalokohan ang pumapasok sa kanyang isip ngayon.
Halos isang oras din ang tinagal ng pakikipagkwentuhan niya kay albert ng tanggapin niya ang pangliligaw nito ngunit matapat niyang inamin rito ang hindi maipapangakong pagsagot niya ng 'oo' kung sakaling matuklasan niya na wala siyang pagtingin para dito.
'Sorry for him, may gusto lang ako matiyak.' Bulong niya sa isip, habang tinititigan ang punpon ng bulaklak na ibinigay nito sa kanya.
"Gusto mo bang ilagay ko iyan sa bakanteng plorera, Kelly?" Si Manang Luring. Isa sa mga matandang kasambahay ng mansiyon.
"Sige ho, kayo ng bahala." Iniabot niya iyon sa ginang. Saka nilingon ang may kalayuang pinto ng silid na pinasukan ni Harrem.
"Nasa study room pa ho ba si Harrem?"
"Nagpapadala nga pala iyon ng kape." Ang naalalang wika nito.
"Ako na lang ho."
"Meron na akong na brew sa mixer sa kusina, Kelly. Isalin mo nalang sa tasa."
"Sige ho." Nagpatiuna siyang humakbang paalis sa living hall ng mansiyon.
Bitbit ang tray na may lamang tasa ng kape ni Harrem ay nagtuloy siya kaagad sa study room kung saan naroroon ang kaibigan. Abala ito sa harap ng laptop at tila may pinag-aaralang mabuti sa mga aralin.
Nagulat pa ito ng siya ang maangatan ng mukha.
"Nakaalis na ang bisita mo?" Tanong ni Harrem nang akuin ang paglapag sana niya ng platito na naglalaman ng mainit na tasa. Kunot noo pa nitong iniayos ang pagkakalapat ng tasa na wala sa tamang linya ng platito.
"Si Albert?" Patay malisya niyang tanong ngunit nasa sulok ng mga mata niya ang pagtitig sa reaksiyon ng mukha nito.
"May kasunod pa ba na dumating?" Ibinalik nitong muli ang mga mata sa screen ng laptop ng hindi siya tinatapunan ng pansin.
"Siya lang." tipid niyang sagot at akma sanang uupo sa tabi nang arm rest ng swivel chair nito upang makita ang ginagawa, kung hindi lang maagap na nasungkit ng bisig nito ang balakang niya ay saka siya bumagsak sa kandungan nito.
Napilitan tuloy siyang kumuha ng suporta sa pagkapit sa likod ng leeg nito upang hindi mapunta ang buong bigat niya sa kandungan nito.
"Nagpalit ka ng shampoo na ginagamit?" Tanong nito bago pa niya mapansin ang ginawang paglanghap sa may kahabaan niyang buhok.
"Oo." Lahat ba napapansin nito?
"Mas gusto ko ang amoy ng dati mong shampoo na gamit." Wika nito na patuloy pa rin sa pag-tipa sa laptop.
"Pinalitan ko na yon kasi pakiramdam ko naglalagas ang buhok ko don." Kumilos siya upang sana tumayo buhat sa pagkakandong rito ngunit naiipit siya sa pagitan ng mga kamay nito sa magkabilaan dahil sa ginagawang pagtipa sa keyboard ng laptop.
"Huwag ka nga'ng malikot!" Nagsusungit na naman ito.
"Tatayo na ako, mangangawit ka dahil mabigat ako." Dahilan niya, ngunit ang totoo ay nakararamdam siya ng kakaiba lalo at lumalapat sa balat niya sa mukha ang mainit nitong hininga.
"Hindi ka naman mabigat, sisirain mo lang ang swivel chair kung dito ka uupo." Iminuwestra nito ang armrest.
Pinandilatan niya ito. Saka isinandig ang likod sa lumalalapad na nitong dibdib. Nag-angat ito ng kamay upang ilihis ang ulo niya na marahil tumatabing sa mukha at nakakaabala sa mata nitong nakatutok sa laptop.
"Study report ba yang ginagawa mo?"
"May presentation kami." Tugon nito na patuloy pa rin sa ginagawa.
"Hindi mo ba iinumin an kape mo?"
"Mainit pa."
Mukhang wala siyang tiyansa upang makatakas sa kandungan nito.
"Varsity player ng basketball team ng St. Martin ang manliligaw mo hindi ba?" Pagkaraan ay sabi nito ngunit hindi pa rin inaalis ang mga mata sa pagkakatutok sa ginagawa.
"Si Albert?"
"May iba pa ba?"
Hindi niya napigilan na mapabuntong hininga sa bawat tanong niya ay patanong rin ang sagot.
"Hindi ko alam, alam mo namang wala akong hilig sa sports hindi ba. Saka di ko siya masyadong kilala."
"Then good, hindi mo siya sasagutin tama ba?"
May katiyakan sa tinig nito.
"Bakit naman?" Bigla ang pagsasalubong ng mga kilay niya sa tila nahuhulaan na nitong mangyayari. Obvious ang sense of IQ nito at pati ang ganong bagay nahuhulaan na nito. Pero hindi siya magpapatalo.
"Kasasabi mo lang hindi mo siya kilala." Kumilos ito upang bahagyang iatrass ang kinauupuang di gulong ngunit ikinapitlag niya ang isang braso nito na sumakop sa kanyang baywang upang alalayang hindi siya dumausdos pababa sa paanan nito. Saka iniabot ang tasa ng kape para simsim iyon.
"Porke ba hindi ko pa siya kilala, wala nang akong karapatan na sagutin ko siya?" Nag angat siya ng mukha upang sana ay salubungin ang mata nito ngunit madaling ipinaling nito ang ulo upang hindi tumama ang noo niya sa tasang nasa bibig nito.
"So you mean, gagawin mo siyang boyfriend?" Sa pagkakataong iyon ibinaba nito ang tasa na may ingay sa platito.
"Bakit hindi? Kung kakikitaan ko naman siya ng sinseridad." Kibit balikat niyang sagot.
Matagal bago nakapag salita si Harrem at kabaliktaran iyon sa inaasam niyang pagtutol nito sa plano niya.
"Go on, para maranasan mo rin ang teenage life for having a boyfriend, but be sure na hindi ka niya paglalaruan." Ani Harrem kasabay ang paghugot ng hininga. "Kung hindi ay ako ang makakalaban niya."
Alam niyang hindi pala-away si Harrem pero ngayon lang ito nagbitaw sa kanya ng ganong banta, na ang totoo ay gusto niyang marinig buhat dito ang malaking pagtutol na magkanobyo siya. Nakaramdam siya ng pagkainis. Kumawala siyang bigla sa pagkakandong rito at saka hinarap.
"Kapag naging boyfriend ko na siya, mawawala na rin ang issue satin sa St. Martin. Saka iwasan mo na rin ang lagi akong inaantay pagkatapos ng klase ko para magsabay tayo sa pag-uwi. Nasisiguro ko naman na ihahatid ako ni Albert dahil may kotse siya ng pumunta rito."
Ilang ulit na nakatingalang kinukurap ni Harrem ang mga mata sa kanyang pagbabago ng mood. At naiiling na lamang ito ng iwan ni Kelly.
Iisang linggo pa lamang ang tinagal ng panliligaw ni Albert kay Kelly ng sagutin niya iyon.
Dala nang pagkainis niya kay Harrem na tila balewala lang rito ang ikinagagalit niya.
Nang pumutok ang issue na iyon sa St. Martin dahil sa hayagang pag-anunsiyo ni Albert sa mismong gym ng basketball court kung saan dinaluhan niya ng pagsuporta sa practice ang lalaki ay naging maugong ang usap-usapan sa kanila.
Nang kinagabihang inihatid siya nobyo sa mansiyon ay naroroon na si Harrem sa salas at halatang siya ang hinihintay.
"Hindi ba't masyado namang maaga para sagutin mo kaagad ang boyfriend mo, Kelly?" Ani nito habang nakaantabay na nakasunod sa kanya paakyat sa sariling silid.
"Doon din naman ang tuloy no'n, bat ko pa patatagalin?" Walang sulyap niyang tugon rito.
"Alam ba ng tita Cassandra at tito Dave ang ginawa mo'ng iyan?"
"Hindi, pero ako ng bahalang magsabi kina mommy at daddy." Ipinihit niya ang seradura ng pinto ng silid niya.
"Mag-usap nga tayo, Kelly Mae!" Sabi pa nito na sumunod sa pagpasok sa kanyang silid.
"About what, Harrem?" Padabog niyang ibinaba ang bag sa ibabaw ng kama at nilingon ang kaibigan na kunot noong nakatayo lang sa likod ng ipininid na pinto.
"Paraan mo ba ito para mapaalis ang issue sa ating dalawa?"
Manhid ba talaga ito? Gusto lang naman niya na pagselosin ito pero mukhang mabibigo siya sa paraang pinlano.
"What if I say yes? At naiinis na ako na laging nakabuntot sa pangalan mo ay ang pangalan ko! Napapagod na rin ako na lagi kang nasa tabi ko at laging pinagkakamalan na boyfriend ko?"
Saglit itong natahimik, manakang nagbuka ng bibig ngunit wala ni ano mang salita ang lumabas.
Hanggang sa mabigat ang hakbang nitong pinakawalan palapit sa kanya.
Natigilan siya sa ginawa nitong pagkulong sa katawan niya sa mainit nitong bisig. Dama niya ang mainit nitong hininga na dumadampi sa kanyang batok dahil sa nakaipit ang kanyang buhok at sa balat niya tumatama ang hanging ibinubuga nito.
"I'm sorry, sweetheart.." anas nito. "Hindi ko alam na nasasakal ka na pala sa pagiging possessiveness ko, nag-aalala lang naman ako na baka magkamali ka."
"Dahil masyado kang perpekto." Hindi niya alam kung papaano iyon namutawi sa kanyang bibig.
"No, because you're my sweetheart, bestfriend. At lahat gagawin ko para sayo just to protect you, kahit pa mali na ang ginagawa mo palalampasin ko iyon at kukunsintihin kita, kahit gawin mo akong encyclopedia sa mga assignments mo makapasa ka lang, tutulungan pa rin kita."
Hindi niya napigilang mapapikit ng mga mata sa sinaad nito. "And I promise, I'll be the one here for you. Kung hiniling mo kaagad ang bagay na dumistansiya ako di sana ay naunawaan ko kaagad."
Pero hindi iyon ang gusto niyang ipakahulugan para dito.
"Kakausapin ko kaagad ang daddy mamaya pagdating para magpa-transfer ako sa Manila."
Kung may titindi pa sa sakit na mararamdaman niya ay tila kudlit iyon ng malakas na kidlat sa kalangitan.
"You don't have to do that!" Angil niya na mabilis tumingala sa lalaki.
"It's my plan, noon pang magtapos tayo ng high school, pero lagi akong nag-aalangan na baka mahirapan ka sa mga aralin mo. Kaya pinipigil ko ang sarili ko na maghanap ng mas mataas pang antas na aralin upang matutunan." He wryly smile. "Mas makakabuti ito para maiwas na rin tayo sa issue. And to excuse na may boyfriend ka na, ayokong maging third wheel sa unang pag-ibig mo."
Masuyo nitong hinagod ang kanyang buhok, at nais niyang maiyak sa ibinibigay nitong kalungkutan sa kanyang damdamin.
Handa naman siyang makipag-break kaagad kay Albert kung hihilingin lamang nito na ayaw niya sa lalaki. Pero bakit hindi sumasang-ayon sa kanya ang plano niya? At ngayon malalayo pa siyang tuluyan kay Harrem. Mali siya, maling mali! Paano niya ngayon mapipigilan ang lalaki?
BINABASA MO ANG
Between two Lovers
RomanceHarrem Lopez has OCD Obsessive-Compulsive disorder. Walang bagay rito na hindi gusot at tabingi. Kung baga sa paningin ni Kelly perpekto ito. Anak ng diyos kung tawagin, hindi dahil sa anak ng kilalang si Darel Lopez. Kundi bukod sa gwapo ito at kar...
