(Scroll down for Unicode version)
"ညဘက္ႀကီး ကားေမာင္းတာ သတိထားဦးေနာ္!"
"အင္းပါ... အခ်စ္လည္း တံခါးေသခ်ာပိတ္...။ သားကိုေတာ့ မနက္နိုးခ်ိန္ေလာက္မွ ကိုယ္ဖုန္းဆက္လိုက္---"
"Appa..? ဘယ္သြားမလို႔လဲ? အခုခ်ိန္ႀကီး..?"
တေရးနိုး ေရထေသာက္တုန္းမွာ ေအာက္ထပ္က အေလာတႀကီး စကားေျပာသံေတြၾကားတာေၾကာင့္ Jonginဆင္းလာတဲ့အခါ ကုတ္အကႌ်ဝတ္ေနတဲ့ Appa ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ Jonginကိုျမင္ေတာ့ စကားေတြထစ္သြားတဲ့ appa က omma ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္
"အင္း.. appa ေဆး႐ုံသြားရမယ္... အေရးႀကီးလူနာမို႔လို႔"
Appa က ခြဲစိတ္အထူးကုဆိုေပမယ့္ ေဆး႐ုံအုပ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီေလာက္ အေရးတႀကီး သြားစရာမလိုဘူးလားလို႔။
"မနက္မွ appa ရွင္းျပပါ့မယ္...။ သားက omma ကိုဂ႐ုစိုက္ၿပီး ျပန္အိပ္လိုက္ေတာ့.. ေနာ္? မနက္လည္းေက်ာင္းသြားရမွာမလား..?"
ခ်က္ခ်င္းစကားျဖတ္ၿပီး ကားေသာ့ယူကာ အိမ္ထဲကေျပးထြက္သြားတဲ့ appa ကို Jongin မသကၤာေပမယ့္လည္း။
#####################
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ မထင္မွတ္ဘဲ ျဖစ္ေနတဲ့ အက်င့္အရ Sehunထိုင္ခုံကို ၾကည့္မိသည္။ Sehunမရွိေနပါ။ ပုံမွန္ဆို ေစာေစာေရာက္ၿပီး ေမွာက္အိပ္ေနတတ္တာ။
စာသင္ခ်ိန္မစခင္ Appaက Jonginကို ဖုန္းဆက္လာခဲ့သည္။
ဖုန္းပါလြတ္က်ကာ ခြပ္ခနဲ ကြဲအက္သြားတာကို စိတ္မပူအားပဲ ကမူးရွူးထိုး အခန္းထဲက ေျပးထြက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းေပါက္ဝမွာ Jonginလိုပဲ ေျပးလာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေတြ႕သည္။
"Kai.... ! Tae.. Taewook က...!"
"အင္း... Ayumi...။ မငိုနဲ႔... မငိုပါနဲ႔...."
နဂိုထဲက အားနည္းတဲ့သူမကိုႏွစ္သိမ့္ရင္း appa ေဆး႐ုံကို သူတို႔ငါးေယာက္ လိုက္ရသည္။
##########################
အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္လြန္းသည္။ သူတို႔နဲ႔ ရယ္ေမာၿပီး မုန႔္စားဖို႔ပဲစိတ္အားထက္သန္တဲ့.. ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေကာင္ေလး Taewookဆိုတာ ဒီအဝတ္ျဖဴျဖဴေအာက္မွာပါဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လက္မခံနိုင္ျဖစ္ရသည္။
