Chapter Two: Our Lives

34.5K 1K 82
                                    




Gin's Point of View


I sighed as I look at the closed door ng confined area ng clerical division ng Rios.  This is the last stop of my political campaign.  Alain have chosen this room since it is near the Town Hall kung saan naroon ang mga libong botante na naghihintay para sa pananalumpati ko. 


What I will do for the people of Rios.  Ito din ang isa sa mga municipality na sinasabing kayang bilhin ng pulitiko ang boto.  Last week, Alain changed our route.  But today, Rios is our last stop.


All I have to do is convince them to vote for me.  But there is nothing that I can promise.  Ang isang buong termino ng paghawak ko sa probinsya ng San Pablo ay dahil na rin sa impluwensya ng LDP at ng Lolo sa pulitika.  When I did run three years ago, I was more confident to win the election.  Naglagay na lamang sila ng isang dummy candidate para lamang hindi magmukhang win-win ang sitwasyon ng pagkakaupo ko sa bayan ng San Pablo.


Sa loob ng tatlong taon, pakiramdam ko wala akong nagawa sa San Pablo.  O sa mga karatig munisipalidad na malapit sa pinakasiyudad nito.  Kumuha lamang ako ng mga kalaban ng pilitin ko na pasukin ang mga illegal mining at logging sa mga lugar na pinuntirya ng grupo ni Alfredo Acosta. 


At huwag ng idagdag pa na wala akong partido ngayon.  And they put up a very prominent rival.  Ang anak ni Congressman Balmonte na si Enrico.  He is older than me by five years pero isang matatag na pundasyon na ito sa San Pablo.  Ang mga proyekto nito bilang isang private citizen ay totoong nakakamangha para sa mga mamamayan ng San Pablo.


When he decided to run, I know its because I turned LDP down when I admitted publicly the relationship that I have with Isabella.  Not to add I decided to run again for the governor post.  Samantalang ini offer na nila sa akin ang pagiging LDP bearer bilang congressman sa 4th district ng Iloilo.


Senator Zamora must have underestimated my aspiration for San Pablo. 


Naririnig ko ang mga boses ng mga tao sa labas. Napatingin ako sa orasan na nasa bisig ko. I smiled slowly as I saw the Ulysse Nardin. I missed my wife already.  And my children.  I sighed.  This weekend is going to be just me and them.  No political dinner or meeting.


Anticipation and excitement runs through me.


A warning knock halted my thoughts. Sumungaw don si Alain.


"Its time, Governor."


Napatango lamang ako. After a few breaths I walked through the door.  I pushed under my pocket ang kanina lamang na binabasa kong speech.


The camera went flashing through me the moment I put my feet outside.


"Governor!  Hindi ba kayo natatakot sa banta sa buhay nyo?"


I tried to smile as Jigs and Alain escorted me through the maddening crowd of reporters.

Forgotten Memories Book 3 (2020)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon