MISTAKE [Completed]

Chapter 12 - Dream

Chapter 12

" Mark! " sigaw ko at napaahon bigla sa aking hinihigaan. A bad dream. I wish that dream won't came true.

And I also miss him. After that fight, he talks to me when it's school matters. I really miss him.

Dalawang araw na ako dito and tomorrow will the last day. I will be free.

Naalala ko din si Samuel. He's part also in my dream but I don't want to assume to my dream, it's just a dream, a bad dream!

I try to sleep again pero hindi na ako makatulog. Maybe because of that dream. Its distracting my mind.

Hindi nga ako nakatulog ulit. Umaga na at nagising narin ang nagbabantay sa akin. He gave a another pair of clothes and I go to the bathroom, quickly.

Pagkatapos kong maligo ay may nakahanda na sa mesa ko. Isang omelet at gatas. Weird.

" Bakit ang sarap parati ng mga pinapakain mo sa akin? " tanong ko sa lalaki.

He looked at me with a cold and tired expression. Syempre sinong hindi mapapagod sa kakabantay dito hanggang matapos ang ikatlong araw.

" Ang pa... " he trailed off.

Sinong pa?

Magtatanong sana ulit ako kung sino si Pa? Pero dinugtungan zna niya.

" I mean, our boss. Hindi niya gusto na isasauli ka sa mga magulang mo na buto't balat nalang " sabi niya.
" Ang caring naman ng boss niyo! " I said.

Bumuntong hininga siya na parang pagod na talaga.

" He cares to everyone " sabi niya at tumalikod para pumunta sa banyo.

Kumain ako at nagligpit pagkatapos. Syempre ayaw ko naman abusuhin ang pagiging mabait niya. Meron naman ang maitutulong bakit hindi tutulong. Masyado nang bored kung mananatili akong manonood ng palabas buong araw.

So, I decided to wash my plates and after that I will clean this little room.

Pagkatapos ko ngang maghugas ng aking pinagkainan ay naglinig na ako sa maliit na bahay na ito.

Nagwalis muna ako dito sa kusina tapos ay sa sala naman at huli na sa mga kwarto.

The man went out to the bathroom. He looked at me with the curiosity in his eyes. Well, hindi na ako mabibigla. Hindi naman ako ganito sadyang ginawa ko lang ito dahil sa boredom.

" Naglinis ako dito. Ang bored kasi kapag manonood lang ako ng palabas buong araw " I explain.

Tumango lang ito at nagtungo agad sa pintuan. Bago pa ako makapagtanong kung saan siya pupunta ay nasarado na ang pintuan.

" Saan kaya yun pupunta? " tanong ko sa sarili.

Pagkatapos kong maglinis sa buong maliit na kwarto na ito na ngayon ko lang napagtanto na isang palang pribadong bahay. Hindi pala siya maliit lang.

Binuksan ko ang mga bintana dahil sa sobrang dilim sa loob. Ilaw lang ang nagdadala ng ligawan sa loob.

Nang nabuksan na ay nakita ko kaagad ang mga malalaking puno. Isang kahoy na lamesa na napapalibutan ng mga kahoy din na upuan.

Lumabas ako para makita ng malapitan. At saktong pagbukas ko ng pinto ay bumungad sa akin harapan ang lalaking nagbabantay sa akin. Akala ko may pinuntahan.

" Where are you going? " tanong niya. Nagdadalawang isip pa ako kung sasagutin ko siya. Sa mukha palang niya parang hindi na papayag.
" Ah, wala. Babalik na ako sa loob " sagot ko. Bumaling siya sa akin gamit ang expresyong nanunuri kung nagsisinungaling ba ako o hindi.