Έχεις θέληση ή όχι

Κεφάλαιο 6ο

-Το επόμενο πρωί

Το ξυπνητήρι μου άρχισε να χτυπάει από τις 11 σαν τρελό... Δυσανασχετησα και άπλωσα το χέρι μου στο κομοδίνο προσπαθώντας να το φτάσω για να το κλείσω

Κοίταξα τις ειδοποιήσεις μου αλλά σε καμιά από αυτές δεν υπήρχε ο Θοδωρής

Μάλλον κοιμάται ακόμα

Ξεφύσιξα και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου κάνοντας την καθημερινή μου ρουτίνα, δηλαδή έβαλα τον καφέ στην καφετιέρα, έκανα την προσωπική μου υγιεινή, συμμάζεψα το δωμάτιο και κάθισα να πιω ηρεμα τον καφέ μου ξεφυλλίζοντας ένα τυχαίο περιοδικό

Αλλά η λέξη "ησυχία" στην πολυκατοικία μου είναι κάτι παραπάνω από άγνωστη!

2 ορόφους πάνω από εμένα μένει ένας ακόμη φοιτητής ο οποίος ως δια μαγείας κάθε πρωί ξεμένει από ζάχαρη, παλιό το κόλπο βέβαια αλλά διαχρονικό θα έλεγα!

Κάθε μέρα περίπου τέτοια ώρα χτυπάει το κουδούνι μου, όπως τώρα ας πούμε...

Σηκώθηκα βαριεστημένα και άνοιξα την πόρτα

Εγ: Καλημέρα Μάριε, ναι ξέρω την ζάχαρη!
Μαρ: Καλημέρα όμορφη, χαχα συγγνώμη αλλά συνέχεια ξεχνάω να πάρω από το σούπερ μάρκετ
Εγ: Ναι άσε μην το συζητάς καν

Με κοίταξε αμήχανα και ρολαρα τα μάτια μου, του έβαλα σε ένα κουτάκι λίγη ζάχαρη και ξανά γύρισα στην πόρτα

Μαρ: Αναρωτιόμουν αν θα ήθελες να πάμε εκείνη την βόλτα που σου λέω συνέχεια
Εγ: έχω κανονίσει για σήμερα, κάποια άλλη στιγμή
Μαρ: ναι βέβαια
Εγ: Αντε τα λέμε

Με κοιτάξε απογοητευμένος και ανέβηκε τις σκάλες προς το διαμέρισμα του

Έκλεισα την πόρτα και γύρισα ξανά στον καναπέ μου

Άκουσα το τηλέφωνο μου να χτυπάει και αμέσως φωτιστηκα ολόκληρη και φυσικά έτρεξα προς το δωμάτιο

Θοδωρής

Χαμογέλασα και πήρα μια βαθιά ανάσα πριν το σηκώσω

-Τηλέφωνο
Θοδ: Καλημέρα μικρή, ελπίζω να μην σε ξύπνησα
Εγ: καλημέρα Θοδωρή, όχι έχει αρκετή ώρα που σηκώθηκα
Θοδ: σε πήρα για να δω αν ισχύει το σημερινό
Εγ: από μένα ισχύει ακόμα, εκτός αν άλλαξε κάτι
Θοδ: όχι απολύτως τίποτα! 1.30 θα έρθω να σε πάρω, είναι καλά;
Εγ: τέλεια!
Θοδ: τέλεια τα λέμε τότε, φιλάκια
Εγ: φιλιαα
-Τέλος κλήσης

Έκλεισα το κινητό μου και άρχισα να χοροπηδάω σαν τρελή, είχα καιρό να νιώσω αυτο τον γρήγορο χτύπο στην καρδιά μου και τόση χαρά