(scroll down for unicode version)
ဒီညဟာ TaeWook အတြက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ေအးစက္ခက္ထန္ေနတတ္တဲ့ အေဖက အတူတူထမင္းစားေပးတဲ့အျပင္ Taewookကိုလည္း *သား* ဟုေခၚေသးသည္။
မၾကာခင္ေအာင္ျမင္ေတာ့မယ့္ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ဒီလိုမ်က္ႏွာသာေပးေနတယ္ပဲေျပာေျပာ... TaeWook ေက်နပ္ပါသည္။
အေဖ့ကို အခန္းထဲထိ လိုက္ပို႔ေပးၿပီး ထုံစစံအတိုင္း ဂိမ္းကစားသည္။ ကိုယ့္ squadထဲကလူေတြၾကည့္မိေတာ့ Kaiမရွိေန။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ.. Kaiမရွိဘူးလား??"
Johnတို႔ကလည္း မသိဘူးသာေျပာသည္မို႔ TaeWook စိတ္ပူသြားရသည္။
"Kai မင္းဒီရက္ပိုင္းထဲ ဘာမွျဖစ္လို႔မရဘူးေနာ္..."
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
"သားေလး..? အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား?? ေမေမဝင္လာမယ္ေနာ္..?"
ဂ်က္ခ်ေလ့မရွိတဲ့ သားရဲ့ အခန္းတံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္ကာ ဝင္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေစာင္ကိုေခါင္းၿမီးျခဳံလို႔။
"သား..? ေနမေကာင္းဘူးလား..?"
ေစာင္ကိုဆြဲၾကည့္ေတာ့ အဖယ္မခံ။
"ထေတာ့ေလ..! ေက်ာင္းသြားရမယ္မလား..??"
"ကၽြန္ေတာ္.. ဒီေန႔... မသြားဘူး... ေမေမ..."
ေစာင္ပုံထဲက ေလသံတိုးတိုးေလးသာ ထြက္လာသည္။
စာလည္းထူးခၽြန္တဲ့.. အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔လည္း အဆင္ေျပတဲ့ သားက ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းမသြားခ်င္ရတာပါလိမ့္။
"အခန္းတံခါး.. ေသခ်ာပိတ္ေပးသြားပါ..."
"အင္း.. ဟုတ္ၿပီေလ...။ နားလိုက္...။ ဗိုက္ဆာရင္ ေအာက္ဆင္းလာခဲ့.... စားစရာေတြ အကုန္ရွိတယ္....။ ေနမေကာင္းဘူးဆိုရင္လည္း ေမေမ့ကို ေျပာရမွာေနာ္..."
"ကၽြန္ေတာ္.. ေနေကာင္းပါတယ္...."
သားကိုစိတ္ပူေပမယ့္ အတင္းအၾကပ္ ကုတင္ေပၚက မဆြဲခ်ေတာ့ပါ။ သားလည္း စဥ္းစားတတ္တဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီဘဲ။ သူမ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာလိုက္သည္။
