Mythical Elements Academy

Chapter 1

Everthing has a reason that's my momma said when she passed away 10 years ago.Walang bagay na hindi nabibigyan ng sagot.Lahat merong rason kung bakit nangyayare sa ating buhay.Ewan ko nga ba kung bakit ba ako ata ang lagi na lang di nwawalan ng problema.I know everyone has a problem pero yung sakin kasi di pa nbibigyan ng sagot.andami dami kong katanungan pero lahat ng yun wala pang kasagutan.haisst buhay nga naman.

Kasalukuyan akong umiiyak habang nakikipag usap sa boyfriend ko na balak na din atang iwan ako.well im used to it.Bata pa lang ako iniiwan na ako ng mga mahal ko sa buhay.Ako na ata ang pinakamalas na tao sa buong mundo.

"Babe,please don't leave me.I can do everything for you just dont leave me."

"Were done chynna.I'm done with you."cold na sabi ni clark.See i told you sanay na akong maiwan lahat n lang ng minamahal ko iniiwan ako.

After ng usap namin ni clark ay tsaka ko lamang pinahid ang mga luha ko syempre acting lang yun.Oo nasaktan ako pero may magagawa pa ba naman ako dun eh sa ayaw na eh.eh di wag.Bumangon na ako sa aking kama upang maligo.Tiningnan ko ang oras and it's already 3:30 ng hapon.aisst tagal ko pa lang nakipag usap sa mokong na yun.Well nasaktan ako pero di na ganun kagrabe expect ko na kaya yun kaya ayun.

After kong maligo,syempre nagbihis na ako alangan namang magmodel pa ako sa harap ng bahay namin habang nakatapis lang ng tuwalya dun.Heto na naman ako nagmumuni muni kung bakit lahat na lang nagagawa akong iwan duh ang ganda ko kaya.

I'm Chynna Montecillo,18,5/7,may mahabang buhok,kulay tsokolateng mata,may katamtamang tangos ang ilong at pinkish lips in short maganda haha charot.

Pang lima ko nang naging boyfriend si clark actually lahat ng boyfriend ko di umaabot ng isang buwan ewan ko ba at atat silang iwan ako hahah well sanay na ako ano pa ba.Yung mga crush niyo nga di kayo crush eh.ayy sorry hahah i mean crush ko.

Nakahiga na naman ako dito nagbabasa ng wattpad.Buti pa mga character sa wattpad may happy ending kelan kaya akp magkakaroon ng happy ending.Sa wttpad lang naman ata meron nun eh.Maggagabi na naman tapos umaga ulit paulit ulit na lang palagi walang magawa.

"CHYNNAAAA BUMANGON KA NA DIYAN ANO PARA KANG PRINSESA HOY PARA SABIHIN KO SAYO WAL KANG KATULONG DITO GABI NA NAMAN!!!"

Aiist nakakainis talaga tong si tita pwede namang pabangunin na lang ako ng maayos may kasama pang pagsigaw.Di na ata ito mabubuhay ng hindi nasigaw eh.Basag na naman ang eardrums ko.

"Oo na po ito na nga po eh babangon na"inis na sabi ko.Wala na naman kasing pinagbago ganyan na lang palagi ang takbo ng buhay ko.Si tita aurora kapatid siya ng papa ko kaya nandito ako sa puder niya kasama anak niyang lalaki.Kung talaga may mahanap akong trabaho bubukod na ako.tsk.

"ANO SASAGOT KA PA DIYAN blah blah blah blah"di ko na lang pinakinggan alam ko na naman ang ssbihin niyan.kesyo ang tamad tamad ko kahit naglilinis naman ako tapos halos wala daw akong ginagawa eh ako na nga halos gumawa sa bahay na ito tas ganun pa sasabihin tapos pag nakita niya akong nagpapahinga uutusan na naman ako hanggat may nakikita siya.nakuuuuu kung di ko lang ito tita baka may nagawa na ako dito.

Lumbas na ako ng kwarto at baka mabugahan na naman ng apoy.liit liit tas ang taba taba tapos ang ingay ingay minion lang ang peg.Aiist nasisira beauty ko.Pagkalabas ko nagsaing na ako at nagluto ng ulam syempre ako ang pamangkin niya slash katulong ganern.

"Tawagin mo na pinsan mo kakain na"mahinahon na sinabi ng tita syempre nakaluto na ako kakain na lang sila.at isa pa itong batugan kong pinsan kahit naririnig nang nagkakalampugan na ang pinggan wala pa ring pakialam bastat di siya tinawag di yan pupunta.paimportante.sarap sapakin eh.

"Hoy batugan-este james kakain na daw"bahala siya sa buhay niya kung ayaw niyang lumabas paki ko whahaha

Pagtapos naming kumain syempre maghuhugas na ako wala naman kasing ibang gagwa niyan kundi ako diba di mo naman kasi maaasahan yung pinsan ko diyan eh batugan nga diba.

Pagkatapos kong  maghugas diretso na agad ako sa kwarto ayoko kayang tumambay sa sala.mahirap na.

Scroll doon scroll dito.chat doon chat doon.wala naman kasi akong magawa .

Nagpatugtog na lang ako.ayy bwesit nga naman tumapat pa sa theme song namin ng hudas na yun.

"Babe,i love you.Hinding hindi kita iiwan tulad ng mga magulang mo at mga taong nangiwan sayo"sabi ni clark habang nakayakap sakin.nandito kami ngayon sa garden ng school at tinatanaw ang naggagandahang mga bulaklak at kalangitan na may ngite sa labi.

"Promise mo yan babe ha?wag mo kong iiwan"nakangite ko ding sagot sa sinabi niya.well maga 1 month na kami next week hahahh im so excited.

"Promise babe"siya habang pinipisil pisil ang kamay ko.

Bigla na namang nagsituluan ang mga luha ko kasi kahit sanay na akong iniiwan nasasaktan pa din ako.damn i want the answer to my question.Why everybody leave me?Am i not worth it to be happy?why no one explain this to me?i hate myself.i hate all about me.i hate you clark.

Why they can't stay at me.sunod sunod ng agos ng aking mga luha.Hindi ko mapigilan haha kahit sabihing sanay na ako sa mga bagay bagay kapag may taong mahalaga sakin iniiwan ako nasasaktan pa din ako.Bakit pa ba ako sinilang sa mundong ito kung masasaktan lang ako ng masasaktan?

"Everything has a reason anak"

Naalala ko ulit yung sinabi ni momma sakin.fuck those reason.kung lahat may rason bakit parang yung mga nangyayari sakin wala hahah.ayoko na.palagi na lang.

Sabi nila pag umiyak ka at bigla kang nakatulog ibig sabihin kinocomfort ka ng diyos.

Sana minsan pag nagising ako my mga rason na ang lahat ng nangyayari sakin.

Goodnight.