Annemin anlattıklarından sonra dışarı çıkmıştım ve hala dışarıdayım. Babam neden böyle bir şey yapmıştı. O hiç bir şey olmamış gibi eve geri gelecek mi? Peki o gelince ben hiç bir şey olmamış gibi ona yakın olacaktım. Ya annem yanlış anladıysa yani babam suçsuzsa.
Kafamda bir sürü soru ve ben deli gibi kaldırımda oturmuş ağlıyorum.
Telefonumun zil sesini şuana kadar kaç kez duyduğumu hatırlamıyorum. Sanki herkes bana değer veriyor beni merak ettikleri için arıyolar. Telefonumu açıp ekrana baktım.
39 arama 310 mesaj
Telefonumu cebime koyarken bir kez daha çaldı. Furkan arıyordu. Yüzümde tebessüm oluşmuştu. Telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Zeynep açtın sonunda. Neredesin sen?"
"Furkan kimseye söyleme. Kimse gelmesin buraya."
"Neden? Herkes seni arıyor. İyi misin?"
"İyiyim."
Kötüyüm
"Zeynep, bana yalan söyleme sen perişan olmuşsun. Seninden gelen o kırıklık. Neredesin sen?"
"Bilmiyorum."
"Nasıl bilmiyorsun. Konum at bana gelicem oraya."
"Hayır Furkan istemiyorum."
"Zeynep hadi at konum."
"Furkan sadece sen gel."
"Tamam. Hadi at."
Furkan'a konum atıp telefonu kapadım. Yaklaşık 20 dakika sonra Furkan gelmişti. Yanıma gelip kolumdan tuttu ve kaldırdı. Sıkı sıkı sarıldı.
"Zeynep sakin ol. Neden buraya geldin."
"Bilmiyorum."
"Tamam. Hadi seni eve götüreyim."
"Bu yüzden geldiysen ben gitmicem o eve."
"Neden?"
"Gitmicem işte zorlama. Sen git evine ben başımın çaresine bakarım."
"Zeynep delirme istersen. Hadi annene haber verelim. Kadın seni merak etti. Sonra seni benim evime götüreyim."
"Anneme haber verme. Konuşmıcam onunla."
"Ama annenin suçu yok."
"Ya varsa. Ya babamı yanlış anladıysa. Babam gelene kadar ikisiyle konuşmayacağım."
"İyi olduğunu söyle sadece."
"Peki. Ama mesaj atıcam."
"Tamam."
Telefonumu çıkarıp anneme "Ben iyiyim merak etme." diye mesaj attım.
"Hadi gel benim evime gidelim."
"Ben Azralara gidiyim."
"Tamam. Ama beraber gidelim."
"Ben yürüyerek gidicem sen git taksiyle."
"Tamam. Beraber yürüyelim."
***
Azraların evine geldiğimde Furkan "Yarın okula gelecek misin?" dediğinde Azra kapıyı açmıştı.
"Gelirim. Görüşürüz."
"Görüşürüz" dedi. Bende içeri girdim. Oturma odasına geçtiğimizde Azra bana dönüp.
"Kızım neredesin sen ya. Merak ettik. Furkan aradığında açmasaydın polise gidecektik."
"Kafam çok karışık Azra ne yapacağımı bilmiyorum. Çantam evde kaldı sabah onu almaya gidelim mi? Sen girersin eve ben girmicem."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Civcivim
Novela Juvenil"Zeynep benim ailem olur musun?" "Ben senin ailen olurum. Peki sen benim korktuğumda sığınacak evim olur musun?" "Ben zaten hep senin evindim. Sen sadece yeni geldin o eve."