12/07/2006 bu tarih insanlar için ne anlam ifade ediyor bilmiyorum ama benim için bi çocuğun ölüm tarihi benim ölüm tarihim...
Benden beklemeyin noktalama işareti falan anlamam o işlerden yazıyorum işte noktada bir noktalama işareti.Umutlar birer birer intihar ederken o gün gökyüzünden bir çocuğun çığlığı karıştı gök gürültülerine,bembeyaz elbisesi artık kanlıydı ve tenindeki portakal çiçeği kokusu yok olmuştu 5 dakikalık zevk uğruna ne için bilmiyor ne oldu bilmiyor ölümü nasıldı bilmiyordu tek bir cümle haykırıyordu zihninde oyun çok can yakıyor...
Kapattı kendini korumak için çocuk herşeye,çocukların oynadığı oyunlara,ailesine,insanlara kendi kafasında çok güzel bir dünya yarattı kız çocuğu,kimsenin kirletemiyeceği bir dünya sadece onun sadece ona ait bir dünya kimsenin dokunamicağı her korktuğunda saklandığı oyunların can yakamicağı bir dünya kurdum.
8 yaşındaydım dünyaya mutlulukla bakacağım yaşta kadın olmuştum tabi o zamanlar anlamıyordum çok düşündüm neyin cezasını çektim ben neyin acısını çıkardı benden napmıştım ki ben ona çok düşündüm düşündükçe bir sarmala girdim ve çıkamadım o sarmaldan.Gücüm yetmedi o sarmaldan çıkmayacamı anladım bıraktım savaşmayı bazen savaşmayı bırakmak iyi olabiliyor,yorgunluğum gözlerimden okunurken içindeki çocuk hep ağladı ama insanlar yaşam sevinci sandı,boğuluyordum kendi zihnimde işte böyle dissosiyatif kimlik bozukluğu hem bi savaştasın hem değilsin hem umutlusun hem umutsuz hem mutlusun hem değilsin ve özür dilerim böyle olduğum için hoşçakalın...
