HATIRLARSAM ÖLÜRÜM

KARADENİZ TURU

Yol boyunca arabanın sol penceresinden dışarıyı seyrederek geçti yolculuğum.Hayat bu ya sağ pencereden göreceklerimi kaçırdım yine.Bora sürekli bir şeyler anlatıp durdu bu anı uzun süre önce hayal etmiştim tek fark babam yerine Tuğrul Bey vardı şoför koltuğunda.
Tuğrul Bey:Acıktınız mı çocuklar
Bora:Biraz atıştırmalık fena olmazdı.
Nergis Hanım: Atıştırmalıkla olmaz o iş
Tuğrul Bey:O zaman mola zamanı
Bir restorana girerek keyifli bir kahvaltı yaptık ardından köyü bir sohbete kapıldık.
Bora:Abla bak şurada bir mağaza var oraya girelim mı?
-Boracım ama...
Nergis Hanım:Hadi siz gidin biz arabada bekliyoruz.
Mağazaya girdiğimde dikkatimi ağaçtan dizayn edilmiş raflar çekti.
Bora elinde bir fularla:
Bora:Ablacım bu sana çok yakışır bunu senin için almak istiyorum.
-Peki ablacım.
Ardımda omzuma bir elin dokunmasıyla irkildim.
Nergis Hanım:Kızım bak burda Karadeniz yöresine ait peştamal var ikimize de alalım diyorum ne dersin?
-Zahmet etmeyin.
Nergis Hanım:Ne zahmeti canım lütfen kabul et.
-Peki.
Mağazadan çıkıp yolculuğa devam ettik.Akşam olmuş,Bora başını dizime koyarak uyumuştu.Bir zaman sonra tahta bir evin önünde durduk.
Tuğrul Bey:Hadi bakalım tatil başlasın o zaman!
Nergis Hanım:Hadi kızım kardeşini de kaldır eve geçelim.
-Bora ablacım geldik uyan!
Bora uyanıp doğruldu,eve çıktık.Küçük bir balkonu ve dehşet ötesi manzarası vardı.Çok yorulmuştuk hemen uyuduk.Sabah horoz sesiyle uyandım.Nergis Hanım kahvaltıyı hazırlamış Bora da balkonda çay içiyordu.
Bora: Günaydın ablacım!
-Günaydın ablacım
Nergis Hanım: Tuğrul arkadaşlarını ziyarete gitti hadi bakalım siz de kahvaltıya
Birayla güzel kahvaltı yapıp gezmeye çıktık olduğumuz yeri...
Her yer yemyeşil dağlar müthiş gözüküyordu.
Nergis Hanım:Eğer isterseniz çay toplamaya gidebiliriz Tuğrul gelince.
Bora: Mükemmel olur!
Bir zaman sonra Tuğrul Bey geldi.
Nergis Hanım:Gelin çocuklar!
Bu bir tesadüf mü yoksa kaderin bir oyunu muydu?Hastanede gördüğüm Rüzgar buradaydı.Geçmişe döndüğümde şu an sadece uzaklaşmak isterdim..
Tuğrul Bey:Bu Rüzgar bize Trabzon gezimizde eşlik edecek arkadaşımın oğlu bizimle büyüdü diyebilirim.Rüzgar bu da Bahar , kızım.
Rüzgar (göz kırparak):Memnun oldum Bahar
Sesim titreyerek uzanan elini sıkıp aceleyle geri çektim.
-Merhaba
Nergis Hanım:Hadi çay toplamaya gidelim!
Yol boyunca Rüzgar bana bakarak kaçak gülüşler sergiledi utancımdan kızardım,ellerim ter içinde kalmıştı.
Tuğrul Bey:İkişerli ayrılalım çocuklar
Rüzgar:Bahar buranın yabancısı ona eşlik edebilir miyim Tuğrul Amca?
Tuğrul Bey:Peki benim de şehirde işim var Nergis sen Borayla topla 1 saate dönerim
Ne yapacağımı bilemedim göz göre göre ateşe gidiyordum ama bu bende farklı duygulara yol açıyordu...
Çay toplamaya başladığımızda çay makasıyla pek başarılı olamadım.
Rüzgar:Ben yardımcı olayım sana Bahar!
Ellerimden tuttu ve beraber çayı kesmeye başladık elleri ellerime deydiğinde kalbimin atışları arttı ve doğrusunu söylemek gerekirse o kadar hoş kokuyordu ki kır çiçekleri gibi...
Ona dalmış gitmişim Allah'ım ben neye kapıldım böyle!
Rüzgar'ın bana seslenmesiyle ayağımın kayması bir oldu tam düşecektim ki belimden kavrayarak yakaladı beni son anda öylece kalakaldık.Gözleri gözlerime meydan okurcasına bakıyor kalbime dokunuyordu her bakışı ah o ela gözleri ben kendimi kaybetmiştim oysa yanarak kor olmak aklıma dahi gelmemişti...Hayır hayır bu sadece üst üste yaşadığım olayların bir etkisi sadece Rüzgar'ı daha tanımıyorsun bile Bahar!

O anda iç sesim bir yabancı bu kadar nasıl tanıdık gelebilirdi dedi ve ardından bu büyü bozuldu...

Rüzgar:İyi misin Bahar?
-Ben ben evet iyiyim, teşekkürler Rüzgar sen olmasan düşecektim.

Oysa çoktan düşmüş dizlerimin kanayışına gülüyordum habrim yoktu...

Çayı toplayıp arabaya bindik Rüzgar yanıma oturduğunda elim ayağım boşalmış gibi titremeye başladı.

Beni yelinde bu denli savurup gideceğini bilemezdim oysa...

Tuğrul Bey:Hadi eve gidip yemek yiyelim ardından bahçede hamak kurarız.
Bora:Oley
Rüzgar bana bakarak tebessüm etti.

Hani insan mutlu olduğunda sevdiğine bakarmş ya ben de sevdin sanmıştım...

Eve gidip güzel bir kahvaltı yaptık ardından bahçede hamağı kurmaya koyulduk.

Bora:Ablacım bu kırmızı hamağı benim için maviyi de senin için kurarız sen mavi rengi çok seversin.

-Hangi rengi sevdiğimi unutmamışsın olur ablacım.

Rüzgar:Siz kırmızı hamağı kurun o vakit ben maviyi hazırlarım!
-Peki

Hamakları kurduktan sonra Tuğrul Bey Nergis Hanım'ı ben de Boray'ı salladım.
Rüzgar (masumane tebessümle):Bahar beni sallar mısın?
(Gülerek)-Peki Rüzgar Bey

Seni salladığımda bana söylediğin o şarkı vardı ya hani koyverdun gittun beni diye ah Rüzgar yelinde nasıl da savurdun beni koyma beni yokluğuna, şimdi dönebilsem o zamana seni itmez sıkıca sarılırdım yokluğuna ben miydim talip koyverdin gittin beni!..