Sol Yanım

~12~

Merhaba güzel okurlarım yeni bir bölüm ile tekrar karşınızdayım yeni bir kitap yazmaya başladım kısa süre içinde tanıtım bölümü gelicek bu kitabı ise 15.bölümde yada 20.bölümde final yapıcam ama arada özel bölüm gelir şimdi hepinize iyi okumalar:)

......

Abime baktığımda oda şok olmuş bir şekilde kapıdaki kişiye  bakıyordu gelen kişi ise yıllar önce mutluluğumu elimden almış kişiydi dayım  ne  yüzle geliyordu buraya ve en mutlu günümü bozmaya ne hakkı vardı...

''Güzel yeğenim ben  hediyeni bir kutuyla yada  eline veremicem söyleyip  gidicem"dedi kısa süre etrafına  baktı ve içimi yakan sözleri söyledi

"Umarım söylediğime mutlu olursun  annen yaşıyorr "dedi ve gitti

Ben dizlerimin üstüne çökmüş ağlıyordum annen yaşıyorr kafamın içinde beni rahatsız eden tek kelimeydi nasıl olurdu bu nasıl yaşardı ben bugün annemin mezarına gitmiştim ama biz onunla dertleşmiştik ,konuşmuştuk nasıl olur du bu,  ya  dayım yalan söylüyorsa kafamın içi bunlar ile dolmuştu babama ve abime baktığımda onlarda  şaşırmış duruyorlardı daha sonra etrafıma baktığımda herkes şaşırmış gibi duruyordu ve yavaş yavaş herkes çıkıyordu  sadece 7 kişi kalmıştık Kaan ,Babam,Abim,Ada,Mert,Burak  vardı  artık hiçbirşeye inanamıyordum Ada haricinde etrafımda kimse yokken şimdi bir  ailem olduğunu öğreniyorum ilk abim sonra beni öldürmek isteyen babam dayım ve şimdi de annem beni  bu düşüncelerden ayıran Kaan oldu elini uzatmıştı ayağa kalkmam için  bende elini tutup ayağa kalktım daha sonrasında kulağına  burada daha fazla kalamayacağımı  fısıldadım oda bir saniye bile durmadan dışarı çıkardı ikimizde konuşmuyorduk  sadece birbirimizin gözlerine bakıyorduk   saatlerce ona bakmak bile huzur veriyordu bana  keşke hayatıma daha erken girseymiş dedim ve sıkı sıkı sarıldım  bir süre öyle durduktan sonra biraz kendimden ayırdım ve şu sözler döküldü ağzımdan

"Seni herşeyden çok seviyorum Kaan"

"Seni kalp atışım durana kadar sevicem"dedi  ve kendine çekip  dudaklarıyla dudaklarımı birleştirdi böyle birşey yapmasını hiç beklemiyordum ama Kaan beni öpmüştü onundu diye düşünürken kaan ayrıldı bende  ilk öpücüğüm onun olduğu için sırıtıyordum  Kaan'a baktığımda 

"Noldu güzelim çok mu hoşuna gitti istersen hergün öpebilirim " dedi ve göz kırptı bende utanmış bir şekilde arabaya ilerledim ikimizde bindiğimizde yola çıktık  yol boyunca bu akşam olanları kafama takmamı istersem beraber annemi arayabileceğimizi söylemişti bende sadece  kafamı sallayıp onaylamıştım  ev  geldiğimizde ise  Kaan'a sarılıp hemen arabadan indim kafam o kadar doluydu ki düşünmemek için hemen duşa girdim üstümü değiştirdim ve uyudum......

Sabah uyandığımda ise başım çok ağrıyordu niye diye düşünürken akşam olanlardan dolayı olduğunu düşünmeye başladım Kaan'ın beni öpüşü gelince yüzüme yine  aptal bir sırıtma yerleşti biraz daha düşündükten sonra kalktım ve hazırlanmaya başladım. Hazırlanmam bittiğinde hemen aşağıya inip kahvaltı masasına oturdum abim üzgün bir  ifadeyle yüzüme bakıp

"Dün akşam doğum gününü güzel bir şekilde yapamadığımız için ve bozuldu için özür dil-"dicekti ki hemen sözünü kesip

"Abicim elinde olan birşey değildi olsun siz yinede beni çok mutlu ettiniz" dediğimde birazda olsa yüzünde bir gülümseme  oluşmuştu

"Annemizi arıcak mıyız Arya ?"

"Bence hayır eğer çok değer verseydi sevseydi o bizi bulurdu "dedim o da kafasını sallayıp onayladıve kahvaltısına  devam etti.

İkimizinde kahvaltısı bittiğinde  çantalarımızı alıp dışarı çıktık ve hemen arabaya binip okula doğru yola çıktık yol boyunca  şarkılar söylemiştim ve kahkalarımız eksik olmuyordu  hayat bizi ne kadar  yıkmaya  çalışsada biz inadına gülüyorduk   yolculuğumuz bitip okula geldiğimizde hemen arabadan inip Kaan'ların yanına gittik. Kaan'la göz göze geldiğimde biraz utanmıştım ama  hemen utangaçlığım geçmişti ve birbirimize sıkıca sarılmıştık biraz muhabbet  ettikten sonra zil çalmıştı bizde normal olarak sınıfa çıkmıştık. Abim  arkasına dönüp ders kimin diye sorduğunda  Burak hemen yandan çıkıp

"Aaa egeaşkım bana sormuyorsun başkalarına soruyorsun ne kadar ayıp"dedi ve triple önüne döndü abimde bize ağzını oynatarak bıktım artık bıktım dedi ardından gülerek önüne dönmüştü

"Burak sana çok mutlu olacağın birşey söylicem " dedi abim burak bunu duyunca tribi unutup heyecanla abimin yüzüne baktı

"Yiaa bana aşkını  mı itiraf ediceksin yoksa"

"Salak mısın oğlum öyle birşey değil sen okuldan ayrılıcam diye üzülmüştün artık önümüzdeki 2 sene boyunca senin gibi bir bela ile birlikteyim" dedi burak bunu duyunca hemen abime sarıldı ve iyiki gitmiyosun be yoksa bunların arasında sap sap dolaşırdım dedi ardından güldü tabi bunları bölen  doblocu ahmet olmuştu  tabi kim diye sorarsanız bizim okuldaki tarih öğretmeni tam doblocu enişte bizde bu takma ismi taktık  bu düşüncelerden çıkıp dersi dinlemeye başladım.

Aradan 7 ders geçmişti 8 derse geçmiştik  artık aşırı sıkılmıştım keşke ders kaynasada bitde dite düşünürken  burağın sesi kulaklarıma geldi tine dersi kaynatmaya  çok mutlu olmuştum.  Burak  cümlesini bitirdiğinde ders bitiş  zilide çalmıştı. Bizde hemen dışarı çıktık ve evlerimize dağılacaktık ki abime  söylediğim teklif ile biz biraz geç çıkmıştım ilk 15 dakika herşey çok güzeldi ama tam sağa dönücekken karşımdan gelen arabayı görünce frene bastım ve gözlerimi sıkıca kapattım .......

~~~~~
Merhaba  ballarım bir bölümün daha sonuna geldik artık ilham gelmiyor ve yeni bir kitap yazıyorum  onuda en kısa sürede atıcam ve ve  bu arada en kısa sürede final yapıcam Hepinize iyi okumalar: ))

Sizce kaza yapıcaklar mı?

Dayısının gelmesi iyi oldu mu?

Annesi sizcede yaşıyor mu?

Destek ve düşüncelerinizi unutmayın Hepinize iyi günler:)