Nagi Nakamura's POV
Nagtaka ako nang nakita ko na wala si Luke sa table namin. Sabi ni Kawasumi na dinala daw siya ng kanyang fincee. Tapos sinabihan pa niya ko na bagay sila!
YA! That hurts a lot you know! Damn you Kawasumi!
I still can't believe I have a crush on Luke though.. I mean, I expected it since he confessed to me a long time ago, but... I can't take it off my mind. I can't take him off my mind..
Maybe it's love...
EEEIIIWWWWI!! IM SO OA!
Anyways, wala namang special na nangyari. Kumain kami ng recess, and then class, then we ate lunch, classes again. An ordinary day.
Dismissal na ngayon at hinihintay ko si Kawasumi sa labas ng classroom nila. Sabi niya kasi na kailangan niya ng mga notes galing sa kanyang mga kaklase. Pwede ko naman turuan siya pero siguro iba yung pattern ng pagturo sa klase nila.
"Sorry for making you wait!" Lumigon ako at nakita ko si Kawasumi. "Tara na! umuwi na tayo!" Sabi niya at hinawakan ang kamay ko.
Naglakad kami habang hawak-hawak parin ang aming kamay.
"Hey, bitawan mo na ang kamay ko, baka mamaya mapagkamalan pa tayo.." sabi ko sa kanya.
"Who cares? We have reasons right? You could tell them we're childhood friends, easy!"
Tumahimik nalang ako at naglakad nalang kami hangang nakalabas na kami ng campus.
"Oh! SI Luke oh!" Biglang sinabi ni Kawasumi at tinuro kung saan siya.
Nakita ko si Luke at si Miki malapit sa isang fishball stand.
"U-uhh, May sasabihin lang ako sa kanya, dito ka lang ok?" sabi ko at naglakad papalapit kay Luke.
"May kailangan ka?" Tinanong ni Miki nang nakalapit na ako sa kanila.
"Yeah, pahiram lang ng fiance mo. Madali lang to." sagot ko at hinila si Luke sa isang lugar na may konteng tao na dumadaan.
"So, anong sasabihin mo?" Tanong niya.
"I can't wait any longer, and I'm very curious about it...."
"Curious about what?"
"Do you.... still like me?"
Yeah, I know it's a sudden question, but.. I can't help but feel curious about how he still think of me.
"I.. Im sorry but, I don't have those kind of feelings towards you anymore.. but we're still friends, so don't worry about it!"
Nagpaalam siya sa kin at umalis na siya kasama si Miki.
"Daijobu ka?" [Are you ok?] Lumapit sa kin si Kawasumi at hinawakan ang ulo ko. "Hey, ano ba ang pinagusapan niyo ni Luke? Parang malungkot ka ata.."
"Daijobu da, [I'm okay] Kalimutan mo nalang yun... Tara uwi na tayo." Tinangal ko ang kamay niya sa ulo ko at nagsimulang lumakad.
Bakit ko ba kasing gustong itanong yun sa kanya. Pinapahirapan ko tuloy ang sarili ko...
In-expect ko naman din yung sagot niya... Matagal na siyang nag-confess sa kin, siguro sawang-sawa na siya sa pagmumukha ko. Afterall, you can't have a crush on someone forever... it will eventually fade..
That's the worst thing I could eventually think about when it comes to a person's feelings.
BINABASA MO ANG
Love at First Sight?
Ficção Adolescente"I don't believe in love at first sight." sabi niya.
