ACI KARDEŞLİĞİ

Yeni Bir Hayat

(Yazarın anlatımıyla)

Eskişehir Çocuk Esirgeme Kurumu güne bahçesinde bırakılmış  iki bebekle uyandı.Bu  iki bebeği kim, neden, nasıl bıraktı, kimse bilmiyor kimse görmemiş.Güvenlik kameralarında dahi hiç kayıt Yoktu birileri Kaydı silmişti.Bebekler tahminen dört aylıktılar.Biri kız biri erkek olan bu bebeklerin üzerinde birer not çıktı ve bu notlarda Kız olanın adı"Balım" erkek olanın adı "Azer" olduğu yazıyordu.

Zeynep Demir ve yardımcısı Mert tüm gün bu iki bebekle ilgilendiler. 

Yurt müdiresi Zeynep beş yıllık evli fakat çocuğu yoktu, eşi Onur ile üniversitede tanışmış çok büyük bir aşkla okul bitmeden evlenmişlerdi.Kocası Onur demir kıdemli bir askerdi,çocuklara olan aşkından dolayı her gün yurda gelip çocuklarla ilgileniyordu.Akşam olunca Zeynep ile evlerine dönüyorlardı, ama onur bu durumdan sıkılmıştı artık bir çocuğu olsun istiyordu.

Kısır olan Onur değil Zeynep'ti.Zeynep defalarca Onura başkasıyla evlenmesini onunda baba olması gerektiği söylemişti. Zeynep'in bilmediği bir şey vardı ki Onur'un Zeynep'e olan aşkı çocuklara olan aşkından daha büyüktü. 

Onur bu iki bebeğin yurda bırakıldığını duyunca birini evlatlık almak istemişti Zeynep'te aynı şekilde istiyordu.Bu bebekler için umut ışığı olmuştu onlardan birini evlat edinebilirler di.

Prosedür gereği biraz beklemeleri gerekiyordu.Bebeklerin kurumdaki ikinci ayları dolmak üzereydi, fakat ne arayan nede soran olmamıştı.

Onur her gün karakola gidip kayıp başvurusu yapılmış mı diye soruyordu. Bugün günlerden 03/11 / 1999'idi ve tam iki ayları dolmuştu, artık başvuru yapabilirlerdi.Zeynep yurt müdiresi  olduğundan dolayı geçici olarak müdür yardımcısı Mert onların başvurusuna bakacaktı. 

Evlatlık edinme için tüm koşullar biliyorlardı.Başvuruyu yapmadan önce hangi bebeği alacaklarını hiç konuşmamıştılar.Biri  kız biri erkek olmalarına rağmen birbirlerine o kadar çok benziyorlardı ki bazen görevliler onları karıştırıyorlardı.

Kimsenin takılmadığı bir konu vardı ki neden bu bebeklerden biri ön bahçeye diğeri arka bahçeye bırakılmıştı.Arka bahçede kamera yoktu, ama ön bahçede vardı görüntüler tuhaf bir şekilde silinmişti.

DNA testi yapılmadan kardeş oldukları hatta ikiz oldukları kararına varmıştılar. Onur ve Zeynep'in evlatlık edinmesi için geriye tek bir şey kalmıştı.Başvuruda hangi bebeği alacakları kararıydı.

Zeynep hiç dile getirmese de içten içe hep Balım'ı istiyordu.Küçüklüğünden beri hep bir kızı olsun istemişti, ama kararı Onur'a bırakmak zorunda hissediyordu.Onur'da Balım'ı almaktan yanaydı ama oda kararı Zeynep'e bırakmak istiyordu.

Ve büyük gün 10/11/1999 Onur başvuru için erkenden yurda gelmişti.Zeynep odasının içinde heyecanla Onur'u beklerken kapısı açıldı, hiç konuşmadan öylece sarıldılar.

Onur heyecanlı sesiyle; "Hazır mısın?dedi gözleri dolu dolu bir şekilde"Evet"dedi titrek bir sesle.Müdür yardımcısının odasına geldiler,zaten her şey ayarlanmıştı.Müdür yardımcısı Mert; "Hangi bebeği alacaksınız" dediği anda Zeynep ve Onur birbirlerinin yüzüne bakakaldılar.

Birkaç saniye sonra Onur konuşmaya başladı."Zeynep bir kızımız mı olsun istersin oğlumuz mu?" dedi.Zeynep "benim için fark etmez yeter ki evin içinde dolaşan, düşünce anne deyip boynuma atlayan, hasta olunca başında sabahlayacağım, canın acıyınca canımın acıyacağı bir çocuk istiyorum". dedi dolu dolu gözlerle.

Mert Onur'un liseden arkadaşıydı, Onur'unda Zeynep'inde kız çocuğu istediğini adı gibi biliyordu, Onur kararı Zeynep'e bıraktığı için Mert hemen atladı konuşmaya "Bence balımı alın çok tatlı bir kız çocuğu olacağına eminim ... siz ne düşünüyorsunuz?" Dedi ikisi bir anda "Tamam" dedi.