Κεφάλαιο 22ο

82 2 1
                                    

Μαρ: Ιόλη μου, όπως είπαμε, σε 3 εβδομάδες θα ξανά ερθεις, να προσέχεις, να τρως καλά και να ξεκουράζεσαι, οι ζαλάδες και οι εμετοί μέχρι την αρχή του τρίτου μήνα είναι συχνό φαινόμενο οπότε αυτό να μην σε ανησυχεί όπως επίσης και το γεγονός οτι μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστο αίμα, στην περίπτωση αυτή πάρε με τηλέφωνο και μην πανικοβληθεις
Εγ: εντάξει μαρίνα μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα, θα τα πούμε σε 3 εβδομάδες

Έφυγα από το ιατρείο και πήρα ένα ταξί για το σπίτι, καθώς βαριόμουνα υπερβολικά ξανά την διαδικασία του αστικού

Όπως όλοι καταλάβατε τελικά είμαι 100% έγκυος, τώρα; πως θα το πω στον θοδωρη;

Άνοιξα το κινητό μου για να δω την ώρα και συνειδητοποίησα ότι είχε κλείσει από μπαταρία

Ωχ! Την έβαψα!

Πλήρωσα τον ταξιτζή και ανέβηκα γρήγορα στο διαμέρισμα μου

Θοδ: ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΙΟΛΗ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΡΕΛΑΘΕΙ?
Εγ: καλά βρε Θοδωρή 2 ώρες έλειψα πως κάνεις έτσι;
Θοδ: φύγαμε άρον άρον από εκεί γιατί δεν ήσουν καλά, ερχόμαστε εδώ και ξαφνικά γίνεσαι καλά και φεύγεις από το σπίτι και μετά δεν σηκώνεις και τα τηλέφωνα
Εγ: υπονοείς κάτι Θοδωρή;
Θοδ: Ιόλη τι μου κρύβεις;
Εγ: εγώ ρώτησα πρώτη
Θοδ: δεν ξέρω Ιόλη, δεν ξέρω τι να υποθέσω
Εγ: ΔΕΝ ΝΡΕΠΕΣΑΙ ΚΑΘΌΛΟΥ ΡΕ? 2,5 ΧΡΌΝΙΑ ΤΏΡΑ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΠΟΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ? ΜΕ ΠΟΣΟ ΛΟΓΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΑΠΤΕΙΣ ΤΈΤΟΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ? ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΝ! ΝΤΡΟΠΉ ΣΟΥ!
Θοδ: ώπα για Μπαστα λιγο! Δεν είπα εγώ ότι με απατάς ντε και καλά αλλά προσπαθώ να καταλάβω τι μου κρύβεις
Εγ: Αντε παράτα με ρε Θοδωρή, άντε παράτα με!

Πήγα προς το μπάνιο για να κάνω ένα ντουζ να ηρεμήσω... Αφού τελείωσα φόρεσα τις μπιτζαμες μου και κάθισα στο μπαλκόνι

Πήρα να στρίψω ένα τσιγάρο όμως σταμάτησα απότομα και το ξανά σκέφτηκα! Δεν μπορώ να το κόψω μαχαίρι, δεν θα μου κάνει καλό... Θα προσπαθήσω σιγά σιγά...

Άναψα το τσιγάρο μου και χάζεψα την θέα

Θοδ: να κάτσω ή είσαι ακόμα νευριασμένη;
Εγ: κανε ότι θες
Θοδ: βρε καρδούλα μου...

Γονάτισε μπροστά μου και με κοιταξε στα μάτια

Θοδ: δεν εννοούσα ότι με απατάς, ποτέ 2,5 χρόνια τώρα δεν σε αμφισβήτησα για το οτιδήποτε απλώς δεν θέλω να έχουμε μυστικά, μέχρι τώρα ήμασταν ειλικρινής και έτσι θέλω να συνεχίσουμε, εσύ δεν το θέλεις αυτό;
Εγ: θέλω
Θοδ: πες μου τοτε τι συμβαίνει, σε παρακαλω
Εγ: Θοδωρή μαγαπας;
Θοδ: εννοείται σαγαπώ ψυχούλα μου, τι ερώτηση είναι αυτή;
Εγ: και θα με αγαπάς ο,τι και αν γίνει;
Θοδ: μωρό μου τι σε έπιασε ξαφνικά;
Εγ: απάντησε μου!
Θοδ: θα σε αγαπώ μέχρι να κλείσω τα μάτια μου
Εγ: μην με αφήσεις!
Θοδ: Ιόλη γιατί να σε αφήσω; τι είναι αυτά που μου λες; τι έχει συμβεί;
Εγ: είμαι 2 μηνών έγκυος Θοδωρή...

Στην αρχή δυσκολεύτηκα να το πω αλλά αν δεν το έλεγα τώρα δεν θα είχα το θάρρος κάποια στιγμή να του το πω...

Με κοιτούσε σιωπηλός για αρκετή ώρα και εκεί ήταν που πήρα την απάντηση που χρειαζόμουν... Προφανώς και καταλαβαίνω ότι του ήρθε απότομο και δεν έχει τι να πει αλλά και εγώ τι πρέπει να κάνω;

Τον παράτησα έξω στο μπαλκόνι όπως ήταν και πήγα στο δωμάτιο, φόρεσα μια φόρμα, μια φούτερ και τα αθλητικά μου και βγήκα από το σπίτι χωρίς να πω τίποτα

Περπατούσα αρκετή ώρα μόνη μου στην παραλία, είχα βάλει το κινητό μου σε λειτουργία πτήσης για να μην απαντήσω πουθενά...

Ξέρω ότι δεν είναι σωστό αυτό που έκανα αλλά θέλω να τον αφήσω και εκείνον να σκεφτεί...

Μετά από τουλάχιστον μια ώρα γύρισα σπίτι και βρήκα όλα τα φώτα κλειστά... Όταν πήγα στο δωμάτιο βρήκα μόνο ένα σημείωμα πάνω στο κρεβάτι...

Όχι...

Πρώτου το διαβάσω έλεγξα αν τα ρούχα του ήταν εδώ όμως μάταια...

Επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο από αυτά που είχα στο μυαλό μου τελικά...

Πήρα με τρεμάμενα χέρια το σημείωμα και κάθισα κάτω

Ιόλη μου, ξέρεις ότι σαγαπαω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο... Ξέρω ότι και εσύ μαγαπας, ίσως αυτή είναι η χειρότερη επιλογή που κάνω και μπορεί να με θεωρήσεις ψεύτη, μαλακα, ανίκανο, προδότη, ότι σε παράτησα στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής σου και χίλια δύο ακόμα όμως ελπίζω να με καταλαβαίνεις! Σαγαπαω και δεν θα σταματήσω ποτέ να το κάνω! Είμαστε μικροί ακόμα για κάτι τέτοιο και για αυτό σε αφήνω και εσένα αλλά και εμένα να σκεφτούμε 5 πράγματα... Ξέρεις πως οτιδήποτε χρειαστείς θα είμαι κοντά σου, όμως αυτό το παιδί δεν μπορώ να το μεγαλώσω... Αν χρειαστείς κάτι ειδοποίησέ με... Σαγαπώ ψυχή μου! Να προσέχεις!!!

-Θοδωρής

Έκανα το χαρτί μικρά κομμάτια και το πέταξα στο πάτωμα...

Με παράτησε... Έτσι απλά... Με ένα γράμμα... Δεν έκατσε καν να βρούμε μια λύση, να συζητήσουμε... Να την βράσω αυτή την αγάπη που λέει ότι μου έχει...

Τον μισώ... Μακάρι να το μετανιώσει κάποτε και να είμαι εκεί για να τον κάνω να πονέσει όπως πονάω εγώ τώρα!!

Έχεις θέληση ή όχιOnde histórias criam vida. Descubra agora