Bölüm 1

107 6 1
                                    

Nefes nefese kalmıştım etrafımdaki onca insanın alkışlaması ve alkış eşliğinde ıslıklar çalması beni mutlu etmişti.Sanırım grubumuzla yaptığımız en çok beğeni ve alkış alan gösterimizdi onca çalışma ve emeğimize değdi diyebilirim. Sahneden indik kostümleri değiştirip  arkadaşlarımla sahil kenarındaki kafeye gittik.

Bir saat takıldıktan sonra arabamla eve geldim. Kapıyı yeni aldığımız hizmetçi açmıştı.  Aslında bugün okuldan firar ettim denilebilirdi. Müdür yardımcısıyla aram iyi olduğu için beni idare ediyorlardı. Babam bu yaptıklarımı duysa veya görse beni sanırım evden atardı bu yüzden kimsenin haberi olmasını istemiyordum.

Ailemle aramın iyi olduğunu söyleyemem her zaman onlardan kaçmaktan yorulmuştum. Benimle igilenmeyen isteklerime saygı duymayan ve iş için ayırdıkları vaktin bir kısmını ayırmayan ailem vardı. Annem azda olsa babamdan habersiz bazı şeyleri yapmam için yardımcı oluyordu. İşlerden dolayı onunda zaman ayıramadığı olurdu. Yani kısacası ailem bir iş kolik ben ise evin tek çocuğu olarak sıkıcı bir hayat yaşamaya devam ediyordum.

Ilık bir duş alıp okula gitmek için hazırdım. 5.ders yetişeceğim için mutluydum en azından arkadaşlarımla vakit geçirip eğlenebilecektim...

Sınıfa gitmek için istemsizce attığım uzun koridordaki adımlar canımı sıkmaya başlamıştı. Dolaptan defterimi alıp sınıfa girdim. 

-Oo günaydın sonunda uyanabilmişsin

-Barbi hoş geldin şaşırtıyorsun bizi

Sıcak bir gülümsemeyle arkadaşlarıma yaklaştım...

Yanına oturduğum arkadaşım Ece. En yakın arkadaşım ve o çok sevimli güler yüzlü enerji kaynağımdı. Ah birde şunu eklemeliyim benim kurtarıcı meleğim.  Urazı unutmamalıyım o da benim en yakın arkadaşımdı. Biraz eğlenceli deli dolu komik biri.

-Bro akşam bizle gelsene kahve içmeye gidicez.

-Evdeki duruma bağlı haber veririm size.

Hoca gelmişti Ecenin yanından kalktım ve kendi sırama geçtim.  Bu sırayı çok seviyorum çünkü dalgınken, canımı sıkan bir durum olduğunda dışarıya bakmak kısa süreli de olsa iyi hissettiriyordu...

Mesaj gelmişti çantamdan telefonumu çıkarttım ve gelen mesaj kısa sürelide olsa benim dünyayla olan ilişkimi kesmişti. Hocanın konuşması bana birer kısık uğultu gibi geliyordu.

Gözlerim dolmuştu kendimi zor tutuyordum ağlamamak için eşyalarımı toparlayıp hocanın yanına gittim karnım ağrıyor bahanesiyle revire gitmek için izin almıştım. Kapıyı kapattığım an koşarak sınıftan uzaklaştım.

Koşarken birisine çarpmıştım çantam ve eşyalarım yere düşmüştü hızlıca toparlayıp pardon diyip oradan uzaklaşmıştım...

Kütüphaneye gidip rafların en arkasındaki yere gitmiştim. Burada yalnız kaldığım için iyi hissediyordum. Ağlamış mıydım belki biraz ama bu belli olmayacak şekildeydi. Yüzüme makyaj yapıp kapatmam daha canlı görünmeme neden olmuştu.

Çantamdan en sevdiğim meyve suyunu ve kendime not tuttuğum defterimi çıkarttım.

Kendime not,
Bugün hayallerimi bir kez daha gerçekleşmeyecek diye üzgünüm ama bu beni yıkmamalı. Herkesten gizlediğim bir sırrım var belki iki. Yorgun hissediyorum çünkü ailemin bana karşı tutumu beni yoruyor. İstemediğim bir meslek sahibi olmam için kurslara gitmek için zorluyorlar sanırım buna katlanmam git gide zorlaşıyor. Önümüzdeki hafta provalara katılmam gerekiyor bu yüzden bir plan yapmalıyım. Bu sahneleyeceğim oyun için önemli bir hafta. Bir yarışmaya katılmayı düşünüyorum ama bunu kimse bilmiyor. Belki de arkadaşlarım veya çevremdeki kişiler şımarıklıktan bu hareketleri yaptığımı düşünüyor olabilir ama göründüğü gibi değil sizlere yansıtmadığım bilmediğiniz ve hakkıma bilmediğiniz birçok şey var. Kütüphanede bunları yazarken güçlü olmayı seçtim bu yüzden kendime güvenip başarmayı deneyeceğim ve hayallerimi takip edicem.

Defterimi kapatıp çantama koymuştum meyve suyumdan son yudumumu aldım ve oturduğum yerden kalktım...

Okul bitmişti Ece ve Uraz yanımda arabaya doğru yürüyorduk. Yanımızdan bir çocuk geçmişti onun yüzü tanıdık gelmiyordu.

-Ece bu çocuk yeni mi geldi?
-Evet bebeğim sen sınıftan çıktıktan sonra bizim sınıfa geldi taş gibi dimi

Araya Uraz girdi ve gülerek

-Barbi baksana herkes gözünü alamıyor çocuktan duydum ki bu çocuk Nida'nın eski sevgilisiymiş.

Eceyle birbirimize bakıp aynı anda

-Ciddi misin?  Diyerek güldük.

Arabaya yaklaşmıştım arkadaşlarımla döndüm ve sonra sarıldım.

-Ah Barbi biliyorum parfüm kokuma hayran kaldınız ondan sarılıyorsunuz.

Eceyle Uraza baktık ve güldük. Akşamki plan için konuşmuştuk. Tama arabaya binicekken aklıma bir fikir gelmişti onu söylemek için yanlarına geri döndüm.

-Cuma gecesi ailem iş için seyahate çıkacaklar bize gelin biraz eğlenelim.

-Oo Barbi sen böyle şeyler yapar mıydın şaşırtıyorsun kızlarda gelicekler mi?

-Uraaz hayir sadece biz ve bir kaç arkadaşım gelecek aklından bile geçirme .

-Tamam yahu sustum.

Sevdiğim şarkılar bana yol boyunca eşlik etmişlerdi. Hayallerimin peşinden koşmak benim iyi hissetmemi sağlıyordu. Mutluluğun peşinden koşmak hırsımı başarıya çeviriyordu

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 28, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MASKEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin