Forbidden Love

Chapter 20

ABOT SA TENGA ANG ngiti ni Sheena habang pinagmamasdan ang kaibigan na panay ang hingang malalim sa harap ng salamin. Halatang kinakabahan ito kaya nilapitan niya at marahang hinaplos ang kamay nitong nanlalamig.

Bumaling ito sa kan'ya. "Bakit ba ako kinakabahan ng ganito, ha, Sheena?"

Naiiling siya pero nanatili ang ngiti sa labi. "Silly, it's normal for you to be nervous because it's your wedding."

Ngumiti lamang ito sa kan'ya pero halata parin na kinakabahan ito. Kaya naman ang ginawa niya ay niyakap ito.

"I can't believe you're getting married. Godness, Nice, I feel so happy for you." Maluha luhang sambit niya na ikinatawa ni Nysie ng mahina.

"Eh, ba't naiiyak ka?"

Mahina niya itong hinampas. "Gaga, masaya lang ako para sa inyo."

Muli itong tumawa kapagkuwan ay naging seryoso. "Eh, ikaw? Masaya ka ba para sa inyo?" Tanobg nito pabalik sa kan'ya.

She stilled. It's been a month but it's still the same. Jace always went into their house to talk to her father. Hindi niya alam ang pinag-uusapan ng mga ito dahil hindi naman sinasabi sa kan'ya ng binata. Lalo naman ang ama niya. And in that month, her foster mother haven't said anything. Kapag nakakasama nila ito sa hapagkainan o makasalubong habang nasa loob ng bahay ay hindi siya nito kinikibo.

But even so, dapat hindi siya pakampante. Hindi niya alam kung anong tumatakbo sa isip nito. Baka kung ano na naman ang maisipan nitong gawin.

"We're still sorting things out but we'll be fine." Paninigurado niya sa kaibigan.

Tumango ito at hinaplos ang kamay niya. "When Jayson told me about you and Jace, I wasn't worried, to be honest. Kasi alam kong alam mo ang gagawin mo sa mga gan'yang sitwasyon. May tiwala ako sa 'yo na makakayanan mo kung ano man ang pagdaraanan mo. But when I heard that you come back to your parent's house, I was nervous. Base kasi sa mga kinukwento mo sa amin dati ay mga istrikta at istrikto ito. But then I remember that you're Sheena. You're my friend at ang pagkakakilala ko sa 'yo ay isang matapang at may dignidad." Nysie then smile. "Just trust your man, okay? Hindi ko pa siya nakikilala pero nakikita ko naman na mahal ka talaga niya. Stay strong, Shen-shen."

She was touched but her speech pero hindi niya maiwasang matawa sa huling tinawag nito sa kan'ya.

Shen-shen.

Pareho silang dalawa ng kaibigan na napalingon sa pinto nang bumukas iyon at pumasok si Serenity. Agad itong lumapit sa ate niya at yumakap.

What a beautiful scene.

"Wish you all the best, ate. Thank you so much for raising me good. I love you." Sambit nito sa malambing na boses. Nakita niyang naluluha ang kaibigan kaya inabot niya ang box ng tissue sa make up table at binigay dito.

"H'wag kang umiyak, Nice. Masisira 'yang make up mo, sige. Ayaw mo naman sigurong magmukhang aswang sa kasal niyo, 'di ba?" Pananakot niya rito. Pero hindi nito napigilan ang luha na tumulo.

She just sigh and wipe her tears gently. Baka masira ang make up nito. Hindi pwede 'yon. Her friend needs to be beautiful in her wedding.

Sayang nga at wala si Prise. She heard that Nysie sent her an invitation but she couldn't attend because she have so many things to do, she said. Napakabusy nito at naiintindihan nila 'yon. But Prise promised to send Nysie a wedding gift.

Ilang minuto pa siyang nanatili sa kaibigan kasama si Serenity habang nagkekwentuhan nang kinailangan na niyang pumunta sa simbahan na nasa hindi kalayuan lamang.