Yalan Dünya

Bölüm 2

Merhabalar efenim :D Yeni hikayeme yeni bölüm yazayım dedim.Pek hikayelerime yeni bölüm yazamıyorum :) Bu hikayeyi konu bakımından biraz farklı yapayım dedim.Pek sevmeyebilirsiniz hikayeyi ama olsun.Bir kere başladık devam etmek zorundayız :D Umarım beğenirsiniz diyerekten iyi okumalar dilerim sizlere :)

--------------------------------------------------------------------

Özgür bir yandan arabayı sürüyor diğer taraftan da Emre'nin dediklerini dinliyordu.

''Özgür Be..Özgür bugünlük için başka bir şey yok.Akademiye gidebilirsin.''

''Tamam''

Emre kızda garip birşeyler olduğunu sezinlemişti.

''Canını sıkan bir şey mi var ?''

Özgür gözünü yoldan ayırmadan cevap verdi Emre'ye.

''Biraz.Sence bugün biraz ileriye gitmiş olabilir miyim yaşlı adama karşı?Biliyorsun babam iş konusunda fazla ciddi ve bu durum kulağına giderse epey azar işitebilirim''

Emre kafasını cama doğru çevirdi ve dışarıyı seyretmeye başladığı.Daha sonrasında kıza cevap verdi.

''Azar işiteceğini sanmam Özgür.O yüzden canını sıkma''

Kız hafiften gülümsedi.

''Sen öyle diyorsan canımı sıkmayacağım''

---------------------

Özgür arabasını akademinin bahçesine getirdi.Eğitim gördüğü yer zenginlerin gözde makanı bir yerdi.Genellikle zenginler çocuklarını buraya eğitim görmeleri için gönderirlerdi.Ama çok az kız ve erkek çok iyi puanlarla mezun olurlardı.Geri kalan erkekler ise karı kız peşinde koşar veyatta barlarda içkiye para yatırırlardı.Kızlar ise ya birbirlerine hava atardı yada erkek peşinde koşardı.Bu akademide parayla ve itibar ile söz geçirilirdi.Özgür istemeye istemeye bu akademiye geliyordu.Elinde gelmeme gibi bir lüks olsa bunu kullanırdı.Bulunduğu ortamdaki insanlar hoşuna gitmezdi.Arabanın kapısını açtı ve dışarı çıktı.Kapıyı kapattı ve Emre'nin araba içerisinde sürücü koltuğuna geçişini izledi.Arabanın camına yaklaşarak Emre'yle konuşmaya başladı.

''Bugün eve geç geleceğim.Beni almak için okula gelme.Ben kendim gelirim''

Emre şaşırmış bir şekilde cevap verdi

''Özgür Bey ama bu olmaz.Arabayı size vereyim.Geri dönmeniz için''

Kız gülümsedi.

''Sen arabayla gidebilirsin.Ben gelirim bir şekilde beni dert etme sen''

Kız arabanın yanından ayrıldı ve arkası Emre'ye dönükken el salladı ona.Ardından arabanın gidiş sesini duydu.Kafasını hafiften yukarı kaldırdı ve akademiye baktı.Bu bakışma esnasında koluna bir kız yapıştı.Bu her zaman olurdu.Kız Özgür'ün dibine dibine giriyordu.Kolunu kurtarmaya çalıştıysada sülük gibi daha çok yapışıyordu kız.En sonunda kızın çenesini bir eliyle tuttu.Kız çenesini tutmasını bir öpücüğün gelmesini düşünmesinden olacak ki gülümseyip gözlerini kapattı.Özgür kızın yüzüne doğru yaklaşmaya başladı ve kulağına gelip kısık sesle fısıldadı.

''Senin gibi sülük kızlarla işim yok!''

Özgür geri çekildi ve kız donakalmış bir şekilde ona baktı.Özgür kolunu kızdan kurtardı ve yanından uzaklaştı.Bu tür kızlardan hoşlanmaz nefret ederdi.Akademiye tam girecekken kolunu birisi tuttu.Kafasını çevirdiğinde bunun amcasının evlatlık aldığı oğlu Arda olduğunu anladı.Amcası Arda'dan başka birde kendi öz kızına sahipti Elif.Kızı dünyaya geldikten sonra bir daha çocuk sahibi olamamıştı eşi.Bu yüzden de erkek bir çocuk evlat edinmişlerdi.Bu evlatlık olayınıda gizlemişlerdi.Ne babası ne de Özgür'ün babası biliyordu.Özgür ilk önce dünyaya geldiği için servetin büyük bir kısmını ailesi almıştı.Daha sonrada amcası Arda'yı ortaya çıkardığında mirasın birazını o almıştı.Arda'ya baktı.Yiğeni olduğu bildiği kişiyi pek sevmezdi.Kişiliği hoşuna gitmezdi.