A/N: Warning!: Some parts of this chapter is inappropriate. Please do not continue reading if things get awkward. Joke! Pero seryoso ako.. napaka awkward at corny ng chapter na ito.. at napaka-awkward din ng feeling ko habang ginagawa itong chapter.. first time kong makagawa ng ganitong scene kaya... i feel so bad right now...sobrang corny nito..
**********
Asa Castro's POV
Do you know about that magical thing called love?
I've never believed in that junk until I met her.
Well, let's say that, she showed me the world. She made me realize the difference between fantasy and reality. She made me believe in such a dangerous thing called "Love".
She changed me.
***********
"Sasayan? Do you believe in love at first sight?"
"Ha? Hindi ee."
"Oh. Well, ako oo. In fact, naniwala ako sa mga ganyan nung nakilala kita."
Napatingin ako sa babae na nasa harapan ko. Napakaganda niya at napakabait. Matagal ko na siyang iniibig pero hanggang ngayon ay hindi niya pa ito nalalaman.
Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kin. Bakit ko ba sinabi na 'matagal ko na siyang iniibig'. Di kaya noh! ARGHH.. THERE IS NO SUCH THING AS LOVE. SO STOP THINKING ABOUT IT.
"Alam mo Yani. Aalis nako. Marami pa akong gagawin sa club eh. Kaya bye bye!" Pero bago pa man ako makatayo sa inuupuan ko ay bigla niyang hinawakan ang braso ko.
"No! Stay with me! I was planning to take you to....to.." Napatigil siya parang iniisip pa niya kung anong susunod niyang sabihin.
"Take me to?" o.O
"To...take you to..errr..umm... CAN YOU COME INTO MY APARTMENT?!!" >___<""
O_____O Ha?
**********
I have no idea what got into my mind. I cannot believe that I agreed to come inside her apartment. =__="
Naglakad lang kami papunta sa apartment niya dahil hindi ito malayo sa school.
Si Yani Valdez. 2nd year high school palang kami, pero kaya na niyang mamuhay ng mag-isa. Sabi niya na namatay ang mga magulang niya sa isang accidente, wala siyang alam na relatives dahil parehong lumaki ang mga magulang niya sa bahay ampunan. Wala naman ding gustong mag-ampon sa kanya, kaya, wala na siyang maggawa kung di mamuhay ng mag-isa at makahanap ng trabaho.
Nakarating na kami sa apartment niya at nandito na kami sa labas ng kanyang room.
"Oo nga pala. Ano bang trabaho mo?" Tanong ko sa kanya habang binubuksan ang pinto gamit ng susi.
"Hmmm.. hindi ko pa ba nasabi sa yo? Im a model."
Ha? Ano daw?
"M-Model? Ikaw?" Nabuksan na ang pinto at pumasok na kami.
"Oo. Bingi ka ba?"
"Well, hindi naman, but that explains why you have such a huge living room.." Nakabukas na ang bibig ko sa kakatingin sa living room niya. Malaki kasi, tapos ang mga gamit na nandoon mukhang mamahalin. Ano bang klaseng apartment ito? Napaka-first class naman!
BINABASA MO ANG
Love at First Sight?
Подростковая литература"I don't believe in love at first sight." sabi niya.
